اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوستیکی آرزو کن که اندر هوا
کجات آید افگندن اکنون هوا
- فردوسی
(تو این مشاعره انقدر ی بهم خورده یه ی هایی پیدا کردم که نمیدونم از کجای ذهنم دراوردم)
من ارگ بم و خشت به خشتم متلاشی
یار مرا، غار مرا، عشق جگرخوار مرا
امروز که صاحبِ توانی
ای که همه نگاه من خورده گره به روی تو
واژه واژه ، سطر سطر
دلا دیدی که خورشید از شب سرد
در هوس‌خیال او، همچو خیال گشته‌ام
مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم
از صدای سخن عشق ندیدم خوش‌تر
دلی دیرم خریدار محبت
تو را خبر ز دل بی‌قرار باید و نیست
