آها
یارا بهشت صحبت یاران همدمست
تو کز محنت دیگران بی غمی
تویی که در دل، بهشت را می‌سازی،
یادآورم که در غم دیگرانم،
من چه دانم که در دل شما چه می‌گذرد،
یاد تو در دل، شب را روشن می‌کند،
درد دلش را به باد می‌سپارد،
دوست آن باشد که گیرد دست دوست
یاری کن که در این دشت بی‌پایان
تا کی نفست به خودپرستی گذرد
در پی لحظه‌ای از زندگی باش
رو سینه را چون سینه ها، هفت آب شوی از کینه ها
ور تحمل نکنم جور زمان را چه کنم
ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی