مشاعره

[./.]

تا نخوانی لا و الا الله را
در نیابی منهج(راه و رسم) این راه را

مولوی

آسمان منتظر آن شب فرخنده نشست
که برآیی تو در آن و همگان شاد کنی

 

[Behrad-J]

یا رب کجاست محرم رازی که یک زمان
دل شرح آن دهد که چه گفت و چه ها شنید

دل مجنون ز شکر خنده خون است
تو لب میبینی و دندان که چون است

 

[s@rah]

دل مجنون ز شکر خنده خون است
تو لب میبینی و دندان که چون است

تو شبی به انتظاری ننشسته ای چه دانی
که چه شب گذشت بر منتظران ناشکیبت

 

[f.hn]

تو شبی به انتظاری ننشسته ای چه دانی
که چه شب گذشت بر منتظران ناشکیبت

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[s@rah]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

 

[Hecate]

دست از طلب ندارم تا کار من برآید
یا تن رسد به جانان، یا جان ز تن برآید

دلم را آهنی کردم مبادا عاشقت گردد
ندانستم تو ای ظالم دلی آهنربا داری

 

[s@rah]

دلم را آهنی کردم مبادا عاشقت گردد
ندانستم تو ای ظالم دلی آهنربا داری

یارب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت

 

[Hecate]

یارب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

 

[s@rah]

ان دل که به شاهد نهان درنگرد
کی جانب ملکت جهان درنگرد
بی‌زار شود ز چشم در روز اجل
کان روی رها کند به جان درنگرد

درد پنهان به تو گویم که خداوند منی
یا نگویم که تو خود مطلعی بر اسرار

 

[Behrad-J]

درد پنهان به تو گویم که خداوند منی
یا نگویم که تو خود مطلعی بر اسرار

روی تو چون نوبهار جلوه گری میکند
زلف تو چون روزگار پرده دری میکند

 

[Behrad-J]

دردیست غیر مردن، کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم این درد را دوا کن

نیست بیمار غم عشق تو را
بهتر از درد تو درمان دگر

 

[Hecate]

روزگاریست که دل چهره ی مقصود ندید
ساقیا آن قدح آینه کردار بیار

رنگ بالها ی خواب من پرید
خامی خیال من چرا چنین؟

 

[Behrad-J]

رنگ بالها ی خواب من پرید
خامی خیال من چرا چنین؟

نه از چینم حکایت کن نه از روم
که من دل با یکی دارم در این بوم

 

[s@rah]

نه از چینم حکایت کن نه از روم
که من دل با یکی دارم در این بوم

مارا همه شب نمیبرد خواب
ای خفته روزگار دریاب

 

[Behrad-J]

مارا همه شب نمیبرد خواب
ای خفته روزگار دریاب

بنده پیر مغانم که ز جهلم برهاند
پیر ما هرچه کند عین عنایت باشد

 

[s@rah]

بنده پیر مغانم که ز جهلم برهاند
پیر ما هرچه کند عین عنایت باشد

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

 

[Behrad-J]

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

تا نخواهی تو نیک و بد نبود
هستی کس به یاد خود نبود

 

[s@rah]

تا نخواهی تو نیک و بد نبود
هستی کس به یاد خود نبود

در این درگه که گه گه که که و که که شود ناگه
مشو غره به امروزت که از فردا نه ای آگه

 

[Hecate]

در این درگه که گه گه که که و که که شود ناگه
مشو غره به امروزت که از فردا نه ای آگه

هر قصر بی شیرین چون بیستون ویران
هرکوه بی فرهاد کاهی به دست باد

 

[s@rah]

هر قصر بی شیرین چون بیستون ویران
هرکوه بی فرهاد کاهی به دست باد

درد پنهان به تو گویم که خداوند منی
یا نگویم که تو خود مطلعی بر اسرار