شکر نعمت نعمتت افزون کندیا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از دست حسود چمنش
دوست آن دانم که گیرد دست دوستدیریست ک دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکردیاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
حافظ