دل من دیر زمانیست که میپندارد دوستی نیز گلیست
مثل نیلوفر و ناز
ساقهی ترد ظریفی دارد
بیگمان سنگدل است آنکه روا میدارد
جان این ساقهی نازک را دانسته بیازارد
در زمینی که ضمیر من و توست
از نخستین دیدار
هر سخن، هر رفتار
دانه هاییست که می افشانیم
برگ و باریست که میرویانیم