به گفتن نیس که،باید انقد تمرین کنی که ریتما قشنگ دستت بیاد
برای بحور:
روزگارست این که گه عزت دهد گه خوار دارد چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن
بحر رمل مثمن سالم
ای مسلمانان فغان از جور چرخ چنبری وز نفاق تیر و قصد ماه و کید مشتری
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
بحر رمل مثمن محذوف
سینه خواهم شر شرحه از فراق تا بگویم شرح درد اشتیاق
فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
بحر رمل مسدس محذوف
لب و دندان سنایی همه توحید تو گوید مگر از آتش دوزخ بودش روی رهایی
فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن
بحر رمل مثمن مخبون
نه منِ خام طمع عشق تو می ورزم و بس که چو من سوخته در خیل تو بسیاری هست
فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر رمل مثمن مخبون محذوف یا مقصور
صبحدم مرغ چمن با گل نو خواسته گفت ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت
فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لان
بحر رمل مثمن مخبون اصلم مسبغ
بت خود را بشکن خوار و ذلیل نامور شو به فتوت چو خلیل
فعلاتن فعلاتن فعلن
بحر رمل مسدس مخبون محذوف یا مقصور
عشق تو بربود زمن مایه ی مای و منی خود نبود عشق تو را چاره ز بی خویشتنی
مفتعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن
بحر رجر مثمن مطوی
دانه چو طفلی است در آغوش خاک روز و شب این طفل به نشو و نماست
مفتعلن مفتعلن فاعلن
بحر سریع مسدس مطوی مکشوف
کرده گلو پر ز باد قمری سنجاب پوش کبک فرو ریخته مشک به سوراخ گوش
مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلات
بحر منسرح مثمن مطوی مکشوف مقصور
تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
مفعولُ مفاعیلُ مفاعیلُ فعولن
بحر هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف
تقدیر که بر کشتنت آزرم نداشت بر حسن جوانیت دل نرم نداشت
مفعول مفاعیل مفاعیل فَعَل
بحر هزج مثمن اخرب مکفوف مجبوب
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی
مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن
بحر هزج مثمن اخرب
ای باد بامدادی خوش می روی به شادی پیوند روح کردی پیغام دوست دادی
مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
بحر مضارع مثمن اخرب
زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست راه هزار چاره گر از چارسو ببست
مفعول فاعلات مفاعیل فاعلات
بحر مضارع مثمن اخرب مکفوف مقصور
دلم ز نرگس ساقی امان نخواست به جان چرا که شیوه ی آن ترک دل سیه دانست
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لان
بحر مجتث مثمن مخبون اصلم مسبغ
و...
بازم توصیه می کنم گاج پیش ادبیات اختصاصی رو بخونین
میزنم باهاش وزنش میاد دستم "
)
متشکر. ؛؛)