بال چقدر خوب بود
من خیلی خوشم نمیاد از صادق ولی این آلبوم خیلی بم چسبید
رفیق با تشدید عالی بود
آلبوم جیدالم خیلی خوب بود
تهم تو نقد خیلی خوب بود
کلن چند وقته ترک خوب زیاد شنیدیم دمشون گرم
آلبوم فرزانم اومده هنوز گوش ندادم
پیر شدیم ولی بزرگ نه 2 هم داره میاد احتمالن گوش نمیدم
بعید میدونم خوب باشه
فیتای ام جی رو گوش دادم علی الحساب، مختصر اینکه:
"هرچقدم از رپ دور شده باشمو اون تعصبای قدیمو کنار گذاشته باشمو فلان، همچنان هعی گفتن و ام جی گفتن سهراب میریزونه."
آهنگ فلنگو ببند از اسنیف منتشر شد
اولن این بشر خدافظی کرده بود چند وقت پیش چی شد یهو برگشت نمیدونم
دومن اسنیف همیشگی بود
قایفه بازی عجیب و غریب و خاص خودش
آهنگم دیس ای 2 بود
اولین بار رپ توسط بردهان آمریکایی یا همان کاکاسیاها
در حدود 200 سال پیش خوانده شد که به زبان سرخ پوستان جنگل های نواحی وبه صورت اعتراض بود.
بعد ها این شعارها واین اعتراض ها به صورت یک موسیقی یا یک زبان اعتراض دوباره توسط یک سیاه دیگر در آمریکای شمالی از نو ساخته شد.ولی این بار در حدود 100 سال پیش این اتفاق افتاد.ولی این بار این موسیقی نسبت به دفعه ی پیش بسیار فرق کرده بود و روی یک موسیقس بسیار ساده وبه صورت پاپ که مقداری گفتارش عوض شده بود در آمد.این موسیقی بسیار بین مردم جای گرفت بعد ها راک بام گرفت (البته این راک با راک امروزی بسیار متفاوت است) و اولین گروهی که راک را باهم به وجود آوردند و ان را به صورت یک کنسرت بزرگ در آوردند گروه (The doors)بودند که چند سال بعد توسط دولت آمریکای شمالی اعدام شدند.ما قسمتی از بیت های این هنر مندان بزرگ را برای شما در پایین برای شما می آوریم.شایان زکر است که فقط یک نفر از اعزای این گروه سرخ پوست بود و سه نفر دیگر همگی سفید پوست بودند و اسم اصلی ترین عضو گروه جیمی موریسون نام داشت. (من به شخصه عاشق توپاکم و زندگی نامشو واستون میزارم تو پست بعدی )
بعد ها یا در حدود 50 سال پیش فردی به اسم توپک (topak) یا اسم مستهار(2pac) رپ را به معنای واقعی کلمه رساند و و برای اولین بار وبا پشت وانه ی مردمی بیان شیوای رپ که به صورت تکه تکه بیان میشود رپ را به صورت بک زبان بین المللی در آورد و با یک موسیقی بسیاد سخت ولی در عین حال آرام سبک (hip hap) را پایه گزاری کرد و به عنوان پدر رپ جهان معرفی شد از این به بعد رپ معنای متفاوتی گرفت و موضوعات آن هم تغییر پیدا کرد و سبک آن عمدتاً به سمت خود پرستی و انتقاد مستقیم و غیر مستقیم کشیده شد و حدود 80% مردم آمریکا و 90% جوانان ارو پا را به سمت خود جذب کرد و بعد از در گذشت توپک نه تنها این سبک از بین نرفت بلکه روز به روز پیشرفت می کرد تا سر انجام در حدود 10 سال پیش این موسیقی به آسیا رسید رسید و برای اولین بار در ایران به صورت گروه های زیر زمینی شکل گرفت و برای اولین بار یک نو جوان 13-14 ساله شروع خواندن اید موسیقی به سبک غربی کرد و کم کم با مخلوت کردن دو سبک در سن 17 سالگی سبکی مت فاوت را ساخت ولی بدبختانه این سبک یا به تور کلی سبک راکنلو رپ به زبان فارسی جذابیت زیادی نداشت و به تو ر کلی چون رپ به زبان فارسی مانند حرف زدن عادی بود هیچ جذابیتی نداشت وبه این ترتیب این نو جوان که حسن صباح نام داشت از این پس شروع به خواندن به زبان آمریکایی کرد و در سن 18 سالگی به آمریکا سفر کرد و گروهی به نام (poyzanas spot) تشکیل داد و سبک راکنلو رپ را به مردم آمریکا شناساند وبهد به ایران باز گشت وبا پسری حدودا هم سن وسال خودش به نام سروش لشگری آشنا شد که وی هم به رپ علاقه داشت و ادم های زیادی را دور خود جمع کرده بود که دو تن از این افراد مهرک و هژیر بودند.سروش و حسن صباح با هم اولین کلیپ خود را در یکی از استدیو های غیر مجاز در ساری خواندند ولی این بار با سبک پیشبهادی سروش که این سبک به علت بیان زیبا و موسیقی جدید مورد توجه همه ی ایرانیان قرار گرفت واین سبک به اسم پرشین رپ مطرح شد.
توپاک آمارو شکور (به انگلیسی: Tupac Amaru Shakur) (۱۶ ژوئن ۱۹۷۱ – ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۶) خواننده نامدار و تأثیرگذار موسیقی رپ بود که بیشتر با نام هنری توپاک (2Pac) یا ماکاولی (Makaveli) شناخته میشد. میزان فروش آلبومهای وی تا به امروز ۷۵ میلیون نسخه بودهاست و به عنوان یکی از پرفروشترین هنرمندان موسیقی در جهان به شمار میرود.[۱] شکور علاوه بر موسیقی و فروش بالای آثارش، بازیگر و فعال اجتماعی نیز بودهاست.[۲] ترانههای شکور عمدتاً دربارهٔ مضامین گوناگونی چون بزرگ شدن در خشونت و فقر، سختیهای زندگی در محلههای زاغهنشین، نژادپرستی، مشکلات اجتماعی و درگیری و رقابت موسیقیایی با سایر خوانندگان است.[۳] فعالیت او از سال ۱۹۹۰ به عنوان یک رقاص و پشتیبان در گروه موسیقی رپ دیجیتال آندرگروند آغاز شد.[۴] از وی همچنین به عنوان یک مدافع برابری اجتماعی و حقوق بشر نیز یاد میشود.در سال ۱۹۹۳ وی به اتهام تجاوز جنسی به یک و نیم تا چهار و نیم سال زندان محکوم شد،[۵][۶] هرچند خود وی این اتهام را رد میکرد. پس از گذشت یازده ماه از دورهٔ محکومیت توپاک در زندان، وی به یاری دادگاه تجدید نظر مالی از جانب شوگ نایت، مدیر عامل شرکت نشر موسیقیایی دث رو، از زندان آزاد شد. در ازای کمک شوگ نایت جهت آزادی وی، شکور قبول کرد که برای شرکت دث رو سه آلبوم منتشر کند.
در سال ۱۹۹۴ در لابی استودیوی ضبط موسیقی به نام کواد واقع در نیویورک، شکور پنج بار هدف شلیک گلوله قرار گرفت. این چالشها منجر به برقراری رقابت شدید موسیقیایی میان ساحل شرقی و ساحل غربی در ایالات متحده شد.
شب سیزدهم سپتامبر ۱۹۹۶ در محدوده شهری لاس وگاس، شکور هفت بار متوالی در حالیکه داخل ماشین نشسته بود هدف شلیک گلوله قرار گرفت. وی شش روز پس از نارسایی تنفسی و قلبی در دانشگاه پزشکی نوادا درگذشت.[۷]
در سال ۲۰۱۶، فیلم زندگی نامهای او به نام همه نگاهها به من ساخته شد و دمتریوس شیپ جونیور در آن نقش توپاک را ایفا کرد.در اواخر ۱۹۹۱ توپاک ۲۰ ساله با آلبومش به نام "2Pacalypse Now" مشهور شد. خیلی از آهنگها مشکلات نژادپرستی و زندگی در حاشیهٔ شهرها را مطرح میکرد. این آلبوم پس از معرفی آن توسط جوانان به هم بسیار شهرت یافت. با این که توپاک میخواست در آلبوم خودش سختیهایی که جوانهای سیاه پشت سر میگذاشتند را مطرح میکرد، خیلی از قسمتها دربارهٔ خشونت جوانها و پلیسها بود؛ ولی این آلبوم با انتقادهای بسیاری هم رو به رو شد و پس از این که یک پسر جوان پلیسی را کشت و گفت که از این آلبوم ایده گرفتهاست، این انتقادات به اوج خود رسید.
در اکتبر ۱۹۹۱ در اوکلند دو پلیس به توپاک تذکر دادن چون بدون توجه به چراغ راهنمایی از خیابان گذشته بود و پس از آن که توپاک به آنها گفت: "Fuck y' all" در آن جا کتک مفصلی از آن دو پلیس خورد. پس این ماجرا شکور شکایتی را علیه پلیس اوکلند مطرح کرد و نهایتاً توانست حدود ۴۳۰۰۰ دلار غرامت بگیرد که بیشتر آن صرف دستمزد وکیلش شد. توپاک در طول زندگی دشمنان زیادی داشت اما مهمترین دشمنی اش با نوتوریوس بی.آی.جی و کمپانی پشتیبانش Bad Boy Records بود. این دو نفر در ابتدا دو دوست صمیمی بودند وقتی نوتوریوس بی.آی.جی هنوز ناشناخته بود. وقتی توپاک در زندان بود از حرفهایی که نوتوریوس بی.آی.جی و پاف ددی دربارهٔ او به روزنامهٔ ویبه زدند عصبانی شد. به علت مشکلاتی که با قانون داشت میخواست از «بازی رپ» بیرون بیاید اما با شنیدن حرفهایی که پاف ددی و نوتوریوس بی.آی.جی در بارهٔ او زدند تصمیم گرفت بازگردد.
وقتی داشت فیلم "Poetic Justice" را با جنت جکسون بازی میکرد، توپاک انجام تست ایدز خود داری کرد. توپاک میگفت که مردان دیگر هم این تست را انجام نداده بودند. پس جنت از دست توپاک ناراحت شد و پس از پایان فیلم دیگر با او حرف نزد؛ ولی توپاک در آهنگ "I Got My Mind Made Up" از او معذرت خواهی کرد.
از طرف دیگر توپاک دشمنی خودش را با نوتوریوس بی.آی.جی ادامه میداد و در آهنگ "Hit 'Em Up" به این که با زن نوتوریوس بی.آی.جی - فیت ایوانز -خوابیده اشاره کرد. بعد از مرگ بیگی، ۶ ماه بعد از مرگ توپاک، فیت و پاف ددی، آهنگی به نام "I'll Be Missing You" به یاد نوتوریوس بی.آی.جی ساختند.
توپاک از ماپ دیپ هم انتقاد کرد. زیرا ماپ دیپ توپاک را در یک کنسرت مسخره کرد و توپاک جواب خود را در "Hit 'Em Up" داد؛ ولی ماپ دیپ پس از مرگ توپاک نظرش را عوض کرد و به او بسیار احترام گذاشت.
سالهای آخر ویرایش
در دسامبر۱۹۹۴، توپاک به تجاوز به یک زن در هتل متهم شد؛ و در فوریهٔ ۱۹۹۵، توپاک به ۴ سال زندان مجکوم شد؛ ولی قبل از تصویب حکم دادگاه، در کنار یک استودیوی ضبط در نیویورک، به توپاک حمله شد و ۵ گلوله به سمت او شلیک شد. توپاک در یک مصاحبه به یاد آورد: در شب ۳۰ نوامبر ۱۹۹۴، او به همراه یکی از دوستانش و مدیر برنامههایش، برای ضبط کردن یک سری آهنگ به استودیو رفتند. وقتی داشتند وارد استودیو میشدند، دو نفر به آنها نزدیک شدند. توپاک فکر میکرد که آنها پلیسهای امنیتی استودیوی نوتوریوس بی.آی.جی هستند. آن دو نفر توپاک و دوستانش را مجبور کردند که روی زمین دراز بکشند؛ ولی هدف آنها توپاک بود. به همین دلیل به توپاک ۵ گلوله شلیک کردند و تمام جواهرات و پولهای او را دزدیدند. توپاک با کمک دوستانش، از آسانسور بالا رفت تا به نوتوریوس بی.آی.جی، پاف ددی و لیل سزار برسد. توپاک میگفت که دوستان او کمی مشکوک به نظر میرسیدند. انگار که آنها تعجب کرده بودند که چرا او هنوز زندهاست؛ ولی به شکلی معجزه آسا توپاک زنده مانده بود. بر خلاف نظر پزشکان، او پس از چند روز از بیمارستان بیرون آمد و چند روز بعد با صندلی چرخ دار به دادگاه رفت تا حکم دادگاهش را در مورد تجاوز به آن زن گوش کند.
در زمانی که توپاک در زندان بود، آلبوم او به نام "Me Against The World" منتشر شد. توپاک تنها خوانندهای بود که وقتی در زندان بود، آلبومش در برترینها شمارهٔ ۱ بود. در همین زمان با کیشا موریس که مدت زیادی بود با هم نامزد بودند هم ازدواج کرد. در اکتبر پس از ۸ ماه زندان، توپاک با کمک رئیس دیت رو رکوردز شوگ نایت از زندان بیرون آمد. شوگ برای آزادی توپاک ۱٫۴ میلیون دلار پرداخت کرد و توپاک هم مجبور شد که سه آلبوم برای دیت رو بسازد؛ بنابراین پس از آزادیش بلافاصله شروع به کار کردن کرد و در ۱۹۹۶، آلبوم "All Eyes On Me" را بیرون داد.
آخرین آلبومی که توپاک بیرون داد،"The Don Killuminati: The 7 Day Theory" بود که ۲ ماه پس از مرگ او منتشر شد. در خیلی از آهنگهای این آلبوم مرگ خود را پیشینی کرده بود. میگویند که ساخت این آلبوم ۷ روز طول کشید و مهمترین آهنگ آن "Hail Mary" در نیم ساعت ساخته شد. این آلبوم بیش از ۵ میلیون فروش کرد. توپاک داشت یک هنرپیشهٔ حرفهای هم میشد. از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶، توپاک ۷ فیلم بازی کرد.
مرگ ویرایش
توپاک پس از تماشای یک مسابقه بوکس بین مایک تایسون و بروک سلدون با شلیک چند گلوله از یک کادیلاک در لاس وگاس در نوادا، در ۷ سپتامبر ۱۹۹۶ زخمی شد و پس از ۶ روز در بیمارستان دانشگاه نوادا در ساعت ۴ و ۳ دقیقهٔ صبح در ۱۳ سپتامبر وقتی که تنها ۲۵ سال داشت درگذشت.
میگویند کسانی که به او گلوله شلیک کردند از آدمهای ایست کُست (مخصوصاً نوتوریوس بی.آی.جی) بودند که بسیار با هم رقابت داشتند. پلیس لاس وگاس با این که هنوز رسماً این پرونده را نبستهاست، به این نتیجه رسیده که کریپس، یکی از گروههای تبهکار لوس آنجلس، او را کشته.
چند ساعت قبل از حمله، توپاک در یک دعوا به همراه نفرات بلودز (یک گروه تبهکار دیگر لوس آنجلس که با کریپس رقابت داشت) در مقابل گروهی دیگر شرکت داشت. باید اشاره کرد که توپاک و دیت رو امنیت خود را به تبهکاران بلودز واگذار میکردند. از طرف دیگر نوتوریوس بی.آی.جی و بد بویز وقتی که هنوز در کالیفرنیا زندگی میکردند، امنیت خود را به تبهکاران کریپس واگذار میکردند. در یک گزارش روزنامهٔ لاس وگاس تایمز، به این نتیجه رسیده است که نوتوریوس بی.آی.جی، که او هم در آن زمان در شهر بود، حاضر شده که برای کشتن توپاک به کریپس پول بدهد.
توپاک که پس از حمله در سال ۱۹۹۴، همیشه همراه خودش چند محافظ شخصی و جلیقهٔ ضد گلوله حمل میکرد، آن شب هیچکدام را همراه نداشت. دلیل این موضوع هنوز یک معماست. نکتهٔ جالب این است که نام آخرین آلبوم او "The Don Killuminati: The Seven Day Theory " بود که اگر حروف آن را جابجا کنیم این جمله به دست میآید: "OK on tha 7th u think I'm dead yet I'm really alive" که معنی آن میشود: تو فکر میکنی که من در روز ۷ میمیرم ولی من هنوز زندهام. شمارهٔ ۷ در چند جای دیگر هم وجود دارد مانند: ۷ سپتامبر به او تیر زدند. از ۱۲ تیر ۷ تیر به او نخورد. او در ۴:۰۳ صبح مرد که جمع آن ۷ میشود. همچنین او در سن ۲۵ سالگی مرد که جمع ۲و۵ هم ۷ میشود. البته خیلیها در مرگ توپاک شک دارند و با توجه به چند عکس و فیلمی که بعد از مرگ توپاک او را زنده نشان میداد عقیده دارند که اون هنوز زنده است. توپاک اواخر عمر خود خیلی به ماکیاولی علاقهمند شده بود ماکیاولی فیلسوف ایتالیایی بود که همه فکر میکردند که در سن ۲۵ سالگی مرده اما او دوباره بعد از۱۸ سال (در سن ۴۳ سالگی) برگشت و انتقام خود را از دشمنانش گرفت به همین دلیل خیلیها معتقدند که توپاک نمرده و میخواهد از روش ماکیاولی استفاده کند همچنین وقتی مادرش جنازهٔ توپاک را دید گفت که او پسرش نیست با این حال اگر توپاک بخواهد دوباره برگردد باید سال ۲۰۱۴ که بازهم جمع ۲و۱و۴ برابر با ۷ میشود برگردد چون ۴۳ سالش میشود و ۱۸ سال از مرگش میگذرد. در آهنگ اینتروی آلبوم The Don Killuminati توپاک هم صدای شلیک ۷ گلوله شنیده میشود. جالب این است که تعداد آهنگهایی که پس از مرگ توپاک از او بیرون آمد بیش تر از تعداد آهنگهایی است که قبل از مرگش بیرون آمد و آهنگهای او هنوز هم در تمام دنیا ریمیکس میشوند.
در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۳ فیلمی دربارهٔ او به نام "Tupac: Resurrection" ساخته شد که زندگیش را با صدای خودش تعریف کرد.
باید دقت داشت که در یکی از معروفترین ترکهای نوتوریوس بی.آی.جی که همراه با فیفتی سنت آن را پر کرده است در طی آهنگ صدای شلیک هفت گلوله شنیده میشود. همچنین در یکی از ترکهای اسنوپ داگ که از افراد وست کُست به شمار میرود نیز صدای شلیک هفت گلوله شنیده میشود.
حسابی طولانی شد اما حتما بخونید توپاک همه وجودش صرف رپ شده و حرفاش ادمو ب لرزه میندازه اون ی رپر واقعیه
آهنگ فلنگو ببند از اسنیف منتشر شد
اولن این بشر خدافظی کرده بود چند وقت پیش چی شد یهو برگشت نمیدونم
دومن اسنیف همیشگی بود
قایفه بازی عجیب و غریب و خاص خودش
آهنگم دیس ای 2 بود
البته این ویدیو از البومی ک چند سال پیش بهرام داد(اشتباه خوب)حرفی نزد
البوم اشتباه خوب سکوت بهرام رو شکست و ایندفه با قدرت بیشتری رپ فارس رو جلو برد و رپ فارس کاملا جهانی و معروف شد
ی سروصدایی هست ک سال نودوهفت میخاد ی البوم بده ب اسم مرداب و شاید حقیقت این نباشه
ولی پیشنهاد میشه اگ میخاین از رپ فارس لذت ببرین برین پیش اعتبارش
کسی ک همیشه خواسته رپ فارس منظم و متحد باشه
دیس داده دیس شده اینا اهمیتی نداره مهم اینه رپ فارس بمونه
افراد زیادی هم دیسش کردن
از جیدال بگیر تا پوتک
منتظر کارای بعدی توپاک شکور ایرانی مون باشین