ارباب حلقه ها
- شروع کننده موضوع King Dain
- تاریخ شروع
MOTAHARE-G
کاربر حرفه‌ای
- ارسالها
- 304
- امتیاز
- 2,293
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان
- شهر
- بجنورد
- سال فارغ التحصیلی
- 90
پاسخ : ارباب حلقه ها
خب بچه داره راس می گه دیگه!کتاب به این خوبی رو مگه می شه به بقیه معرفی نکرد؟؟؟به نقل از منا :
پاسخ : ارباب حلقه ها
به نام خدا
خب در پی اون بیوگرافی ها من یکی یکی بیوگرافی های والار رو می زارم، لذت ببرید. ضمنا منبعش دانش نامه ی سایت والیماره(www.wiki.valimar.ir) که البته این سایت چند وقتی به دلیل مشکلات فنی فعلا بسته.
اولین والار مانوه.
مانوه
مانوه (به زبان انگلیسی Manwë)، شاه مهین ِ آردا. مانوه برادر ملکور بود در خرد ایلوواتار، و او آلت سترگ نغمهٔ دوم بود که ایلوواتار بر ضد ناسازی ملکور برکشید.
تواناترین کس از آینور ملکور بود؛ اما مانوه گرامی‌ترین نزد ایلوواتار است، و اغراض او را بیش از دیگران به روشنی درمی‌یابد. مقرر بود که او در پرگاه نخستین همهٔ پادشاهان باشد، خداوند قلمرو آردا و حکمران جمله کسانی که در آن مسکن گزیده‌اند.
در آردا، خنیاگی او بادها و ابرهاست، و در تمام قلمروهای هوا، از ذروه‌ها تا ژرفناها، از دورترین مرزهای حجاب آردا تا نسیم‌هایی که لابه‌لای علف‌ها می‌وزد. به سولیمو شهرت دارد، خداوند دم و بازدم آردا. جمله پرندگان تیزپرواز و شهپر را دوست می‌دارد، و آنان همه به فرمان او در آمد و رفت اند.
همراه با مانوه، واردا می‌زید، بانوی ستارگان، و مانوه و واردا به ندرت از هم جدایند، و در والینور می‌زیند. تالارهاشان برفراز برف‌های ابدی است، بر فراز اویولوسه، بلندترین برج تانیکوئتیل، بلندترین جمله کوه‌های زمین. هنگامی که مانوه آنجا بر سریر خویش جلوس می‌کند و پیش رو را می‌نگرد، اگر واردا در کنارش باشد، چشمان مانوه دورتر از هر چشم دیگری می‌بیند، و از میان مه و از میان تاریکی و از ورای فرسنگ‌ها فرسنگ دریا. مینویان در کالبد بازها و عقاب‌ها پرواز کنان به تالارهای او در رفت و آمد بودند؛ و نگاهشان اعماق دریاها را می‌کاوید، و تا غارهای پنهان زیر جهان می‌خلید. بدین گونه مینویان خبر همهٔ رخدادهای آردا را کمابیش برای او می‌آورند؛ با این حال پاره‌ای چیزها حتی از چشم مانوه و پیشکاران او نیز پنهان می‌ماند، زیرا بر آنجا که ملکور غرق در اندیشهٔ پلید خود نشسته بود، سایه‌های نفوذناپذیر گسترده بود.
مانوه را پروای افتخارات خویش نیست، و به قدرت او رشک نمی‌ورزد، و همه را به صلح و صفا می‌خواند. او وانیار را در میان الف‌ها بیش از همه دوست می‌داشت، و آنان از مانوه ترانه و شاعری را هبه گرفتند؛ چرا که مانوه از شعر لذت می‌برد و ترانهٔ واژه‌ها آهنگ اوست. جامهٔ او آبی و برق چشمانش نیز آبی است، و چوگان شاهی اش، که نولدور برایش ساختند،از یاقوت کبود است.
او از زمرهٔ آراتار است، بزرگ ترین‌ها در آردا، و با اینکه پادشاه آنان است ولی قدرت هر هشت تن برابر است؛ مایار ائون وه، که با نام چاوش مانوه معروف است، و اولورین، که در دوران سوم با نام های گندالف و میتراندیر در سرزمین میانه شناخته می شد، از جمله مردمان اویند.
به نام خدا
خب در پی اون بیوگرافی ها من یکی یکی بیوگرافی های والار رو می زارم، لذت ببرید. ضمنا منبعش دانش نامه ی سایت والیماره(www.wiki.valimar.ir) که البته این سایت چند وقتی به دلیل مشکلات فنی فعلا بسته.
اولین والار مانوه.
مانوه
مانوه (به زبان انگلیسی Manwë)، شاه مهین ِ آردا. مانوه برادر ملکور بود در خرد ایلوواتار، و او آلت سترگ نغمهٔ دوم بود که ایلوواتار بر ضد ناسازی ملکور برکشید.
تواناترین کس از آینور ملکور بود؛ اما مانوه گرامی‌ترین نزد ایلوواتار است، و اغراض او را بیش از دیگران به روشنی درمی‌یابد. مقرر بود که او در پرگاه نخستین همهٔ پادشاهان باشد، خداوند قلمرو آردا و حکمران جمله کسانی که در آن مسکن گزیده‌اند.
در آردا، خنیاگی او بادها و ابرهاست، و در تمام قلمروهای هوا، از ذروه‌ها تا ژرفناها، از دورترین مرزهای حجاب آردا تا نسیم‌هایی که لابه‌لای علف‌ها می‌وزد. به سولیمو شهرت دارد، خداوند دم و بازدم آردا. جمله پرندگان تیزپرواز و شهپر را دوست می‌دارد، و آنان همه به فرمان او در آمد و رفت اند.
همراه با مانوه، واردا می‌زید، بانوی ستارگان، و مانوه و واردا به ندرت از هم جدایند، و در والینور می‌زیند. تالارهاشان برفراز برف‌های ابدی است، بر فراز اویولوسه، بلندترین برج تانیکوئتیل، بلندترین جمله کوه‌های زمین. هنگامی که مانوه آنجا بر سریر خویش جلوس می‌کند و پیش رو را می‌نگرد، اگر واردا در کنارش باشد، چشمان مانوه دورتر از هر چشم دیگری می‌بیند، و از میان مه و از میان تاریکی و از ورای فرسنگ‌ها فرسنگ دریا. مینویان در کالبد بازها و عقاب‌ها پرواز کنان به تالارهای او در رفت و آمد بودند؛ و نگاهشان اعماق دریاها را می‌کاوید، و تا غارهای پنهان زیر جهان می‌خلید. بدین گونه مینویان خبر همهٔ رخدادهای آردا را کمابیش برای او می‌آورند؛ با این حال پاره‌ای چیزها حتی از چشم مانوه و پیشکاران او نیز پنهان می‌ماند، زیرا بر آنجا که ملکور غرق در اندیشهٔ پلید خود نشسته بود، سایه‌های نفوذناپذیر گسترده بود.
مانوه را پروای افتخارات خویش نیست، و به قدرت او رشک نمی‌ورزد، و همه را به صلح و صفا می‌خواند. او وانیار را در میان الف‌ها بیش از همه دوست می‌داشت، و آنان از مانوه ترانه و شاعری را هبه گرفتند؛ چرا که مانوه از شعر لذت می‌برد و ترانهٔ واژه‌ها آهنگ اوست. جامهٔ او آبی و برق چشمانش نیز آبی است، و چوگان شاهی اش، که نولدور برایش ساختند،از یاقوت کبود است.
او از زمرهٔ آراتار است، بزرگ ترین‌ها در آردا، و با اینکه پادشاه آنان است ولی قدرت هر هشت تن برابر است؛ مایار ائون وه، که با نام چاوش مانوه معروف است، و اولورین، که در دوران سوم با نام های گندالف و میتراندیر در سرزمین میانه شناخته می شد، از جمله مردمان اویند.
پاسخ : ارباب حلقه ها
به نام خدا
خب والار دوم اولمو، یکی از بزرگترین والار که بسیار به آدم ها و الف ها کمک کرده.
اولمو
اولمو (به زبان انگلیسی Ulmo) ، خداوندگار آب‌های آردا. اولمو خداوند آب هاست. او تنهاست. هیچ‌گاه زمانی دراز یک جا درنگ نمی‌کند، بل هرگاه اراده کند در تمامی آب‌های ژرف گرد زمین یا زیر‌زمین جا‌به‌جا می‌شود.
پس از مانوه تواناترین والار اوست، و پیش از پدید آمدن والینور در دوستی با او صمیمی‌ترین بود؛ اما از‌آن‌پس به ندرت در انجمن والار شرکت می‌جست، مگر آنکه امری بس مهم درمیان می‌بود، زیرا اولمو پروای همهٔ آردا را داشت، و او را نیازی به جای آسودن نیست. افزون بر این، اولمو گام نهادن بر روی زمین را دوست نمی‌دارد، و به ندرت به رسم همتایانش خود را به کالبدی می‌آراید.
هرگاه فرزندان ارو چشم شان بر او می‌افتاد، دل‌هاشان از وحشتی عظیم مالامال می‌گشت؛ چرا که برآمدن شاه دریا دهشتناک بود، همچون موجی اوج گیرنده که به ساحل می‌تازد، کلاهخودی تیره و کف نشان بر سر و زرهی پرتلألؤ به رنگ سیم با ته رنگی از سایه‌های سبز بر تن. نوای شیپورهای مانوه بلند است، اما آوای اولمو ژرف است، همچون ژرفای اقیانوس که تنها خود او دیده‌است.
با این حال اولمو، هم الف‌ها و هم آدمیان را دوست می‌دارد، و هیچ گاه آنان را به حال خویش رها نکرده، حتی آنگاه که والار بر ایشان خشم گرفته‌اند. گاه و بی گاه نادیده به کرانه‌های سرزمین میانه می‌آید، یا از شاخابه‌های دریا در میان خشکی می‌گذرد، و آنجا از کرناهای بزرگش، اولوموری که سالمار مایا برای او از صدف‌های سفید ساخته‌است، آهنگی برمی آورد؛ و آنکه این آهنگ می‌شنود از آن پس همیشه این نفیر را به گوش جان می‌نیوشد، و عشق به دریا هیچ گاه رهایش نمی‌سازد.
اولمو بیشتر با ساکنان سرزمین میانه به آوایی سخن می‌گوید که فقط به سان آهنگ آب شنیده می‌شود. چرا که تمامی دریاها، دریاچه‌ها، رودها، آبگیرها، چشمه‌ها در فرمان اوست؛ از این روی الف‌ها می‌گویند روح اولمو در رگ‌های جهان جاری است. بدین گونه خبرها به اولمو می‌رسد، حتی در ژرفناها، خبر جمله نیازها و رنج‌های آردا، که اگر جز این بود از مانوه پنهان می‌ماند.
در ژرفناها به آهنگی عظیم و هولناک می‌اندیشد؛ و طنین آن آهنگ، اندوهگین و شاد در سرتاسر رگ‌های جهان در جریان است؛ زیرا اگرچه برآمدن چشمه در برابر آفتاب شادی بخش است، سر منشأ آن از چاه‌های اندوه ناپیموده‌ای است که در بنیاد زمین واقع است. تله‌ری بسی چیزها از اولمو آموختند، و به همین دلیل آهنگ شان اندوه و سرور را یک جا در خود داشت.
سالمار با او به آردا آمد، و نیز اوسه و اوئی‌نن، که به آنان حکمرانی بر موج‌ها و جنبش‌های دریاهای درونی را بخشید، و علاوه بر اینان بسیاری مینویان دیگر.
به قدرت اولمو بود که حتی در تاریکی ملکور زندگی هنوز در بسیاری رگه‌های پنهان جریان داشت، و زمین نمرد؛ و برای جمله کسانی که در آن تاریکی ره گم کرده یا دور از روشنایی والار سرگردان بودند، اولمو گوشی شنوا داشت؛ و او هیچ‌گاه سرزمین میانه را فراموش نکرده‌است، و از آن هنگام هر آنچه از ویرانی و دگرگونی رخ داده‌است، از اندیشه اش دست باز نداشته، و تا به فرجام روزگاران، باز نخواهد داشت.
اولمو در حق الف‌ها و آدمیان نیکی‌های بسیار کرده‌است، او بود که جزیره بالار را برای بردن الف‌ها به والینور به ساحل سرزمین میانه آورد، او بود که آدمیان را در بدو ورود یاری می‌داد، او بود که فکر ساختن نارگوتروند و گوندولین را در ذهن فین‌رود و تورگون، در هنگام خواب، گذاشت، او بود که تور پسر هور را برای آگاه ساختن تورگون فرستاد ، او بود که الوینگ را از آب های سیریون نجات داد، او بود که در حلقه داوری از ائارندیل در مقابل خشم ماندوس دفاع کرد و هزاران کار دیگر که شمارش آن خارج از توان است.
به نام خدا
خب والار دوم اولمو، یکی از بزرگترین والار که بسیار به آدم ها و الف ها کمک کرده.
اولمو
اولمو (به زبان انگلیسی Ulmo) ، خداوندگار آب‌های آردا. اولمو خداوند آب هاست. او تنهاست. هیچ‌گاه زمانی دراز یک جا درنگ نمی‌کند، بل هرگاه اراده کند در تمامی آب‌های ژرف گرد زمین یا زیر‌زمین جا‌به‌جا می‌شود.
پس از مانوه تواناترین والار اوست، و پیش از پدید آمدن والینور در دوستی با او صمیمی‌ترین بود؛ اما از‌آن‌پس به ندرت در انجمن والار شرکت می‌جست، مگر آنکه امری بس مهم درمیان می‌بود، زیرا اولمو پروای همهٔ آردا را داشت، و او را نیازی به جای آسودن نیست. افزون بر این، اولمو گام نهادن بر روی زمین را دوست نمی‌دارد، و به ندرت به رسم همتایانش خود را به کالبدی می‌آراید.
هرگاه فرزندان ارو چشم شان بر او می‌افتاد، دل‌هاشان از وحشتی عظیم مالامال می‌گشت؛ چرا که برآمدن شاه دریا دهشتناک بود، همچون موجی اوج گیرنده که به ساحل می‌تازد، کلاهخودی تیره و کف نشان بر سر و زرهی پرتلألؤ به رنگ سیم با ته رنگی از سایه‌های سبز بر تن. نوای شیپورهای مانوه بلند است، اما آوای اولمو ژرف است، همچون ژرفای اقیانوس که تنها خود او دیده‌است.
با این حال اولمو، هم الف‌ها و هم آدمیان را دوست می‌دارد، و هیچ گاه آنان را به حال خویش رها نکرده، حتی آنگاه که والار بر ایشان خشم گرفته‌اند. گاه و بی گاه نادیده به کرانه‌های سرزمین میانه می‌آید، یا از شاخابه‌های دریا در میان خشکی می‌گذرد، و آنجا از کرناهای بزرگش، اولوموری که سالمار مایا برای او از صدف‌های سفید ساخته‌است، آهنگی برمی آورد؛ و آنکه این آهنگ می‌شنود از آن پس همیشه این نفیر را به گوش جان می‌نیوشد، و عشق به دریا هیچ گاه رهایش نمی‌سازد.
اولمو بیشتر با ساکنان سرزمین میانه به آوایی سخن می‌گوید که فقط به سان آهنگ آب شنیده می‌شود. چرا که تمامی دریاها، دریاچه‌ها، رودها، آبگیرها، چشمه‌ها در فرمان اوست؛ از این روی الف‌ها می‌گویند روح اولمو در رگ‌های جهان جاری است. بدین گونه خبرها به اولمو می‌رسد، حتی در ژرفناها، خبر جمله نیازها و رنج‌های آردا، که اگر جز این بود از مانوه پنهان می‌ماند.
در ژرفناها به آهنگی عظیم و هولناک می‌اندیشد؛ و طنین آن آهنگ، اندوهگین و شاد در سرتاسر رگ‌های جهان در جریان است؛ زیرا اگرچه برآمدن چشمه در برابر آفتاب شادی بخش است، سر منشأ آن از چاه‌های اندوه ناپیموده‌ای است که در بنیاد زمین واقع است. تله‌ری بسی چیزها از اولمو آموختند، و به همین دلیل آهنگ شان اندوه و سرور را یک جا در خود داشت.
سالمار با او به آردا آمد، و نیز اوسه و اوئی‌نن، که به آنان حکمرانی بر موج‌ها و جنبش‌های دریاهای درونی را بخشید، و علاوه بر اینان بسیاری مینویان دیگر.
به قدرت اولمو بود که حتی در تاریکی ملکور زندگی هنوز در بسیاری رگه‌های پنهان جریان داشت، و زمین نمرد؛ و برای جمله کسانی که در آن تاریکی ره گم کرده یا دور از روشنایی والار سرگردان بودند، اولمو گوشی شنوا داشت؛ و او هیچ‌گاه سرزمین میانه را فراموش نکرده‌است، و از آن هنگام هر آنچه از ویرانی و دگرگونی رخ داده‌است، از اندیشه اش دست باز نداشته، و تا به فرجام روزگاران، باز نخواهد داشت.
اولمو در حق الف‌ها و آدمیان نیکی‌های بسیار کرده‌است، او بود که جزیره بالار را برای بردن الف‌ها به والینور به ساحل سرزمین میانه آورد، او بود که آدمیان را در بدو ورود یاری می‌داد، او بود که فکر ساختن نارگوتروند و گوندولین را در ذهن فین‌رود و تورگون، در هنگام خواب، گذاشت، او بود که تور پسر هور را برای آگاه ساختن تورگون فرستاد ، او بود که الوینگ را از آب های سیریون نجات داد، او بود که در حلقه داوری از ائارندیل در مقابل خشم ماندوس دفاع کرد و هزاران کار دیگر که شمارش آن خارج از توان است.
پاسخ : ارباب حلقه ها
به نام خدا
والار سوم آئوله، آهنگر والار که دورف ها از ساخته های دست اویند.
آئوله
آئوله (به زبان انگلیسی Aulë)، آهنگر والار. توان آئوله اندکی کمتر از اولموست. خداوندگاری او بر تمام گوهرهایی است که آردا را از آن ساخته‌اند. در آغاز بیشتر با یاری مانوه و اولمو دست در کار ساختن داشت؛ و شکل دادن تمامی زمین‌ها کار او بود.
او آهنگر است و استاد همهٔ حرفه‌ها، و آثاری که ماهرانه ساخته شده‌است، هر چند کوچک، به قدر بنایی باستانی و شگرف به سرورش می‌آورد. دارایی او گوهرهایی است که در دل زمین نهفته‌است و طلا که در دست زیبا می‌نماید، قدرو قیمت شان کتر از دیوارهای کوه‌ها و حوض دریاها نیست. نولدور بیشتر، از او چیز آموختند. و او همیشه دوست شان بود.
ملکور به او رشک می‌برد، زیرا آئوله در اندیشه و قدرت بیشتر به او می‌مانست؛ و زمانی دراز میان آن دو کشمکش بود که در آن ملکور کوشش‌های آئوله را ضایع و بی اثر می‌گرداند و آئوله خود را در اصلاح آشفتگی‌ها و نابسامانی‌های ملکور فرسوده می‌ساخت. نیز هردو مشتاق ساختن چیزهایی از آن خویش بودند که نو باشد و در خیال دیگران نگنجد، و از ستودن افزارمندی خویش شاد می‌شدند. اما آئوله با ارو وفادار ماند و در هر چه کرد، تسلیم ارادهٔ او بود؛ نیز به کردهٔ دیگران رشک نمی‌برد، بل جوینده بود و پند می‌داد.
سرور و سرافرازی آئوله در فعل ساختن متجلی است، و در چیزهای ساخته، نه در تملک، نه در برتری جویی؛ از این روی می‌بخشد و نمی‌اندوزد، و از تعلق آزاد است، و هر دم بر سر کاری نو می‌شود.
او چه در آشکار و چه در نهان بسیاری چیزهای زیبا و نیک منظر ساخت؛ دو فانوس ساخته‌های دست اویند، و همینطور جام‌هایی که ماه و خورشید را در خود نگه می‌دارند، و همچنین دورف‌ها را او در خفا ساخت و پس از اینکه ارو از آنان با خبر گشت، خواست نابودشان کند، چون بی اجازهٔ او اینکار را کرده بود، ولی ایلوواتار بر او رحمت آورد و ساخته‌های دستش را پذیرفت، ولی آنان را به خواب فرو برد چون او برنمی تابید که دورف‌ها پیش از نخست زادگان طرح او پای برعرصه بگذارند.
آئوله هر یک از دورف‌ها را در گوشه‌ای از آردا قرار تا به گاه بیدارشدن شان. آئوله از این اتفاق فقط با همسرش یاوانا صحبت کرد ولی دیگر والار و به خصوص مانوه و ماندوس از این اتفاق آگاه شدند، خواه به وسیله ایلوواتار، یا خواه به سبب اطلاعات ماندوس از اتفاقات دنیا.
او از قدرتمندترین والار است، یکی از آراتار که بالا ترین قدرت در آردا به آنان هبه گشته، مایار سائورون، قبل از اینکه به ملکور بپیوندد، و کورومه، که در دوران سوم با اسم های سارومان و کورونیر در سرزمین میانه اقامت داشت، از جمله مردمان اویند.
به نام خدا
والار سوم آئوله، آهنگر والار که دورف ها از ساخته های دست اویند.
آئوله
آئوله (به زبان انگلیسی Aulë)، آهنگر والار. توان آئوله اندکی کمتر از اولموست. خداوندگاری او بر تمام گوهرهایی است که آردا را از آن ساخته‌اند. در آغاز بیشتر با یاری مانوه و اولمو دست در کار ساختن داشت؛ و شکل دادن تمامی زمین‌ها کار او بود.
او آهنگر است و استاد همهٔ حرفه‌ها، و آثاری که ماهرانه ساخته شده‌است، هر چند کوچک، به قدر بنایی باستانی و شگرف به سرورش می‌آورد. دارایی او گوهرهایی است که در دل زمین نهفته‌است و طلا که در دست زیبا می‌نماید، قدرو قیمت شان کتر از دیوارهای کوه‌ها و حوض دریاها نیست. نولدور بیشتر، از او چیز آموختند. و او همیشه دوست شان بود.
ملکور به او رشک می‌برد، زیرا آئوله در اندیشه و قدرت بیشتر به او می‌مانست؛ و زمانی دراز میان آن دو کشمکش بود که در آن ملکور کوشش‌های آئوله را ضایع و بی اثر می‌گرداند و آئوله خود را در اصلاح آشفتگی‌ها و نابسامانی‌های ملکور فرسوده می‌ساخت. نیز هردو مشتاق ساختن چیزهایی از آن خویش بودند که نو باشد و در خیال دیگران نگنجد، و از ستودن افزارمندی خویش شاد می‌شدند. اما آئوله با ارو وفادار ماند و در هر چه کرد، تسلیم ارادهٔ او بود؛ نیز به کردهٔ دیگران رشک نمی‌برد، بل جوینده بود و پند می‌داد.
سرور و سرافرازی آئوله در فعل ساختن متجلی است، و در چیزهای ساخته، نه در تملک، نه در برتری جویی؛ از این روی می‌بخشد و نمی‌اندوزد، و از تعلق آزاد است، و هر دم بر سر کاری نو می‌شود.
او چه در آشکار و چه در نهان بسیاری چیزهای زیبا و نیک منظر ساخت؛ دو فانوس ساخته‌های دست اویند، و همینطور جام‌هایی که ماه و خورشید را در خود نگه می‌دارند، و همچنین دورف‌ها را او در خفا ساخت و پس از اینکه ارو از آنان با خبر گشت، خواست نابودشان کند، چون بی اجازهٔ او اینکار را کرده بود، ولی ایلوواتار بر او رحمت آورد و ساخته‌های دستش را پذیرفت، ولی آنان را به خواب فرو برد چون او برنمی تابید که دورف‌ها پیش از نخست زادگان طرح او پای برعرصه بگذارند.
آئوله هر یک از دورف‌ها را در گوشه‌ای از آردا قرار تا به گاه بیدارشدن شان. آئوله از این اتفاق فقط با همسرش یاوانا صحبت کرد ولی دیگر والار و به خصوص مانوه و ماندوس از این اتفاق آگاه شدند، خواه به وسیله ایلوواتار، یا خواه به سبب اطلاعات ماندوس از اتفاقات دنیا.
او از قدرتمندترین والار است، یکی از آراتار که بالا ترین قدرت در آردا به آنان هبه گشته، مایار سائورون، قبل از اینکه به ملکور بپیوندد، و کورومه، که در دوران سوم با اسم های سارومان و کورونیر در سرزمین میانه اقامت داشت، از جمله مردمان اویند.
پاسخ : ارباب حلقه ها
به نام خدا
والار چهارم اورومه، کسی که برای اولین بار الف ها را پیدا کرد.
اورومه
اورومه (به زبان انگلیسی Oromë) ، نخجیرگر بزرگ والار. اورومه خداوندی تواناست. اگر چه کم زورتر از تولکاس، خشم او دهشتناک تر است؛ در حالی که تولکاس همیشه خندان است.
اورومه زمین‌های سرزمین میانه را دوست داشت، وآنجا را به اکراه ترک گفت و آخر از همه به والینور آمد؛ و از دیرباز غالباً از کوه‌ها می‌گذشت و به سوی شرق می‌رفت و باسپاهیان خویش به تپه‌ها و دشت‌ها بازمی گشت. او شکارگر دیو‌ها و ددان سهمگین است، و خنیاگی او اسبان و سگان تازی است، هوآن یکی از سگان تازی او بود که آن را به کله‌گورم پسر فئانور بخشید؛ و همهٔ درختان را دوست می‌دارد، و به همین روی او را آلدارون نامیده‌اند، و سیندار او را تائورون گفته‌اند، خداوندگار جنگل‌ها.
ناهار نام اسب اوست، سفید در روشنایی خورشید، و سیم گون در شب، و مردان روهان اعتقاد دارند که اسب های آن ها از نسل اوست. والاروما نام شاخ عظیم اوست که صدایش همچون خورشید سرخ گون بالا می‌رود، یا مثل آذرخش فرودآینده ابرها را می‌شکافد.صدای شاخ سپاهیان او برفراز همهٔ صداها در بیشه‌هایی که یاوانا در والینور پدید آورده بود، طنین انداز می‌شد؛ زیرا اورومه آنجا، مردم و ددان خویش را برای تعقیب موجودات پلید ملکور تعلیم می‌داد. همسر اورومه واناست، و نسا خواهر اوست.
گویند که وقتی اورومه، پیش از آمدن الف‌ها، در دشت‌های آردا به تعقیب موجودات پلید ملکور بود و شاخ خود را به صدا در می‌آورد، ملکور خود در اوتومنو، از تفأل بدخشمی که از راه می‌رسید، به لرزه می‌افتاد؛ چون بی شک او یکی از بزرگان آردا است، یکی از آراتار و در دشمانان کسی نیست که از خشم او نترسد.
و این اورومه بود که اولین بار الف‌ها را پیدا کرد، در نزدیکی دریاچه کوئی‌وینن، وآنان را در زبان خود ایشان الدار نامید، مردم ستارگان؛ و او که در کوچ بزرگ الف‌ها را راهنما بود.
به نام خدا
والار چهارم اورومه، کسی که برای اولین بار الف ها را پیدا کرد.
اورومه
اورومه (به زبان انگلیسی Oromë) ، نخجیرگر بزرگ والار. اورومه خداوندی تواناست. اگر چه کم زورتر از تولکاس، خشم او دهشتناک تر است؛ در حالی که تولکاس همیشه خندان است.
اورومه زمین‌های سرزمین میانه را دوست داشت، وآنجا را به اکراه ترک گفت و آخر از همه به والینور آمد؛ و از دیرباز غالباً از کوه‌ها می‌گذشت و به سوی شرق می‌رفت و باسپاهیان خویش به تپه‌ها و دشت‌ها بازمی گشت. او شکارگر دیو‌ها و ددان سهمگین است، و خنیاگی او اسبان و سگان تازی است، هوآن یکی از سگان تازی او بود که آن را به کله‌گورم پسر فئانور بخشید؛ و همهٔ درختان را دوست می‌دارد، و به همین روی او را آلدارون نامیده‌اند، و سیندار او را تائورون گفته‌اند، خداوندگار جنگل‌ها.
ناهار نام اسب اوست، سفید در روشنایی خورشید، و سیم گون در شب، و مردان روهان اعتقاد دارند که اسب های آن ها از نسل اوست. والاروما نام شاخ عظیم اوست که صدایش همچون خورشید سرخ گون بالا می‌رود، یا مثل آذرخش فرودآینده ابرها را می‌شکافد.صدای شاخ سپاهیان او برفراز همهٔ صداها در بیشه‌هایی که یاوانا در والینور پدید آورده بود، طنین انداز می‌شد؛ زیرا اورومه آنجا، مردم و ددان خویش را برای تعقیب موجودات پلید ملکور تعلیم می‌داد. همسر اورومه واناست، و نسا خواهر اوست.
گویند که وقتی اورومه، پیش از آمدن الف‌ها، در دشت‌های آردا به تعقیب موجودات پلید ملکور بود و شاخ خود را به صدا در می‌آورد، ملکور خود در اوتومنو، از تفأل بدخشمی که از راه می‌رسید، به لرزه می‌افتاد؛ چون بی شک او یکی از بزرگان آردا است، یکی از آراتار و در دشمانان کسی نیست که از خشم او نترسد.
و این اورومه بود که اولین بار الف‌ها را پیدا کرد، در نزدیکی دریاچه کوئی‌وینن، وآنان را در زبان خود ایشان الدار نامید، مردم ستارگان؛ و او که در کوچ بزرگ الف‌ها را راهنما بود.
پاسخ : ارباب حلقه ها
به نام خدا
، ولی من می خوام کل والار با مورگوت رو بزارم 
والار پنجم نامو، کسی که تقدیر آردا را می داند مگر آن قسمت هایی را که فقط ارو می داند.
نامو
نامو (به زبان انگلیسی Námo)، تقدیرگر والار. فئانتوری، اربابان جان، دو برادرند، ایشان را غالباً ماندوس (به زبان انگلیسی Mandos) و لورین نامیده‌اند. اما نام حقیقی شان نامو و ایرمو است.
نامو برادر مهتر، در ماندوس خان و مان دارد که در غرب والینور واقع است. او نگاه دار خانه‌های مردگان است و فراخوانندهٔ جان‌های کشته. هیچ چیز را فراموش نمی‌کند؛ و از همهٔ چیزهایی که رخ خواهد داد باخبر است، مگر آن‌ها که هنوز در محدودهٔ آزادی ایلوواتار جای دارد. او جان ستانندهٔ والار است؛ اما تنها به فرمان مانوه داوری می‌کند و حکم می‌دهد. وایره‌ی بافنده همسر اوست.
او بود که نولدور را نفرین کرد و تقدیرشان را به آنان گفت و نیز همو بود که تنها یک بار متأثر گشت، و آن یک بار به خاطر ترانهٔ بزرگ لوتین بود و دیگر هرگز چنین ترانه‌ای خوانده نشد.
او و مانوه بیش از دیگر والار از الهامات ایلوواتار بهره می برند، و اگر با هم باشند تقریباً تمام اتفاقاتی را که برای آردا خواهد افتاد می دانند، ولی نه همه را، چون تنها ایلوواتار از سرنوشت کامل آردا خبر دارد.
لازم به ذکر است که او از ردهٔ آراتار است.
به نام خدا
شرمندهبه نقل از King Dain II :
، ولی من می خوام کل والار با مورگوت رو بزارم والار پنجم نامو، کسی که تقدیر آردا را می داند مگر آن قسمت هایی را که فقط ارو می داند.
نامو
نامو (به زبان انگلیسی Námo)، تقدیرگر والار. فئانتوری، اربابان جان، دو برادرند، ایشان را غالباً ماندوس (به زبان انگلیسی Mandos) و لورین نامیده‌اند. اما نام حقیقی شان نامو و ایرمو است.
نامو برادر مهتر، در ماندوس خان و مان دارد که در غرب والینور واقع است. او نگاه دار خانه‌های مردگان است و فراخوانندهٔ جان‌های کشته. هیچ چیز را فراموش نمی‌کند؛ و از همهٔ چیزهایی که رخ خواهد داد باخبر است، مگر آن‌ها که هنوز در محدودهٔ آزادی ایلوواتار جای دارد. او جان ستانندهٔ والار است؛ اما تنها به فرمان مانوه داوری می‌کند و حکم می‌دهد. وایره‌ی بافنده همسر اوست.
او بود که نولدور را نفرین کرد و تقدیرشان را به آنان گفت و نیز همو بود که تنها یک بار متأثر گشت، و آن یک بار به خاطر ترانهٔ بزرگ لوتین بود و دیگر هرگز چنین ترانه‌ای خوانده نشد.
او و مانوه بیش از دیگر والار از الهامات ایلوواتار بهره می برند، و اگر با هم باشند تقریباً تمام اتفاقاتی را که برای آردا خواهد افتاد می دانند، ولی نه همه را، چون تنها ایلوواتار از سرنوشت کامل آردا خبر دارد.
لازم به ذکر است که او از ردهٔ آراتار است.