N.S.D
کاربر نیمهحرفهای
- ارسالها
- 173
- امتیاز
- 1,414
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان
- شهر
- کرج
- سال فارغ التحصیلی
- 1403
آن کشیدم ز تو ای آتش هجران که چو شمعمی خواهمت چنان که شب خسته خواب را
می جویمت چنانکه لب تشنه آب را
جز فنای خودم از دست تو تدبیر نبود
آن کشیدم ز تو ای آتش هجران که چو شمعمی خواهمت چنان که شب خسته خواب را
می جویمت چنانکه لب تشنه آب را
در میان خار ها هم میشود یک یاس بودآن کشیدم ز تو ای آتش هجران که چو شمع
جز فنای خودم از دست تو تدبیر نبود
در این دنیا کسی بی غم نباشددر میان خار ها هم میشود یک یاس بود
در هیاهوی مترسک ها پر از احساس بود
میشود حتی برا دیدن پروانه ای
شیشه های مات یک متروکه را الماس بود
در من انگار کسی در پی انکار من استدر این دنیا کسی بی غم نباشد
اگر باشد بنی آدم نباشد
توانم آنکه نیازارم اندرون کسیدر من انگار کسی در پی انکار من است
یک نفر مثل خودم عاشق دیدار من است
تا نگرید طفلک حلوا فروشتوانم آنکه نیازارم اندرون کسی
حسود را چه کنم کو ز خود به رنج در است
شب عاشقان بی دل چه شبی دراز باشدتا نگرید طفلک حلوا فروش
دیگ بخشش کجا آید به جوش
دانی که چرا سر نهان با تو نگویم؟شب عاشقان بی دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرادانی که چرا سر نهان با تو نگویم؟
طوطی صفتی؛ طاقت اسرار نداری
اینکه مردم نشناسند تو را غربت نیستیار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یارتویی غارتویی خواجه نگهدار مرا
ما ز خود سوی تو گردانیم سرديدی آن ترك ختا دشمن جان بود مرا؟
گر چه عمری به خطا دوست خطابش كردم
روی نگار در نظرم جلوه مینمودما ز خود سوی تو گردانیم سر
چون تویی از ما به ما نزدیکتر
من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگومرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم
وای از دست تو ای شیوه عاشق کش جانانمن غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من غیر سخن شهد شکر هیچ مگو
یک نفر آمد صدایم کرد و رفتوای از دست تو ای شیوه عاشق کش جانان
که تو فرمان قضا بودی و تقدیر نکردی
تنگ پر از اشک و چشم های تماشایک نفر آمد صدایم کرد و رفت
در قفس بودم رهایم کرد و رفت
موی سپید را فلکم آزاد ندادتنگ پر از اشک و چشم های تماشا
ماهی دلمرده ام ، چگونه نگریم؟
من شور و شر موج و تر سرسختی ساحلموی سپید را فلکم آزاد نداد
این رشته را به نقد جوانی داده ام
یا رب آن نوگل خندان که سپردی به منشمن شور و شر موج و تر سرسختی ساحل
روزی که به سوی تو دویدم تو چه کردی؟
شکر نعمت نعمتت افزون کندیا رب آن نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش