ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواست
ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود
تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
یکی را به سر برنهد تاج بخت
تا قفل قفس باز شد آن سوخته پر رفت دلواپس ما بود ولیکن به سفر رفت
دستم به ماه مي رسد امشب، اگر كه عشق دست مرا دوباره بگيرد، مگر كه عشق
نبايد بستن اندر چيز و کس دل
آسمان بار امانت نتوانست کشید
دارم امید عاطفتی از جناب دوست
تو مپندار كه خاموشي من
نمی دانم چه می خواهم بگویم
تـــا بــدیــن جـــا بــهر دینــار آمـــدم ........ چـــون رســیدم مســت دیــدار آمـــدم
واعظ مکن نصیحت شوریدگان که ما
وی جویم و خود جویم ، زین دو همه را جویم
