مشاعره

[fatemeh.sh]

منم آن شیخ سیه روز که در آخر عمر
لایه موهای تو گم کرد خداوندش را
کاظم بهمنی

 

[SHAMIM.J]

منم آن شیخ سیه روز که در آخر عمر
لایه موهای تو گم کرد خداوندش را
کاظم بهمنی

آسمان بار امانت نتوانست كشيد
قرعه ی کار بنام من دیوانه زدند

 

[fatemeh.sh]

آسمان بار امانت نتوانست كشيد
قرعه ی کار بنام من دیوانه زدند

دلم فریاد میخواهد ولی در انزوای خویش
چه بی آزار با دیوار نجوا میکنم هر شب
محمدعلی بهمنی

 

[SHAMIM.J]

دلم فریاد میخواهد ولی در انزوای خویش
چه بی آزار با دیوار نجوا میکنم هر شب
محمدعلی بهمنی

با آنکه ز ما هيچ زمان ياد نکردي
اي آنکه نرفتي دمي از ياد، کجايي؟

 

[Vernal]

یقین، مرد را دیده بیننده کرد
شد و تکیه بر آفریننده کرد
سعدی

 

[SHAMIM.J]

دل خرابی می‌کند دلدار را آگه کنید
زینهار ای دوستان جان من و جان شما

 

[najmeh_abl]

آخرالامر،گِل کوزه گران خواهی شد
حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی

حافظ

 

[SHAMIM.J]

نیست دلداری که دلداری کند
نیست غم خواری که غم خواری کند
گر چه یاران بسیارند هر طرف
نیست یاری تا مرا یاری کند

 

[Vernal]

یکی قطره باران ز ابری چکید
خجل شد چو پهنای دریا بدید
سعدی

 

[najmeh_abl]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

مولانا

 

[najmeh_abl]

تو را من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ تلاجن
سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندهی فراهم


نیما

 

[SHAMIM.J]

وقت آن است کزین منزل ویران بروم
راحت جان طلبم از پی جانان بروم

 

[najmeh_abl]

میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است

فردوسی

 

[Vernal]

تویی رزاق هـــر پیدا و پنهــــان
تویی خــــلاق هر دانا و نادان
عطار

 

[SHAMIM.J]

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

 

[:-|]

دوش میگفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

 

[Sara.kh]

دلا بگریز از این خانه که دلگیرست و بیگانه
به گلزاری و ایوانی که فرشش آسمان باشد

مولانا

 

[fatemeh.sh]

امشب ای ماه تو بر درد دل من تسکینی
آخر ای ماه تو هم درد من مسکینی
شهریار

 

[Vernal]

شمــا را چو باور به یزدان بود
هم او مر شـــما را نگهبان بود
نمیدونم از کیه...مال فارسی دهمه

 

[SHAMIM.J]

در این درگه که گه گه که که و که که شود ناگه
مشو غره ب امروزت ک از فردا نه ای آگه!