آقا هي به پدرمان گفتيم بگير نگرفت 
تا اين كه يه روزي رفتيم به ده جدمون عجب شير ماهم كوچولو بوديم و مشنگ 
رو زمين كلي از اون شوكولها ديديم جمعيديمشون تا بخوريم يه مشت پر.. . خلاصه پس از دريافتن ماهيت واقعي اون شوكولها ديگه دير بود چون مايكي رو در دهان برادر گوچكترمان فروكرده بوديم :-& =P~ و تا ساليان (يعني تا الان) هنوز داريم توسري ميخوريم :-s
( جدا ندیدم ... من بی ادب نیستم + معلم قدش خیلی کوتاهه و بی کفش پاشنه دار اصلا دیده نمیشه )
بعدش که نتونستیم خودمونو کنترل کنیم 
هم مهربون و اینا هم رله بعد خیلی هم با آقای استاد خوب و صمیمی و رله و اینا برخورد میکنه 
گرفتم جلو استاد هم خوردم نارنگیه رو ...
)/ تا دو ساعت تو کف بودم چرا همچین اسمی یه پسر توش بود 
