کافه گیم

[Leo]

بالأخره یه بار حوصله کردم بیلد Ornestein رو بسازم نیزه هم max-level شده.
[خیلی بیلدِ سنگینیه اصلاً نمی‌شه باهاش بازی کرد ولی خب it looks cool.]

 

[Leo]

بالأخره یه بار حوصله کردم بیلد Ornestein رو بسازم نیزه هم max-level شده.
[خیلی بیلدِ سنگینیه اصلاً نمی‌شه باهاش بازی کرد ولی خب it looks cool.]

و البته آرتوریاس در آنور لاندو حالا شاید سؤال پیش بیاد که چرا تو دستش double-sword گذاشتم؛ خب چون دوست داره

 

[PD]

https://azsan.ir/blog/darksouls-is-the-tragic-archtype/
شاید این مقاله یکمی به شناخت داستان و طراحی مجموعه Darksouls کمک کنه.

 

[امین]

ولی ناموساً تو این سن و سال نزدیک ۲ ساعته یه مرحله رو نمی‌تونم رد کنم و دارم به خودم و سازنده‌ی بازی و هرچی که هست فحش میدم؛ خیلی زشته. به خودت بیا پسر، دست از این کارا بردار.
بعداً نوشت: بالأخره ردش کردم... پوف!

پلی‌تروی خودم رو آپلود کردم :‌>

جعبه متن مخفی: توضیحات

من حدوداً دو سالی میشه که هرازگاهی یه سری واک‌ترو تو کانال یوتیوبم (که نمی‌دونم اصلاً میشه بهش گفت کانال یوتیوب یا نه چون ویدئوهام 50 تا ویو هم به زور می‌خورن) آپلود می‌کنم و این کارو خیلی دوست دارم، ویدئوهای خودم رو هم بعدها می‌شینم نگاه می‌کنم و برام حس خوبی داره.
امروز تصمیم گرفتم S Level های Eclise رو ریکورد کنم، و این S-10 اشک من رو دراورد :‌)) کلاً این ماد مراحلِ اشک‌درآر زیاد داره و پلی‌تروی بعضی یوتیوبرها یا استریمرها رو هم که نگاه می‌کنم، خیلیاشون که اصلاً سراغ این S level ها نمیرن چون خیلی اذیت‌کننده س براشون، عده‌ی دیگه هم می‌خوان چالشش رو تجربه کنن ولی مثلاً یه ساعت تمام پای یه مرحله می‌شینن و انقدر می‌بازن که دیگه تهش استریم رو قطع می‌کنن :‌)))
علت سختی این مرحله‌ای که من توش خیلی گیر کرده بودم اینه که اولاً همه چیز به سرعت فریز میشه و نمیشه به خوبی حمله کرد، ثانیاً محدودیت سید اسلات داری و من چون اسلات هفتم و هشتم رو بعد از این مرحله آنلاک کردم، منصفانه نبود که با هشت اسلات بازیش کنم چون در اصل باید با شش اسلات بازیش کرد. سومین علت هم Troglobite ها هستن که مدام دارن آیس بلاک به جلو هُل میدن و جلوترین آیس بلاکشون هم Gargantuar عه و اگه اشتباهاً ذوبشون کنی مجبوری اونو هندل کنی که با توجه به سرعت زیاد مرحله، آمادگی لازم رو براش نداری. تقریباً هیچ گیاه شوتری اینجا جواب نمیده و یا به سرعت یخ می‌زنن یا نمی‌تونن از پس Gargها بربیان و باخت خیلی سریع اتفاق میفته.
امشب اگر بتونم سایر مراحلش رو هم ریکورد می‌کنم و تو کانال یوتیوبم می‌گذارم.
+ گذاشتم، می‌تونین ببینین اگه دوست داشتین.

 

[Bay Harbor butcher]

راکستار، رسما ساخت GTA VI رو تایید کرد(این خبر برای چند روز پیشه البته)
امیدوارم زود بیاد

 

[Pan]

اگه حوصله بازیای سختو دارین sifu خیلی عالیه.

 

[Hami J]

دوستان کسی هست گرافیکش mx330 باشه ؟ اگه آره ممنون میشم بگه چه بازی هایی (معروف ها) رو تونسته با فریم ریت معقول (30 به بالا) بازی کنه ؟ ممنونم

 

[Leo]

احتمالاً هیچ‌وقت سمت کنسول اکس‌باکس نخواهم رفت. چون بازیاش معمولاً برای ویندوز هم پورت می‌شه و خب حس می‌کنم علاوه بر صدها بازی خوبِ 20 سال گذشته که همین الآن هم در دسترسم هستن، بازی‌های جدید 3-4 سالِ آینده رو هم می‌تونم با تنظیمات گرافیکی low یا medium روی لپ‌تاپ اجرا کنم.

---

پلی‌استیشن 5 خیلی گرونه. حداقل الآن قصد ندارم بهش فکر کنم. به نظرم keep up کردن با جدیدترین نسلِ بازی‌ها و کنسول‌ها، برای ایرانی‌ها از لحاظ اقتصادی اصلاً کار عاقلانه‌ای نیست. پس فعلاً با همون بازی‌های قدیمی و ارزونِ پلی‌استیشن‌های قدیمی و ارزون گذران عمر می‌کنم.

---

به نینتندو هم بعضی وقتا فکر می‌کنم. ولی خب ارزشش رو نداره که صرفاً به خاطر Zelda و Mario این همه پول خرج کنم.

---

الآن یه لحظه دقت کردم دیدم تنها معیاری که برای خرید کنسول دارم بازی‌های انحصاریشه

---

بازی دانلودی و کرکی، اکانت اشتراکی و اجاره‌ای، بازی هکی، بله یا خیر؟ خب قطعاً بله.
همین مونده منِ خاورمیانه‌ایِ ساکن جمهوری اسلامی بیام دغدغۀ کپی‌رایتِ چند تا ناشر آمریکایی اون طرف دنیا رو داشته باشم. البته اگر دغدغه‌اش رو داشته باشم خوبه‌ها؛ ولی خب ندارم دیگه. اولویت‌های دیگه‌ای باید داشته باشم در حال حاضر.

 

[امین]

هر سال این موقعا یه رزیدنت اویل جدید منتشر میشد، قشنگ تا یک ماه خودم رو با دنبال کردن پلی‌تروی یوتیوبرای مورد علاقه‌م سرگرم می‌کردم (چون خودم نمی‌تونستم از ۶ به بعد رو بازی کنم) ؛ دلم RE می‌خواد. :‌(

+ بیاین به ترتیب نسخه‌های مورد علاقه‌تون رو مرتب کنید.
۱- واسه خودم اولینش ۴ عه، بهترین رزیدنت اویل بود واقعاً. همه‌چی‌تموم بود.
۲- بعدیش ریمیک ۲ عه. اورجینالشو بازی نکردم نمی‌دونم اما قطعاً می‌دونم در ریمیکش برخلاف ۳ که سر و ته داستانو زدن، این‌جا همه‌چیز رو رعایت کردن. فقط بهتر میشد اگه کمپین لیون و کلر تفاوتش بیشتر می‌بود، انقدر شبیه هم نمی‌بود. برای مستر ایکس هم کلی میم باحال ساختن به خصوص با X gon give it to ya :‌))))
۳- واسه جایگاه سوم من Village و Biohazard رو برابر می‌دونم. اما Biohazard رو بالاتر می‌گذارم اگرچه که بیشتر به سایلنت هیل شبیه بود تا رزیدنت اویل ولی یه اکسیژنی داد به سری. شیش چی بود آخه :‌)))
۴- آخرین نسخه‌ای که تا الان منتشر شده، یا اویل ۸. من خیلی لذت بردم از همه چی‌ش. فقط کاش طولانی‌تر بود گیم‌پلی‌ش.
۵- شماره‌ی پنج برای اویل ۵، و برای یکی از بهترین ویلن‌های سری یعنی آلبرت وسکر. من اینو با دوبله‌ی فارسی بازی کردم :‌))))) دوبلور وسکر بهنام تشکر بود، و عااااالی بود :‌))) خیلی مناسبش بود :‌))
۶- رتبه آخر هم میدم به اویل ۶ و ریمیک اویل ۳ که جفتشون ریدن. البته من چون عاشق RE ام حتی از ۶ هم لذت بردم و دو بار هم تمومش کردم اما واقعاً **** بود.

 

[Leo]

هر سال این موقعا یه رزیدنت اویل جدید منتشر میشد، قشنگ تا یک ماه خودم رو با دنبال کردن پلی‌تروی یوتیوبرای مورد علاقه‌م سرگرم می‌کردم (چون خودم نمی‌تونستم از ۶ به بعد رو بازی کنم) ؛ دلم RE می‌خواد. :‌(

+ بیاین به ترتیب نسخه‌های مورد علاقه‌تون رو مرتب کنید.
۱- واسه خودم اولینش ۴ عه، بهترین رزیدنت اویل بود واقعاً. همه‌چی‌تموم بود.
۲- بعدیش ریمیک ۲ عه. اورجینالشو بازی نکردم نمی‌دونم اما قطعاً می‌دونم در ریمیکش برخلاف ۳ که سر و ته داستانو زدن، این‌جا همه‌چیز رو رعایت کردن. فقط بهتر میشد اگه کمپین لیون و کلر تفاوتش بیشتر می‌بود، انقدر شبیه هم نمی‌بود. برای مستر ایکس هم کلی میم باحال ساختن به خصوص با X gon give it to ya :‌))))
۳- واسه جایگاه سوم من Village و Biohazard رو برابر می‌دونم. اما Biohazard رو بالاتر می‌گذارم اگرچه که بیشتر به سایلنت هیل شبیه بود تا رزیدنت اویل ولی یه اکسیژنی داد به سری. شیش چی بود آخه :‌)))
۴- آخرین نسخه‌ای که تا الان منتشر شده، یا اویل ۸. من خیلی لذت بردم از همه چی‌ش. فقط کاش طولانی‌تر بود گیم‌پلی‌ش.
۵- شماره‌ی پنج برای اویل ۵، و برای یکی از بهترین ویلن‌های سری یعنی آلبرت وسکر. من اینو با دوبله‌ی فارسی بازی کردم :‌))))) دوبلور وسکر بهنام تشکر بود، و عااااالی بود :‌))) خیلی مناسبش بود :‌))
۶- رتبه آخر هم میدم به اویل ۶ و ریمیک اویل ۳ که جفتشون ریدن. البته من چون عاشق RE ام حتی از ۶ هم لذت بردم و دو بار هم تمومش کردم اما واقعاً **** بود.

منم تقریباً همین نظر رو دارم با دو تا تفاوت:
- ریمیک 2 رو بیشتر از 4 دوست داشتم. چون چیزی که من از رزیدنت اویل می‌خواستم، ترس و دلهرۀ دائمی در تمام طول بازی بود ولی RE4 برای من بیشتر شبیه یه بازی شوتر اکشن بود تا این‌که ترسناک باشه. ولی ریمیک 2 علاوه بر همۀ فاکتورهای دیگه‌ای که تو همه‌شون واقعاً شاهکار بود، اتسمفرِ بسیار گیرا و دلهره‌آوری هم داشت و به همین خاطر خیلی بهتر می‌تونستم تو دنیای بازی غرق بشم.
- از Biohazard واقعاً بدم میاد. در این حد که وقتی نصب کردم در طولِ چند هفته بیشتر از 3-4 ساعت نتونستم بازی کنم و آخرش هم یهو اعصابم خرد شد حذف کردم بزرگ‌ترین مشکلم باهاش این بود که انگار هیچ چیزی توی بازی پیشینه و history و هویت نداشت. کاراکتر خودمون رو نمی‌فهمیدم، اعضای اون خانواده رو نمی‌فهمیدم، هدفِ پیش‌روی کردنمون رو نمی‌فهمیدم، و کلاً منطق خاصی پشت هیچی احساس نمی‌کردم. می‌دونستم دنبالِ چی هستیما، ولی خب منطقی به نظرم نمی‌اومد. واسه من مهم‌ترین نکته توی لذت بردن از یه بازی اینه که بتونم با جهانش ارتباط برقرار کنم ولی با اون خونه و کاراکترهای مربوط بهش نمی‌تونستم لینک بشم. بعد این موضوع رو بذاریم در کنارِ این‌که از گیم‌پلی بازی اصلاً خوشم نیومد؛ و در نتیجه هر بار که سعی کردم سراغش برم پشیمون شدم.
(من ریمیک 3 رو با ترینر بازی کردم گلولۀ بی‌نهایت و اینا. چون از لحاظ بصری واقعاً فوق‌العاده بود و حیفم می‌اومد نگاهش نکنم )

---

صفحۀ توییتر Elden Ring امروز حداقل پیش‌نیازهای اجرای بازی تو PC رو رسماً اعلام کرد. و خب بسیار بالاست
من احتمالاً تا 4-5 سال بعد سراغ بازیای نسل نهمی نخواهم رفت. امکانات زیادی می‌خوان و ندارم متأسفانه. البته با تنظیمات مینیمم می‌شه بعضی‌هاشون رو اجرا کردا، ولی خب حیفه دیگه. خیلی از جذابیتای این بازی‌های نسل نهمی به مسائل گرافیکی و بصریشون وابسته‌ست. راستش ترجیح می‌دم خیلی سال بعد با یه نمایش‌گر و کنسول قوی تجربه‌شون کنم.

 

[امین]

@Leo
آره ببین از نظر ترسناک بودن حق با توعه ریمیک ۲ از RE4 ترسناک‌تره، گرافیکشون هم که اصلاً قابل قیاس نیست؛ ولی اویل ۴ پیکِ یک بازیِ رزیدنت اویله به نظرم. یه چیزی داره که بقیه به ویژه Village خیلی سعی کردن اداشو دربیارن نتونستن. خیلی چیزا نه تنها به فرانچایز اضافه کرد بلکه به ژانر سروایوال هارر اضافه کرد. یه Pioneer بود و از همه‌ی اینا مهم‌تر فاکتور نوستالژی هم اضافه میشه بهش. خود مرچنت به تنهایی یه Welcommmmmme ش ۱۰۰ امتیاز داره :‌)))))
و اینکه ببین بایوهزرد رو من خودمم اولش ازش بدم میومد، کلی به کپکام فحش دادم که چرا اینو ساختی مگه SH عه و ... ولی کم‌کم خوشم اومد :‌)) یک بار تا ته گیم‌پلیشو ببین چیز خیلی متفاوتیه. درسته هیستوری اویل رو نداره ولی به عنوان تایتل خارج از RE ببینش و اینکه طرفدارا چقدر ناامید بودن بعد از ۶ و از کالاف‌دیوتی‌طور بودنِ اویل زده شده بودن.

 

[Parsakord#]

من هنوزم معتقدم فقط ماین کرافت و بازی های شوتر

 

[Hami J]

اخرین بازی alien:isolation رو بازی کردم. به همه ی کسایی که عاشق ژانر ترسناک هستن پیشنهاد اکید میکنم. بی نظیره این بازی. صداگذاری ها بی نظیره و عملا تمام ترس بازی توی صدا هاش خلاصه میشه. حجمش هم نه خیلی کمه نه زیاد. برای این بازی با گیمپلی طولانی ای که داره بسیار مناسبه.
خلاصه که اگه میخواید واقعا بعضی جاها ضربان قلبتون به حدی بالابره که بازی رو نگه دارید و بردی یه نفسی تازه کنید ، حتما سراغش برید (البته با صدای بلند و هدفون )
--------------------------------------------------------------------------------
الان هم سری مترو رو شروع کردم. مترو باندل رو ریختم که دوتا رو با هم داره و اول 2033 رو دارم بازی میکنم و بعدش میرم سراغ last light. فعلا خیلی خیلی جذاب بوده و واقعا منو جذب کرده. داستان بازی بسیار جذابه و اتمسفر بسیار گیرا. پیشنهاد میشود :)

 

[Leo]

Elden Ring فراتر از انتظار
سایت متاکریتیک به زور بالا میاد. یاد اعلام نتایج کنکور افتادم سایت سنجش یهو سنگین می‌شد نمی‌تونستیم باز کنیم

 

[امین]

سایت سایلنت هیل منقضی شد، یه نفر زودتر از کونامی رفت خریدش و توییت ماساهیرو (طراح پیرامید هِد) رو به عنوان صفحه‌ی اولش گذاشت :‌)) می‌تونین ببینین:

https://silenthill.com/

این که کونامی برخلاف کپ‌کام کاملاً سایلنت‌هیل رو ول کرد و اصلاً به هوادارانش اهمیتی نمیده غم‌انگیزه.

 

[Leo]

من الان دیدم Uncharted 2 تو سایت متاکریتیک از بین 105 تا نقد میانگین امتیاز 96 رو داره؛ بعد Elden Ring (که مثل سگ گرونه و فعلاً قرار نیست سمتش برم ) امتیاز 96 رو از بین 72 تا نقد گرفته. بسیار برام جالب بود. البته کلاً سری Uncharted امتیازای جالبی داره: 88، 96، 92، 93، و Lost Legacy که 84ـه.
چند وقت پیش نسخۀ ریمستر سه تا بازی اول رو تموم کردم؛ یعنی همون The Nathan Drake Collection. و خب واقعاً بهترین فرنچایزی بود که تا حالا تجربه‌اش رو داشتم. یعنی هر 5 تا بازی فوق‌العاده شاهکارن و از اون سطحِ خفنی که استارتش با Drake's Fortune خورده بود پایین‌تر نمیان. عجیبه که در مقایسه با بازیای دیگۀ ناتی‌داگ (همون The Last of Us ) فن‌بیسِ چندان بزرگی نداره. یا حداقل من ندیدم داشته باشه.
خیلی باحاله خلاصه. تا حالا تو هیچ مدیومی اعم از فیلم و سریال و بازی و کتاب ندیده بودم مفهومِ Adventure و ماجراجویی انقدر دقیق ارائه بشه. یعنی این‌جوریه که کل دنیا رو دنبال گنج و شهرهای گم‌شده و فلان می‌گردی و بینش کلی کارای هیجان‌انگیز انجام می‌دی. قصه و روایت و شخصیت‌پردازیش هم بسیار قویه. شاید قصه‌اش بعد از یکی-دو نسخه تکراری بشه ولی خب روایتِ اون قصه هم‌چنان عالیه. یه جاهایی از نسخۀ 2 و 4 بازی خیلی راحت می‌تونن اشک آدمو در بیارن. Nate باحال‌ترین کاراکتر دنیاست. کاپلِ Nate و Elena هم بهترین ترکیب دنیاست QueenTofu تو آخر گیم‌پلی Uncharted 2 گفت I love everyone in this game so much و خب همون دقیقاً. Sully بسیار بامزه‌ست و Chloe هم Hot as hell همۀ دیالوگ‌ها و صداپیشگی‌ها فوق‌العاده قوی و جذابه.

---

یکی از منتقدا توصیفِ جالبی از بازی داره:

Uncharted 2 is one of the most memorable video games ever created. Not because it is particularly innovative, but because the mixture of shooting, climbing, creeping, thinking, laughing and simple astonishment works perfectly.

---

ترتیبی که نسخه‌های بازی رو دوست داشتم: دو > چهار > سه > Lost Legacy > یک

---

آها طراحی مراحلِ فوق‌العاده‌ای هم داره. level-designها جزئیات و البته تنوعِ بسیار بالایی دارن در واقع.

---

[1:08 hits you right in the heart]

 

[امین]

شاید بهترین speedrun ای که میشه دید، اسپیدران سری Hitman عه و من دو سه روزه دارم این کارو می‌کنم. از این نظر معتقدم بهترین اسپیدرانه چون برخلاف سایر اسپیدران‌ها که فقط باید any% بری جلو، این‌جا باید مراقب باشی که رنکینگتو خراب نکنی و در عین حال که سریع هستی Silent Assassin هم باشی، به خصوص تو Pro Difficulty که عملاً دشمن کافیه فقط یه حرکت مشکوک ازت ببینه و تورو درجا شناسایی می‌کنه.
هیتمن رو من حدود ۱۷ ساله که بازی می‌کنم. از سال ۸۳ که Codename 47 رو بازی کردم و نزدیک به یک سال طول کشید تا تمومش کنم :‌))) تموم نسخه‌هاش به‌جز تریلوژی‌ای که از ۲۰۱۶ منتشر شده رو بازی کردم و خیلی دوست دارم تموم بازیاشو و کاشکی امکانش رو داشتم که این سه تا جدیده هم بازی کنم. خوبیِ بازیش اینه مراحلشو می‌تونی از راه‌های مختلفی ببری، یا خیلی stealth وار پیش بری یا همه رو به رگبار ببندی عین کاری که من معمولاً تو هیتمن می‌کردم. :‌))
به نظرم هیتمن بازیِ بد نداره اصلاً برخلافِ مثلاً رزیدنت اویل یا سایلنت هیل که به بعضی نسخه‌هاش خیلی توپیدن، به هیچ نسخه‌ای از هیتمن کسی نقد جدی وارد نمی‌کنه.

 

[Leo]

من دارک سولز 2 رو پارسال با هزار بدبختی برای اولین بار توی لپ‌تاپم بازی کردم. پورت بسیار ضعیفی داره و نسخۀ Scholar of the First Sin هم عملاً اجرا نمی‌شه و ناچار نسخۀ ابتدایی بازی (بدون dlcها) رو نصب کرده بودم. ولی چند وقت پیش کنجکاو شدم dlcها رو هم تجربه کنم و با اکراه اندکی پول دادم یه اکانت ظرفیتی پلی‌استیشن 4 گرفتم و خب واقعاً ارزشش رو داشت. البته منکر گیم‌پلیِ ضعیف و آزاردهنده‌اش نیستم، ولی خب به‌نظرم توی کامیونیتی سولزبورن بسیار آندرریتده و خیلی بیشتر از این‌ها باید به جهانش توجه بشه. چند تا نکته‌ای که توجه‌ام رو جلب کرد اولاً مقایسۀ جنبه‌های ویژوال و بصری بازی بود که خیلی وقت‌ها حس می‌کردم شت نورپردازی و بافت‌ها و غیره تو سولز 2 حتی از سولز 3 و بلادبورن و سکیرو که بعدتر ساخته شدن هم خیلی قوی‌تر و زیباتره. مخصوصاً dlcهای Ivory King و Old Iron King که واقعاً فقط برای اسکرین‌شات گرفتن ساخته شدن! بعد نکتۀ دوم باس‌فایت‌های dlcهاست که برخلاف باس‌های خود بازی، بسیار متنوع و خلاقانه و منحصر‌به‌فرد طراحی شدن و تک‌تکشون به‌یاد‌ماندنی هستن. یعنی مثلاً اگر بخوام top 10 باس‌های سری سولز خودم رو بگم احتمالاً Fume Knight و Sir Alonne و Burnt Ivory King تو لیستم خواهند بود. و نکتۀ آخر این‌که lore بسیار بسیار گسترده‌ای داره و شخصاً می‌تونم بگم در مقایسه با قصۀ دنیای سولز 1 و 3 بیشتر باهاش ارتباط برقرار کردم. حالا درسته که world-design و اینا نسبتاً پیش‌پاافتاده و بی‌نظم طراحی شده ولی خب حجم محتوای روایی واقعاً زیاده و راجع بهش خیلی می‌شه صحبت کرد به‌نظرم. (با وجود این‌که تقریباً همۀ محیط‌ها و مراحل رو قبل‌تر تجربه کرده بودم و نقشۀ بازی توی ذهنم بود، حدود 41 ساعت طول کشید تا خود بازی+همۀ باس‌ها شامل ancient dragon و darklurker و غیره+dlcها رو تموم کنم.)

 

[Leo]

Forget Linear Stories, Give Me More Immersion Storytelling | Extra Punctuation
دلیل مخالفت Yahtzee با داستان‌های خطی رو نمی‌فهمم. به‌نظرم مقایسه‌هایی که در رابطه با قصه‌سرایی و روایت بازی‌ها انجام می‌ده بسیار نا‌به‌جاست و دقیقاً مثل این می‌مونه که بیایم گیم‌پلیِ بازی‌های RPG رو با racingها رو مقایسه کنیم. مثلاً تو این ویدئو راجع به این صحبت می‌کنه که Dark Souls قصۀ خطی نداره و در نتیجه‌اش دنیای immersiveتری داره و راحت‌تر می‌شه تو بازی غرق شد؛ بعد در مقابل The Last of Us 2 رو نقد می‌کنه و میگه که یک روایت کات‌سین‌محور و خطی داره و این رو یک ضعف می‌دونه. راستش من قبلاً به‌اندازۀ کافی درمورد Dark Souls صحبت کردم و علاقه‌ای که به جهانش دارم کاملاً مشخصه. در واقع برای من، به‌عنوان یک مخاطب معمولی، قابل‌درکه که کسی این "Immersion Storytelling" رو جذاب‌تر از "Linear Stories" بدونه. ولی چیزی که باهاش مشکل دارم، مقایسۀ این‌ها از زبانِ یک منتقده. اصلاً همین که داستان‌های خطی رو immersive نمی‌دونه جای بحث داره
به‌نظرم نکته‌ای که یاتزی نادیده می‌گیره، جنس و ماهیتِ متفاوتیه که بازی‌های مختلف دارن. در واقع راجع به این موضوع صحبت نمی‌کنه که آقا، مثلاً قصۀ Return of Obra Dinn فقط با روایتِ غیرخطی و اکتشاف‌محوره که خوب در میاد؛ چون ماهیتِ گیم‌پلی، طراحی مراحل، داستان، و همۀ فاکتورهای دیگه بر این اساسه. دیگه نمی‌تونی انتظار داشته باشی چون Dark Souls با این نوع روایت خوب در اومده حتماً The Last of Us 2 هم به همین فرمول نیاز داشته باشه. منِ مخاطب، Far Cry رو با همین روایت خطیش دوست دارم. اگر world-design و narrationـش مثل Elden Ring باشه دیگه تُف هم روش نمیندازم بعد همین موضوع در رابطه با مقایسۀ فیلم و ویدئوگیم هم مطرحه دیگه. این مقایسۀ یاتزی دقیقاً مثل این می‌مونه که بگیم Schindler's List فیلم آشغالیه چون روایت خطی داره و به‌اندازۀ بازی‌ها "Immersive نیست".
من یاتزی رو به‌عنوان منتقد واقعاً خیلی می‌پسندم. ولی در این موضوع خاص، یعنی "روایتِ خوب"، به‌نظرم کاملاً سلیقه‌ای و بدون چارچوب صحبت می‌کنه.
[پ.ن: در واقع دارم می‌گم گیم‌پلی، قصه، کاراکترها، طراحی مراحل، و تمام المان‌های دیگۀ بسیاری از بازی‌ها، ایجاب می‌کنه که با یک روایتِ خطی و مشخص طرف باشیم نه یک دنیای ناشناخته با روایت‌های متعدد.]

 

[PD]

Forget Linear Stories, Give Me More Immersion Storytelling | Extra Punctuation
دلیل مخالفت Yahtzee با داستان‌های خطی رو نمی‌فهمم. به‌نظرم مقایسه‌هایی که در رابطه با قصه‌سرایی و روایت بازی‌ها انجام می‌ده بسیار نا‌به‌جاست و دقیقاً مثل این می‌مونه که بیایم گیم‌پلیِ بازی‌های RPG رو با racingها رو مقایسه کنیم. مثلاً تو این ویدئو راجع به این صحبت می‌کنه که Dark Souls قصۀ خطی نداره و در نتیجه‌اش دنیای immersiveتری داره و راحت‌تر می‌شه تو بازی غرق شد؛ بعد در مقابل The Last of Us 2 رو نقد می‌کنه و میگه که یک روایت کات‌سین‌محور و خطی داره و این رو یک ضعف می‌دونه. راستش من قبلاً به‌اندازۀ کافی درمورد Dark Souls صحبت کردم و علاقه‌ای که به جهانش دارم کاملاً مشخصه. در واقع برای من، به‌عنوان یک مخاطب معمولی، قابل‌درکه که کسی این "Immersion Storytelling" رو جذاب‌تر از "Linear Stories" بدونه. ولی چیزی که باهاش مشکل دارم، مقایسۀ این‌ها از زبانِ یک منتقده. اصلاً همین که داستان‌های خطی رو immersive نمی‌دونه جای بحث داره
به‌نظرم نکته‌ای که یاتزی نادیده می‌گیره، جنس و ماهیتِ متفاوتیه که بازی‌های مختلف دارن. در واقع راجع به این موضوع صحبت نمی‌کنه که آقا، مثلاً قصۀ Return of Obra Dinn فقط با روایتِ غیرخطی و اکتشاف‌محوره که خوب در میاد؛ چون ماهیتِ گیم‌پلی، طراحی مراحل، داستان، و همۀ فاکتورهای دیگه بر این اساسه. دیگه نمی‌تونی انتظار داشته باشی چون Dark Souls با این نوع روایت خوب در اومده حتماً The Last of Us 2 هم به همین فرمول نیاز داشته باشه. منِ مخاطب، Far Cry رو با همین روایت خطیش دوست دارم. اگر world-design و narrationـش مثل Elden Ring باشه دیگه تُف هم روش نمیندازم بعد همین موضوع در رابطه با مقایسۀ فیلم و ویدئوگیم هم مطرحه دیگه. این مقایسۀ یاتزی دقیقاً مثل این می‌مونه که بگیم Schindler's List فیلم آشغالیه چون روایت خطی داره و به‌اندازۀ بازی‌ها "Immersive نیست".
من یاتزی رو به‌عنوان منتقد واقعاً خیلی می‌پسندم. ولی در این موضوع خاص، یعنی "روایتِ خوب"، به‌نظرم کاملاً سلیقه‌ای و بدون چارچوب صحبت می‌کنه.
[پ.ن: در واقع دارم می‌گم گیم‌پلی، قصه، کاراکترها، طراحی مراحل، و تمام المان‌های دیگۀ بسیاری از بازی‌ها، ایجاب می‌کنه که با یک روایتِ خطی و مشخص طرف باشیم نه یک دنیای ناشناخته با روایت‌های متعدد.]

یاتزی توی این ویدیو بیشتر این موضوع رو مطرح میکنه.