مشاعره

[Sariii_m]

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن بِه که ببندی و نپایی

یک روز ز بند عالم ازاد نیم
یک دم زدن از وجود خود شاد نیم
شاگردی روزگار کردم بسیار
در کار جهان هنوز استاد نیم

 

[Alif]

مرا در منزل جانان چه امن خویش چون هر دم
جرس فریاد می دارد که بر بندید محمل ها

 

[Fatemeh.g]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که افتاده ام از پا چرا

 

[Alif]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که افتاده ام از پا چرا

آن مست ناز سوخت دلم را ز انتظار
غافل که این کباب بود خونچکان لذیذ

 

[Fatemeh.g]

آن مست ناز سوخت دلم را ز انتظار
غافل که این کباب بود خونچکان لذیذ

ذره تا مهر نبیند به ثریا نرسد
زآسمان بگذرم ار بر منت افتد نظری

 

[Alif]

ذره تا مهر نبیند به ثریا نرسد
زآسمان بگذرم ار بر منت افتد نظری

یوسف به این رها شدن از چاه دل نبند
این بار می برند که زندانی ات کنند

 

[حتّی به غلط]

یوسف به این رها شدن از چاه دل نبند
این بار می برند که زندانی ات کنند

دل به هرکس می سپارم با دلم بد می کند
در جواب خوبی ام او ظلم بی حد می کند

 

[Fatemeh.g]

دل به هرکس می سپارم با دلم بد می کند
در جواب خوبی ام او ظلم بی حد می کند

دلم صد بار می گوید که چشم از فتنه بر هم نِه
دگر ره دیده می افتاد بر آن بالای فتانم

 

[Alif]

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو
گفتم ای بخت بخفتیدی و خورشید دمید
گفت با این همه از سابقه نومید مشو

 

[Fatemeh.g]

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو
گفتم ای بخت بخفتیدی و خورشید دمید
گفت با این همه از سابقه نومید مشو

وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم
اکنون همان پنداشتم دریای بی‌پایاب را

امروز حالا غرقه‌ام تا با کناری اوفتم
آنگه حکایت گویمت درد دل غرقاب را

 

[Gerrard 2]

آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند

ره زین شب تاریک نبردند برون
گفتند فسانه‌ای و در خواب شدند

وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم
اکنون همان پنداشتم دریای بی‌پایاب را

امروز حالا غرقه‌ام تا با کناری اوفتم
آنگه حکایت گویمت درد دل غرقاب را

 

[Yasna1385]

آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند

ره زین شب تاریک نبردند برون
گفتند فسانه‌ای و در خواب شدند

در همه لوح ضمیرم هیچ نقشی جز تو نیست
گر نداری باور از آیینه‌ی جانم بپرس

 

[Fatemeh.g]

در همه لوح ضمیرم هیچ نقشی جز تو نیست
گر نداری باور از آیینه‌ی جانم بپرس

ساقیا مصحلت وقت در آن می بینم
که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم
جام می گیرم و از اهل ریا دور شوم
یعنی از اهل جهان پاک دلی بگزینم

 

[Yasna1385]

مرا رضای تو باید نه زندگانی خویش
اگر مُراد تو قتل است، وارَهان ای دوست

سعدی

 

[Fatemeh.g]

مرا رضای تو باید نه زندگانی خویش
اگر مُراد تو قتل است، وارَهان ای دوست

سعدی

تو عشق آموختی در شهر ما را
بیا تا شرح آن هم بر تو خوانم
سخن‌ها دارم از دست تو در دل
ولیکن در حضورت بی زبانم

 

[KOURO$H]

تو عشق آموختی در شهر ما را
بیا تا شرح آن هم بر تو خوانم
سخن‌ها دارم از دست تو در دل
ولیکن در حضورت بی زبانم

منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را

منم آن شیخ سیه روز که در آخر عمر
لای موهای تو گم کرد خداوندش را

 

[Fatemeh.g]

منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را

منم آن شیخ سیه روز که در آخر عمر
لای موهای تو گم کرد خداوندش را

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را

 

[حتّی به غلط]

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را

ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نه‌ای غمان بیهوده مخور

 

[Fatemeh.g]

ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نه‌ای غمان بیهوده مخور

رسم دو رنگی آیین ما نیست
یکرنگ باشد روز و شب من

 

[KOURO$H]

رسم دو رنگی آیین ما نیست
یکرنگ باشد روز و شب من

نترسم که با دیگری خو کنی
تو با من چه کردی که با او کنی