پاسخ : بگو " نـــه! "
ن گفتم بعضی وقتا واقعن به شرایط روحیه آدم برمیگرده
میدونید مثلن یکی دوس نداره به هیچ وجه کسی ازش دلگیر باشه،خب از چه زاویه ای به این نگا کنیم؟
خب خوبه ک کسی دوس نداشته باشه کسی رو ناراحت کنه.اما خوب نیس ک برا این مورد خودشو داغون کنه ینی حق نداره خودشو فدا کنه.
ینی چی؟
ینی اینکه آدم اگه واقعن بتونه یه تعادلی بین این دوتا ایجاد کنه واقعن عالی میشه خیلی خوبه.اما تو اکثر موارد این قبیل ادما نمیتونن این تعدلو ایجاد کنن.میدونی چرا؟چون اصولن ادمی ک نمیتونه دربرابر یه خاسته غیرمعقول ن بگه نمیتونه بین بد و بدتر یکی رو اتنخاب کنه.این ضعف شخصیتی نیستا.اصلن.برمیگرده به همون بحث اول.تو همین مثالی ک زدم خب ادم نمیگه ن چون دوس نداره طرفش ناراحت بشه.اما چون نمیخاد کسی رو ناراحت کنه پس مرز هایی هم ک لازمه تو درخاست هایی ک ازش میشه رعایت بشه رو نمیتونه درک کنه.
من خودم خییلی خوب میتونم ن بگم.البته سرم ب سنگ خورده ک اینو میگم.ینی تجربه کردم و عواقبشو دیدم ک میگم راحت میتونم ن بگم.اما راستشو بخایین اینه ک همین منی هم ک میگم سرم به سنگ خورده هم گاهی تو شرایطی قرار میگیرم ک انگار مخم تعطیل میشه و بازم ن گفتن برام سخت میشه