نباید وایستیم
بریم برسیم ب چیزایی ک خواستیم
چون
زندگی جلو میره.. هی یکی ب تو میگه.. ک دیگ وقت نداری
باورش نمی کنی.. اخرش کسی شدی.. ک دیگه ترس نداری
هر کاری کنی
برای باور بودن
جایی باید باشه شاید
برای لمس تن عشق
کسی باید باشه باید
که سر خستگیاتو
به روی سینه بگیره
برای دلواپسی هات
واسه سادگیت بمیره
.
.
.
تنهایی شاید یه راهه
راهیه تا بی نهایت...
من تکرار نمی شوم ولی یک روز می رسد.....
یک ملافه سفید پایان می دهدبه من....
به شیطنت هایم
به بازیگوشی هایم به خنده های بلندم به خنده های زیادم......
روزی که همه بادیدن عکسم بغض می کنند و می گویند :
دیوانه دلمان برایت تنگ شده .وتمام.ومن دیگر نیستم
از این تکرار ساعتها
از این بیهوده بودنها
از این بی تاب ماندنها
از این تردیدها
نیرنگها
شکها
خیانتها
از این رنگین کمان سرد آدمها
و از این مرگ باورها و رویاها
پريشانم
دلم پرواز مي خواهد...