مشاعره واژه‌نما

[MarMari]

ما
ای دلبر و مقصود ما ای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما نظاره کن در دود ما

دلبر

اي يار من اي يار من اي يار بي زنهار من
اي دلبر و دلدار من اي محرم و غمخوار من

 

[_SAEED]

دلبر

اي يار من اي يار من اي يار بي زنهار من
اي دلبر و دلدار من اي محرم و غمخوار من

یار
ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پاوامکش از کارمابستان گرو دستان ما

 

[Nimbus]

یار
ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پاوامکش از کارمابستان گرو دستان ما

خمار

همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

 

[Hecate]

خمار

همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

عمر

عمری بجز بیهوده بودن سر نکردیم
تقویمها گفتند و ما باور نکردیم

 

[MarMari]

عمر

عمری بجز بیهوده بودن سر نکردیم
تقویمها گفتند و ما باور نکردیم

تقويم

تقويم عمر ماست جهان هر چه ميكنيم
بيرون ز دفتر كهن سال و ماه نيست

 

[./.]

تقويم

تقويم عمر ماست جهان هر چه ميكنيم
بيرون ز دفتر كهن سال و ماه نيست

تقویم را قوام نه از قوم و قیّم است
کان کو قوام بخش جهان است قیّم است

 

[MarMari]

تقویم را قوام نه از قوم و قیّم است
کان کو قوام بخش جهان است قیّم است

جهان

جان فداي دهنش باد كه در باغ نظر
چمن آراي جهان خوشتر از اين غنچه نبست

 

[Nimbus]

چمن

سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند؟
همدم گل نمی‌شود یاد سمن نمی‌کند؟

گل

بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد
بهار عارضش خطی ز خون ارغوان دارد

 

[./.]

ارغوان

ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد

نرگس
نرگس که لاف حسن و جمالش جهان گرفت
دیدی زمانه رنگ رخش را چه سان گرفت

 

[Behrad-J]

نرگس
نرگس که لاف حسن و جمالش جهان گرفت
دیدی زمانه رنگ رخش را چه سان گرفت

نرگس
تا کی آخر چو بنفشه سر غفلت در پیش
حیف باشد که تو در خوابی و نرگس بیدار

 

[saba.hjm]

نرگس
تا کی آخر چو بنفشه س غفلت در پیش
حیف باشد که تو در خوابی و نرگس بیدار

غفلت

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد
از شما دور شدن زار شدن هم دارد

 

[./.]

غفلت

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد
از شما دور شدن زار شدن هم دارد

زار
به حال زار گرفتار در بلا تو مخند
که دور نیست فتادن به حال اوی تو را

 

[دژاوو]

حال

حال شب های مرا همچو منی داند و بس
تو چه دانی که شب سوختگان چون گذرد

شب های

شب‌های بی توام شب گور است در خیال
ور بی تو بامداد کنم روز محشر است

گیسوت عنبرینهٔ گردن تمام بود
معشوق خوبروی چه محتاج زیور است

 

[./.]

شب های

شب‌های بی توام شب گور است در خیال
ور بی تو بامداد کنم روز محشر است

گیسوت عنبرینهٔ گردن تمام بود
معشوق خوبروی چه محتاج زیور است

شب
ما سوختگان در غم غرقه شدگان در یم
توفان زدگان در شب جان پرکشدش کم کم

 

[دژاوو]

شب
ما سوختگان در غم غرقه شدگان در یم
توفان زده ای در شب جان پرکشدش کم کم

جان
جان می‌روم که در قدم اندازمش ز شوق
درمانده‌ام هنوز که نزلی محقر است

 

[./.]

جان
جان می‌روم که در قدم اندازمش ز شوق
درمانده‌ام هنوز که نزلی محقر است

محقر
نظر بدوزم از جهان که منزلی محقر است
نظرگه کسی چو من ز دیگران بسی سر است

 

[Hecate]

محقر
نظر بدوزم از جهان که منزلی محقر است
نظرگه کسی چو من ز دیگران بسی سر است

نظر

ای نظاره ی شگفت، ای نگاه ناگهان!
ای هماره در نظر؛ ای هنوز بی نظیر

 

[s@rah]

نظر

ای نظاره ی شگفت، ای نگاه ناگهان!
ای هماره در نظر؛ ای هنوز بی نظیر

ناگهان
ای رستخیز ناگهان وی رحمت بی‌منتها
ای آتشی افروخته در بیشه اندیشه‌ها

 

[Hecate]

رحمت

علی ای همای رحمت تو چه ایتی خدا را
که به ما سوا فکندی همه سایه ی هما را

سایه

سایه ی امن کسای تو مرا بر سر بس
تا پناهم دهد از وحشت عریانیها

 

[maleck :)]

سایه

سایه ی امن کسای تو مرا بر سر بس
تا پناهم دهد از وحشت عریانیها

وحشت

دلم از وحشت زندان سکندر (ولایت) بگرفت
رخت بر بندم و تا ملک سلیمان بروم