جانا! سخن از زبان ما می‌گویی :-"

[shnava]

ای سینه، قوس حقارت را طاق بلند حقیقت کن
اینجاست جای نماز، ای دل، محراب رنگ و ریا بشکن...

 

[Radikal]

از زندگانیم گله دارد جوانیم
شرمنده جوانی از این زندگانیم...

 

[Mim]

فَقَد هَرَبتُ إلیک و وَقَفتُ بَینَ یَدَیک مُستکینا لَک مُتَضَرِّعا إلیک رَاجیا لِما لَدَیکَ ثَوابی
که من گریخته‌ام به سوی تو اینک، و در میان دست‌های توام، خسته و درمانده و زمین‌گیر؛ در آغوش تو، زار زار گریه میکنم و همه امیدم به توست و آنچه نزد تو..

علی‌بن‌ابی‌طالب.

 

[omidreza]

مجادله شعرا بر سر شعر حافظ
حافظ
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را


صایب تبریزی

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سرو دست و تن و پا را


هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد

نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

شهریار:

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را


هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد

نه چون صایب که می بخشد سرو دست و تن و پا را


سرو دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند

نه بر آن ترک شیرازی که شور افکنده دلها را

 

[mahdiar__m]

بعضیارو باید تو جوب شست
تا لجن ها بفهمند
کثیف تر از آنها هم
هست

 

[arcana]

مثل کوهی درشت و محکم باش ... مثل فاتح نگاه خواهم کرد
آنقَدَر اَنگِ ننگ خواهم زد ... دامنت را سیاه خواهم کرد

 

[Radikal]

آخر نه چراغیم که خندیم به ایوان
شمعیم که در گوشه ی کاشانه بگرییم.

 

[زمستون]

پس بدین فرصت خنده هامو
پس بدین شادی تو صدامو
پس بدین قلب عشق آشنامو
لااقل پس بدین گریه هامو
( متن یه قمست از آهنگ شهر حسود از علی زند وکیلی )

 

[moonelin]

منی که حتی از خودم به تو پناه میبرم ...!

 

[Sooreh]

عهد بستی آنچه میان ماست ابدی است یادم رفت که بپرسم آیا عشق را می گویی یا رنج را?!!

 

[پرنیان.ک]

دل دیگر در جای خود نیست،
به همین سادگی...
[حسین منزوی]

 

[Radikal]

بعدتر فهمیدم همان یک‌بار، می‌توانست برای تمام زندگیمان کافی باشد. فقط یک‌بار، یک‌بار که خود را ایستاده نگه‌داریم و بجنگیم. یک‌بار که فرار نکنیم. یک‌بار که تمام زورمان را در زانوهامان جمع کنیم که خم نشوند. اشک را به پشت چشم برانیم و مصمم به جاده خیره شویم. و نه به‌خاطر خودمان، نه به‌خاطر آدم‌های دورمان. که برای روزگار. برای این‌که نگذاریم همیشه اتفاقات بد، پیروز شوند. برای این‌که جایی در زمان حک شود: «آن‌ها یک‌بار ایستادند. گمان می‌رود که ایستادن شدنی‌ست.»
از یک کانال تلگرامی به اسم فاوانیا!

 

[Sara.kh]

مرغ شبخوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند

هوشنگ ابتهاج

 

[_SAEED]

باختم اما نمردم
مردم اما نباختم
بردم اما اول نشدم
اول شدم اما نبردم

 

[(:TABASSOM:)]

یه روز صبح از خواب بلند میشی و متوجه میشی هیچ حسی به گذشته و آدم‌های گذشته نداری، دیگه میتونی واسه همه‌شون آرزوی خوشبختی کنی؛
یه جور رهایی و بی‌احساسی کامل، از اون به بعد با کسی جر و بحث نمی‌کنی، به همه لبخند می‌زنی و از همه‌چیز ساده می‌گذری.
مردم بهش میگن قوی شدن، اما من میگم سِر شدگی!

روزبه معین- قهوه سرد آقای نویسنده

 

[رنگین کمان]

غرور ساده ای دارم
که هیچم آرزو نیست ؛
وتنها سایه ای بی روح
و گاهی سرد
دلم را سخت می گیرد
و گاهی درد
تو تنها سایه ای هستی
غریب و پاک
که روح آرزویم را
بسی مغرور
تمنا می کنی
از دور

 

[moonelin]

هر نفس آشفته‌ام ، تو سر به راهم میکنی!

 

[DeadEnd]

برنده ها هیچگاه بیخیال نمی شوند
و بیخیال ها هیچگاه برنده نمیشوند
پس با نه با برنده شدن بی خیال می شوی
و نه با بیخیال شدن برنده....

 

[Radikal]

روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد...

 

[Mhr-Sana]

دلبرو یار من تویی
رونق کار من تویی