+دو ساله دارم تحملت میکنم ینی؟
-هه تو؟ من دارم تورو تحمل میکنم. شانس زندگیتم احمق.
+آره سه بار. اصلا من تحملو با تو میکنم.
-ناناحت نشو ولی اینو خودم بهت یاد دادم.
+باشه حالا. جدی دو سال؟
-خیلی جدی دو سال.
معلممون: "یعنی فکر کن انسان های اولیه و اجداد شما با اون همه شرایط سخت زندگی و خطرات و میلیون ها سال تکامل رسیدن به اینجا، که تو بعد بیای این یه سوالو غلط بنویسی؟"
پ.ن: خیلی قانع کننده بود
— مشكل ما اينه كه همش تحت تاثير گذشته ام و فكرمون درگير حاله، سر همين از آيندمون ميترسيم و گند ميخوره به همه چيز و دقيقا شيطونم همينو ميخواد!
+ پس استاد يعني هميشه بايد اميدوار باشيم بيخيال چيزايي كه گذشته و الكي به شيطون كمك نكنيم ديگه!؟
— همش اميد داشتن به آينده بيخيال گذشتهوحال و خوشبين بودن بهشون ميزنه آدمو زمين
+