مشاعره

[همونم دیگه بابا]

دلا دیشب چه میکردی تو در کوی حبیب من
الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من ؟

 

[Teylor]

نترسم که با دیگری خو کنی
تو با من چه کردی که با او کنی

 

[boorooslii]

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم یا تنگ در اغوش بگیرم که بمیرم

 

[فائزه!]

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم یا تنگ در اغوش بگیرم که بمیرم

من درد تو را ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

 

[Kiamehr]

من درد تو را ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

میان عقل و احساسم همیشه دل موفق شد
به شدّت می دهم دائم تقاصِ انتخابم را...

 

[melina03]

میان عقل و احساسم همیشه دل موفق شد
به شدّت می دهم دائم تقاصِ انتخابم را...

ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون ب دام افتد تحمل بایدش

 

[Strawberry]

شب است و باغ گلستان خزان رویاخیز
بیا که طعنه به شیراز می زند تبریز

 

[Roxan]

که مازندران شهر ما یاد باد
همیشه بر و بومش آباد باد
که در بوستانش همیشه گلست
به کوه اندرون لاله و سنبلست
هوا خوشگوار و زمین پرنگار
نه گرم و نه سرد و همیشه بهار
نوازنده بلبل به باغ اندرون
گرازنده آهو به راغ اندرون
همیشه بیاساید از خفت و خوی
همه ساله هرجای رنگست و بوی
گلابست گویی به جویش روان
همی شاد گردد ز بویش روان
دی و بهمن و آذر و فرودین
همیشه پر از لاله بینی زمین

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

 

[کله شق مهربون]

شب است و باغ گلستان خزان رویاخیز
بیا که طعنه به شیراز می زند تبریز

زندگی کردن من مردن تدریجی بود
انچه جان کند دلم عمر حسابش کردم

 

[Sui]

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

مرغ بی‌پر به چه امید قفس را شکند؟
ورنه دلتنگ ازین عالم دلگیرم من

 

[amirTT]

مرغ بی‌پر به چه امید قفس را شکند؟
ورنه دلتنگ ازین عالم دلگیرم من

نوشته است بر خاک بهرام گور

که دست کرم به ز بازوی زور

 

[فائزه!]

نوشته است بر خاک بهرام گور

که دست کرم به ز بازوی زور

رسید مژده که ایامِ غم نخواهد ماند
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند

 

[melina03]

رسید مژده که ایامِ غم نخواهد ماند
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند

دهان ببسته‌ام از راز چون جنین غمم
که کودکان به شکم در غذا خورند از ناف

 

[فائزه!]

دهان ببسته‌ام از راز چون جنین غمم
که کودکان به شکم در غذا خورند از ناف

فکر شنبه تلخ دارد جمعه اطفال را
عشرت امروز بی‌اندیشه فردا خوش است