مشاعره

[Alif]

آنکه وی جرعه کش بزم تو بود امشب داشت
پیش اغیار به پرهیز تو حظی و چه حظ
بیدل دهلوی

 

[Fatemeh.g]

آنکه وی جرعه کش بزم تو بود امشب داشت
پیش اغیار به پرهیز تو حظی و چه حظ
بیدل دهلوی

ظاهرش با باطنش گشته به جنگ
باطنش چون گوهر و ظاهر چو سنگ
مولانا

 

[Sariii_m]

ظاهرش با باطنش گشته به جنگ
باطنش چون گوهر و ظاهر چو سنگ
مولانا

گر می نخوری طعنه مزن مستان را
بنیاد مکن تو حیله و دستان را
تو غره بدان مشو که می می نخوری
صد لقمه خوری که می غلام است آن را
خیام

 

[majn0_0n]

گر می نخوری طعنه مزن مستان را
بنیاد مکن تو حیله و دستان را
تو غره بدان مشو که می می نخوری
صد لقمه خوری که می غلام است آن را
خیام

الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

 

[Gerrard 2]

الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

منی که لفظ شراب از کتاب میشستم
زمانه کاتب دکان می فروشم کرد
کنون که کاتب دکان می فروش شدم
فضای خلوت میخانه خرقه پوشم کرد

 

[majn0_0n]

منی که لفظ شراب از کتاب میشستم
زمانه کاتب دکان می فروشم کرد
کنون که کاتب دکان می فروش شدم
فضای خلوت میخانه خرقه پوشم کرد

در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف رخش نعل در اتش دارم

 

[Gerrard 2]

در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف رخش نعل در اتش دارم

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

 

[majn0_0n]

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

یارب این نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از پشم حسود چمنش

 

[Alif]

یارب این نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از پشم حسود چمنش

شب تاریک و بیم موج و گردابی چُنین هائل / کجا دانند حال ما سبکساران ساحل ها
همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر / نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفل ها

 

[KOURO$H]

شب تاریک و بیم موج و گردابی چُنین هائل / کجا دانند حال ما سبکساران ساحل ها
همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر / نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفل ها

امروز کسی محرم اسرار کسی نیست
ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست

 

[Fatemeh.g]

امروز کسی محرم اسرار کسی نیست
ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتشِ مهرِ رخِ جانانه بسوخت

سوز دل بین که ز بس آتش اشکم، دل شمع
دوش بر من ز سرِ مهر، چو پروانه بسوخت

 

[Yasna1385]

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتشِ مهرِ رخِ جانانه بسوخت

سوز دل بین که ز بس آتش اشکم، دل شمع
دوش بر من ز سرِ مهر، چو پروانه بسوخت

تا تو مصور شدی در دل یکتای من،
جای تصور نماند دیگرم اندر ضمیر

-سعدی

 

[Fatemeh.g]

تا تو مصور شدی در دل یکتای من،
جای تصور نماند دیگرم اندر ضمیر

-سعدی

رفیقانم سفر کردند هر یاری به اقصایی
خلاف من که بگرفته ست دامن در مغیلانم
سعدی

 

[Sariii_m]

رفیقانم سفر کردند هر یاری به اقصایی
خلاف من که بگرفته ست دامن در مغیلانم
سعدی

مژده بده مژده بده یار پسندید مرا
سایه او گشتم و او برد به خورشید مرا

 

[Gerrard 2]

مژده بده مژده بده یار پسندید مرا
سایه او گشتم و او برد به خورشید مرا

آن تلخوش که صوفی ام‌الخبائثش خواند
اشهی لنا و احلی من قبله العذارا

 

[Sariii_m]

آن تلخوش که صوفی ام‌الخبائثش خواند
اشهی لنا و احلی من قبله العذارا

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

 

[Fatemeh.g]

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
این چراغی ست کزین خانه به آن خانه برند
حافظ

 

[majn0_0n]

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
این چراغی ست کزین خانه به آن خانه برند
حافظ

دلا ز نور هدایت گر اگهی یابی
چون شمع خنده زنان ترک سر توانی کرد

 

[Fatemeh.g]

دلا ز نور هدایت گر اگهی یابی
چون شمع خنده زنان ترک سر توانی کرد

دوش سودای رخش گفتم تا ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر؟ تا تدبیر این مجنون کنم
حافظ

 

[روبیسکو]

دوش سودای رخش گفتم تا ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر؟ تا تدبیر این مجنون کنم
حافظ

مدعی خواست که آید به تماشاگه راز
دست غیب آمد و بر سینه‌ی نامحرم زد..