جانا! سخن از زبان ما می‌گویی :-"

[zeynabgol]

حرم شاه خراسان دلربایی می کند
صحن سقاخانه اش دل را هوایی می کند
هرکه در دل حسرت کرببلا می پرورد
شاه اینجا زائرش را کربلایی می کند
از در این خانه با دستان خالی برنگشت
هرکه پشت درب این خانه گدایی می کند
حکم جنت را خدا بر هرکسی صادر کند
مهر و امضای رضا آن را نهایی می کند
هرکه با هر مذهبی یک بار مشهد رفته است
در ره کوی رضا، جان را فدایی می کند
صوت خوش در عمر خود بسیار بشنیدم ولی
نغمه ی نقاره خانه، خوش صدایی می کند
هرکه در کارش گره افتاده و مستاصل است
صاحب این بارگه مشکل گشایی می کند

 

[نرگسیوم]

و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها
ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند

 

[KOURO$H]

هیچی زشت نیست ماریان تو دنیایی که عشق نیست

 

[-Lili-]

من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود

 

[فائزه هستم]

شب های هجر را گذراندیم و زنده ایم
ما را به سخت جانی خود این گمان نبود

 

[KOURO$H]

رسیده وقت رفتن
هر چند من قلبت خیلی وقته رفتم
تورو دست نمیزنم تورو نفس میکشم۰

 

[فائزه هستم]

من سهمِ خودم را انجام دادم،
امیدوارم غیبت من آرامشی به تو بدهد که “عشق” من نتوانست.

 

[نرگسیوم]

بمیرید، بمیرید وزین نفس ببرید
که این نفس چو بند است و شما همچو اسیرید

 

[فائزه هستم]

کسی که درد و اندوه مرا نداشته باشد
نمی‌تواند به من پند بدهد
نه نصیحتم نکن
درد من از پند تو بلندآوازتر است.

شکسپیر

 

[نرگسیوم]

پول می‌کنه کبوترو کبرا.

 

[KOURO$H]

در کلاس عاشقی شاگرد نوپایت منم
مینویسم با غلط:《 من دو صطط دارم فغت 》

 

[نون]

این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمت است؟
کاین همه درد نهان هست و مجال آه نیست

 

[iminoo]

همه شب با دل دیوانه خود در حرفم
چه کنم، جز دل خود نامه بری نیست مرا..

 

[فائزه هستم]

من اختیار نکردم پس از تو یار دگر
به غیر گریه که آن هم به اختیارم نیست

 

[majn0_0n]

جهنم خالیست و تمامی شیاطین در همین جهان حضور دارند
شکسپیر

 

[KOURO$H]

هر آنچه غیر غمت را کنار باید زد
؛
بنا نبود عاشق کنی محل ندهی

 

[Ayeshe]

<<ما باید از هم جدا بشیم نباید همدیگه رو به زنجیر بکشیم . انسان شدن این جوریه .این درست همون چیزیه که دربارش تو کتابا مینویسم .این همون چیزیه که میخوام بچه های خودم و همه بچه ها باشند.استقلال یافته>>
مامان و معنی زندگی

 

[Sui]

دنیا زشت است و آدم ها غمگین اند
کتاب:هر چه بادا باد

 

[فاطمه الله]

شبان آهسته می نالم مگر دردم نهان ماند
به گوش هر که در عالم رسید آواز پنهانم

 

[ماهی سیاه کوچولو]

عشق تو خوابی بود و بس!
نقش سرابی بود و بس!
این آمدن این رفتن هم
رنج و عذابی بود و بس!

---

غُلام هِمت آنم که زیر چَرخِ کبود ، زِ هرچه رنگ تعلق پذیرد، آزادست ...