مشاعره

[someon]

هر آن کو که راند سخن بر گزاف
بود بر سر انجمن مرد لاف...

 

[پهلوی]

فردا که خلایق را دیوان جزا باشد
هر کس عملی دارد ما چشم به انعامی

سعدی

 

[someon]

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه بمگذار مرا...

 

[najmeh_abl]

ای خدا فریاد زین فریادخواه
داد خواهم نه ز کس زین دادخواه

داد خود از کس نیابم جز مگر
ز انکه او از من بمن نزدیکتر


مولانا

 

[someon]

ایجاز شاعرانه چشم تو تا کنون
ما را کشانده است به اعجازی از جنون

 

[SHAMIM.J]

نی حدیث راه پرخون میکند
قصه های عشق مجنون می کند

 

[someon]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده ام بی سر و سامان که مپرس...

 

[SHAMIM.J]

سعدی به روزگاران مهری نشسته بر دل
بیرون نمی توان کرد الا به روزگاران

 

[someon]

نرو جایی که در بندت ببندند
نکن کاری که هشیاران بخندند

 

[SHAMIM.J]

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد
سعادتمند کسی باشد که از تن ها بپرهیزد

 

[someon]

دانی بهشت چیست که داریم آرزو؟
جز ماهتاب و باده و آغوش یار نیست !

 

[SHAMIM.J]

تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خویش
دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست

 

[someon]

تا توانی پیش کس مگشای راز
برکسی ایند مکن زنهار باز

 

[SHAMIM.J]

ز چشمم لعل رُمّانی چو می‌خندند می‌بارند
ز رویم راز پنهانی چو می‌بینند می‌خوانند

 

[Vernal]

در بر من ره چو به پایان برد
از خجلی سر به گریبان برد
نیما یوشیج

 

[SHAMIM.J]

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

 

[someon]

دل اگر خدا شناسی،همه در رخ علی بین
به علی شناختم من ، به خدا قسم خدا را !

 

[.::MoJi::.]

آخرالامر گل کوزه گران خواهی شد
حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی

حافظ

 

[someon]

یک دسته گل دماغ پرور
از خرمن صد گیاه بهتر

 

[.::MoJi::.]

روی من در توست آمد شد به سوی دیگران
من درون کعبه ام هر سو که رو آرم رواست