مشاعره

[Kiamehr]

و را دیدم دلم لرزید
نگاه تو به جان تابید

به یادِ خاطراتت، دل
گلی از باغ تو می چید

درگیر تو بودم که نمازم به غذا رفت
در من غزلی درد کشد و سرِ زا رفت

 

[saba.hjm]

درگیر تو بودم که نمازم به غذا رفت
در من غزلی درد کشد و سرِ زا رفت

تا دیدم تو را عشق در دل شد آوار
دل بستم این دیوانه را هی مده آزار

 

[Hecate]

تا دیدم تو را عشق در دل شد آوار
دل بستم این دیوانه را هی مده آزار

روم به جای دگر دل دهم به یار دگر
هوای یار دگر دارم و دیار دگر

 

[Lament of silence]

روم به جای دگر دل دهم به یار دگر
هوای یار دگر دارم و دیار دگر

روزگاریست که سودای بتان دین من است
غم این کار نشاط دل غمگین من است
دیدن روی تو را دیده جان بین باید
وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است

حافظ

 

[s@rah]

روزگاریست که سودای بتان دین من است
غم این کار نشاط دل غمگین من است
دیدن روی تو را دیده جان بین باید
وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است

حافظ

تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه ای هزاری تو چراغ خود برافروز
که یکی چراغ روشن ز هزار مرده بهتر
که به است یک قد خوش ز هزار قامت کوز

 

[./.]

تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه ای هزاری تو چراغ خود برافروز
که یکی چراغ روشن ز هزار مرده بهتر
که به است یک قد خوش ز هزار قامت کوز

زمانه با تو نسازد اگر، تو با زمانه بساز
چه جای شکوه که گوشی به حرف تو نیست

 

[saba.hjm]

زمانه با تو نسازد اگر، تو با زمانه بساز
چه جای شکوه که گوشی به حرف تو نیست

تورو به دست هیچکس ، دست خدا سپردم
چشمای تو یه دنیاست ، دست خدا سپردم

 

[Hecate]

تورو به دست هیچکس ، دست خدا سپردم
چشمای تو یه دنیاست ، دست خدا سپردم

من از هراس شبیخون روزگار خبیث
لباس جنگ به هنگام خواب می پوشم

 

[s@rah]

من از هراس شبیخون روزگار خبیث
لباس جنگ به هنگام خواب می پوشم

من که با هر داغ پیدا ساختم
سوختم از داغ ناپیدای دل

 

[saba.hjm]

من که با هر داغ پیدا ساختم
سوختم از داغ ناپیدای دل

لب فرو بسته ام از ناله و فریاد، ولی
دل ماتمزده، در سینه من نوحه گر است

 

[s@rah]

لب فرو بسته ام از ناله و فریاد، ولی
دل ماتمزده، در سینه من نوحه گر است

تا شب شتران هموار روند
تا منزل خود با محمل تو

 

[saba.hjm]

تا شب شتران هموار روند
تا منزل خود با محمل تو

وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون
آتش افکنم به همه رخت و بخت خویش

 

[s@rah]

وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون
آتش افکنم به همه رخت و بخت خویش

شب از تلالو يادت به آسمان دلم
تمام پنجره ها نقش ماه ميگيرند

 

[saba.hjm]

شب از تلالو يادت به آسمان دلم
تمام پنجره ها نقش ماه ميگيرند

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم این درد را دوا کن

 

[Kiamehr]

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم این درد را دوا کن

نیست در عالم ز هجران تلخ تر
هر چه خواهی کن و لیک آن نکن

 

[s@rah]

نیست در عالم ز هجران تلخ تر
هر چه خواهی کن و لیک آن نکن

نان بی تو مرا زهر است نه نان
هم نان منی هم آب منی

 

[saba.hjm]

نان بی تو مرا زهر است نه نان
هم نان منی هم آب منی

یا رب نظری بر من سرگردان کن
لطفی به من دلشده ی حیران کن

با من مکن آنچه من سزای آنم
آنچه از کرم و لطف تو زیبد آن کن

 

[s@rah]

یا رب نظری بر من سرگردان کن
لطفی به من دلشده ی حیران کن

با من مکن آنچه من سزای آنم
آنچه از کرم و لطف تو زیبد آن کن

نان بی تو مرا...
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

 

[saba.hjm]

نان بی تو مرا...
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

دل خسته هلالی، چو بسوختی حذر کن
که مباد از آتش او برسد بتو شراره

 

[Kiamehr]

دل خسته هلالی، چو بسوختی حذر کن
که مباد از آتش او برسد بتو شراره

هر که پا از حد خود برتر نهد
سر دهد بر باد و تن بر سر نهد