مشاعره

[دژاوو]

گیرم پدر تو بود فاضل
از فضل پدر تو را چه حاصل
سعدی

لب فرو بسته ام از ناله و فریاد، ولی
دل ماتمزده، در سینه من نوحه گر است

 

[hos-killer]

لب فرو بسته ام از ناله و فریاد، ولی
دل ماتمزده، در سینه من نوحه گر است

تا توانی دلی به دست اور
دل شکستن هنر نمی باشد

 

[دژاوو]

تا توانی دلی به دست اور
دل شکستن هنر نمی باشد

در آرزوی بوس و کنارت مردم
وز حسرت لعل آبدارت مردم

قصه نکنم دراز کوتاه کنم
بازآ بازآ کز انتظارت مردم

حافظ

 

[hos-killer]

در آرزوی بوس و کنارت مردم
وز حسرت لعل آبدارت مردم

قصه نکنم دراز کوتاه کنم
بازآ بازآ کز انتظارت مردم

حافظ

مزن بر سر ناتوان دست زور
که روزی درافتی به پایش چو مور

 

[دژاوو]

رهرو آن نیست گهی تند و گهی خسته رود
رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود​

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست
که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست
که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

 

[Maia]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست
که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست
که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

تنــم از واسـطه دوری دلـبر بگــداخت
جانم از آتش هجر رخ جانانه بسوخت

حافظ

 

[Reza43]

تنــم از واسـطه دوری دلـبر بگــداخت
جانم از آتش هجر رخ جانانه بسوخت

حافظ

تاجری در کشور هندوستان
طوطی ای زیبا خرید از دوستان

پروین اعتصامی

 

[hos-killer]

تاجری در کشور هندوستان
طوطی ای زیبا خرید از دوستان

پروین اعتصامی

ندارم غصه دانه اگر چه گرد این خانه
فرورفته به اندیشه چو بوتیمار می گردم

 

[Melishanka]

ندارم غصه دانه اگر چه گرد این خانه
فرورفته به اندیشه چو بوتیمار می گردم

منم آن شاعردلخون که فقط خرج توکرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را

 

[f.hn]

منم آن شاعردلخون که فقط خرج توکرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را

ای غایب از نظر به خدا میسپارمت
جانم بسوختی و به دل دوست دارمت

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

تو که کوتاه و طلایی بکنی مو هارا
منِ شاعر به چه تشبیه کنم یلدا را ؟!

ای غایب از نظر به خدا میسپارمت
جانم بسوختی و به دل دوست دارمت

 

[hos-killer]

تو که کوتاه و طلایی بکنی مو هارا
منِ شاعر به چه تشبیه کنم یلدا را ؟!

اگر آن تورک شیرازی به دست آرد دل مارا
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

 

[Apar]

اگر آن تورک شیرازی به دست آرد دل مارا
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را

هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که میبخشد سمرقند و بخارا را

صائب تبریزی

 

[Reza43]

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را

هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که میبخشد سمرقند و بخارا را

صائب تبریزی

اگر نیارد ایزد پاکت به یاد
آب خاکت را دهد ناگه به باد

پروین اعتصامی

 

[f.hn]

اگر نیارد ایزد پاکت به یاد
آب خاکت را دهد ناگه به باد

پروین اعتصامی

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب ،به فریاد آمد

حافظ

 

[f.hn]

دیدی آن قهقهه کبک خرامان حافظ
که ز سر پنجه شاهین قضا غافل بود

دوش رفتم به کوی باده فروش
زآتش عشق دل به جوش و خروش

محفلی نغز دیدم و روشن
میر آن بزم پیر باده فروش !¡

 

[hos-killer]

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب ،به فریاد آمد

حافظ

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل
مطیع نفس و شیطانی چه حاصل
بود قدر تو افزون از ملائک
تو قدر خود نمیدانی چه حاصل

 

[Krypton]

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل
مطیع نفس و شیطانی چه حاصل
بود قدر تو افزون از ملائک
تو قدر خود نمیدانی چه حاصل

لبخند تو را چند صباحی‌ست ندیدم
یک‌بار دگر خانه‌ات آباد، بگو سیب!

 

[hos-killer]

لبخند تو را چند صباحی‌ست ندیدم
یک‌بار دگر خانه‌ات آباد، بگو سیب!

به قبرستان سفر کردم کم و بیش
بدیدم قبر دولتمند و درویش
نه درویش بی کفن در خاک رفته
نه دولتمند برده یک کفن بیش

 

[دژاوو]

به قبرستان سفر کردم کم و بیش
بدیدم قبر دولتمند و درویش
نه درویش بی کفن در خاک رفته
نه دولتمند برده یک کفن بیش

شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد
زدیم بر صف رندان و هر چه بادا باد

گره ز دل بگشا و از سپهر یاد مکن
که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد