مشاعره

[Amin rouhi]

مرا روز ازل کاری به جز رندی نفرمودند
بر آن قسمت که آنجا رفت از آن افزون نخواهد شد

دی دامن‌اش گرفتم که: ای گوهر عطایی!
شب خوش مگو! مرنجان! امشب از آن مایی!
افروخت روی دلکش، شد سرخ‌ همچو اخگر
گفتا: بس است! کم‌ کن! تا چند از این گدایی؟
~مولانا.

 

[./.]

دی دامن‌اش گرفتم که: ای گوهر عطایی!
شب خوش مگو! مرنجان! امشب از آن مایی!
افروخت روی دلکش، شد سرخ‌ همچو اخگر
گفتا: بس است! کم‌ کن! تا چند از این گدایی؟
~مولانا.

یا رب نگاشتی چه به پیشانی ام که من
از قاف اوفتادم و بی بال و پر شدم

 

[Shkf.tv]

یا رب نگاشتی چه به پیشانی ام که من
از قاف اوفتادم و بی بال و پر شدم

من خنده زنم بر دل دل خنده زند بر من
اینجاست که میخندد دیوانه به دیوانه

 

[./.]

من خنده زنم بر دل دل خنده زند بر من
اینجاست که میخندد دیوانه به دیوانه

همیشه پرسشم این بوده کاین سرای درشت
چرا برای من و تو بسی درشت تر است

 

[Amin rouhi]

همیشه پرسشم این بوده کاین سرای درشت
چرا برای من و تو بسی درشت تر است

این از کیه؟
+ ترسم از بوی دل سوخته ناخوش گردد
می‌رسانی به وی، ای باد صبا! بوی مرا
~امیر خسرو دهلوی

 

[./.]

این از کیه؟
+ ترسم از بوی دل سوخته ناخوش گردد
می‌رسانی به وی، ای باد صبا! بوی مرا
~امیر خسرو دهلوی

ای بت خوش نگار من، هجر مخواه اینچنین
چون که فراق سر رسد، رحم اجل نمیکند

 

[saba.hjm]

ای بت خوش نگار من، هجر مخواه اینچنین
چون که فراق سر رسد، رحم اجل نمیکند

در عطر عود و ناله اسپند و ابر دود
محراب را ز پاکی خود رنگ می‌زدند

 

[Amin rouhi]

در گل بمانده پای دل جان می دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما

ای که نصیحتم کنی کز پی او دگر مرو
در نظر سبکتکین عیب ایاز می‌کنی!
~شیخ اجل.

 

[saba.hjm]

یک بار به من قرعه ی عاشق شدن افتاد
یک باردگر، بار دگر، بار دگر، نه

هر لحظه می‌چکید ز مژگان نازکم
بر برگ دست‌های تو آن شبنم سپید

 

[saba.hjm]

دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد گر چه او بالاتر است

توئی آن آسمان صاف و روشن
من این کنج قفس، مرغی اسیرم

 

[Shkf.tv]

توئی آن آسمان صاف و روشن
من این کنج قفس، مرغی اسیرم

من به خیال زاهدی گوشه نشین و طرفه آنک
مغبچه‌ای ز هر طرف می‌زندم به چنگ و دف

 

[saba.hjm]

من به خیال زاهدی گوشه نشین و طرفه آنک
مغبچه‌ای ز هر طرف می‌زندم به چنگ و دف

فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت
دیدیم کزین جمع پراکنده کسی رفت

 

[./.]

تشت خون است مگر سینۀ من کز دیده
چشمه ای هم قدم لاله تراوش کرده

 

[saba.hjm]

تشت خون است مگر سینۀ من کز دیده
چشمه ای هم قدم لاله تراوش کرده

هيچ كسی تلخی لبخند مرا درک نكرد
های های دل ديوانه ی من پنهانی است

 

[Amin rouhi]

تورا جانم صدا کردم ولیکن برتر از جانی
مگر جان بی تو می ماند در این تندیس انسانی

یا رب! آن آهوی مشکین به ختن بازرسان!
وان سهی سرو خرامان به چمن بازرسان!
~لسان‌الغیب.

 

[s@rah]

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

مرا هزار امید است و هر هزار تویی
شروع شادی و پایان انتظار تویی

 

[saba.hjm]

مرا هزار امید است و هر هزار تویی
شروع شادی و پایان انتظار تویی

یک سال دیگر آمد و دنیا عوض نشد
چیزی بغیر پیرهن از ما عوض نشد

چه بدبختیم من پیرهنمم عوض نکردم هنورم همون سال قبلیارو دارم

 

[s@rah]

یک سال دیگر آمد و دنیا عوض نشد
چیزی بغیر پیرهن از ما عوض نشد

چه بدبختیم من پیرهنمم عوض نکردم هنورم همون سال قبلیارو دارم

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت

منم همون سال قبلیا رو دارم تازه اینی که الان تنمه خشتکش پاره س یه بار اومدم ورزش کنم پاره شد

 

[./.]

تسلای دل غمدیده ام ساقی بگردان جام را یک دم
که هوشیاری به جز غصه ندارد حاصلی اینجا

 

[s@rah]

تسلای دل غمدیده ام ساقی بگردان جام را یک دم
که هوشیاری به جز غصه ندارد حاصلی اینجا

ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر
کان چهرهء مشعشع تابانم آرزوست