مشاعره

[someon]

دوش دیدم پنهان کاروانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد،سر می فروش

 

[.::MoJi::.]

شوقی چنان ندارد
بی دوست زندگانی...
سعدی

 

[panah]

یوسف به این جدا شدن از چاه دل نبند
این بار میبرند که زندانیت کنند

 

[Iman Rage]

دوش می آمد و رخساره بر افروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

 

[.::MoJi::.]

دلبرا بنده نوازی ت که آموخت ؟ بگو
که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم
حافظ

 

[Orelia]

یارب تو مرا به روی لیلی
هر لحظه بده زیاده میلی
«نظامی»

 

[SHAMIM.J]

یادم نمی کنی و ز یادم نمی روی
یادت بخیر یار فراموشکار من

 

[panah]

نو گل نازنین من تا تو نگاه میکنی
لطف بهار عارفان در تو نگاه کردن است

 

[SHAMIM.J]

تنگ شد از غم دل جای به من
یک دل و این همه غم وای به من

 

[Sara.kh]

نیست کند هست کند بی‌دل و بی‌دست کند
باده دهد مست کند ساقی خمار مرا

مولانا

 

[panah]

الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را باز پرس آخر کجا شد مهر فرزندی

 

[Sara.kh]

یک پند ز من بشنو خواهی نشوی رسوا
من خمره افیونم زنهار سرم مگشا
آتش به من اندر زن آتش چه زند با من
کاندر فلک افکندم صد آتش و صد غوغا

مولانا

 

[Vernal]

آمد آورد پيش‌ خير فراز
گفت‌ گوهر به‌ گوهر آمد باز
نظامی

 

[SHAMIM.J]

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد
طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم

 

[panah]

تو را با غیر می‌بینم، صدایم در نمی‌آید
دلم می‌سوزد و کاری ز دستم بر نمی‌آید

 

[SHAMIM.J]

دلتنگم و با هیچ کسم میل سخن نیست
کس در همه افاق ب دلتنگی من نیست

 

[Sara.kh]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

مولانا

 

[پهلوی]

از خم ابروی توام هیچ گشایشی نشد
وه که در این خیال کج عمر عزیز شد تلف!

مولانا

 

[SHAMIM.J]

فاش میگویم و از گفته ی خود دلشادم
بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم

 

[پهلوی]

منم کمانچه نداف شمس تبریزی
فتاده آتش او در دکان این نداف

مولانا