مشاعره

[baharekh]

رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

تر میشود لبانم
از کام آن حبیبی
کین مهر در درونش
دارد به بی نهایت

رستانه

 

[mani..]

تر میشود لبانم
از کام آن حبیبی
کین مهر در درونش
دارد به بی نهایت

رستانه

ترسم از آن قوم که بر دردکشان می خندند
بر سر کار خرابات کنند ایمان را

 

[baharekh]

ترسم از آن قوم که بر دردکشان می خندند
بر سر کار خرابات کنند ایمان را

آری که تو را میل امید نیست همی
در دل هرچه می شود یافت همی
جز جرعه ای عشق و لحظه ای امید

رستانه

 

[mani..]

آری که تو را میل امید نیست همی
در دل هرچه می شود یافت همی
جز جرعه ای عشق و لحظه ای امید

رستانه

درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر ما را نیست پایان الغیاث

 

[baharekh]

درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر ما را نیست پایان الغیاث

ثریا گر روی
به راهت شوم
به قعر دریا شوی
نهنگت شوم
سلیمان طالعم

 

[./.]

ثریا گر روی
به راهت شوم
به قعر دریا شوی
نهنگت شوم
سلیمان طالعم

من را نبود وهم که فرجامم این شود
تدبیر چیست مادر گیتی چنین سرود

 

[mani..]

من را نبود وهم که فرجامم این شود
تدبیر چیست مادر گیتی چنین سرود

دی می‌شد و گفتم صنما عهد به‌جای آر
گفتا غلطی خواجه در این عهد وفا نیست

 

[./.]

دی می‌شد و گفتم صنما عهد به‌جای آر
گفتا غلطی خواجه در این عهد وفا نیست

تنها به گوشه‌ای به تماشا نشسته ایم
واندیشه را به تیرک چوبین نبسته ایم
در انتظار باد صبائیم و عاقبت
پرواز می کنیم قفس را شکسته ایم

 

[f.hn]

تنها به گوشه‌ای به تماشا نشسته ایم
واندیشه را به تیرک چوبین نبسته ایم
در انتظار باد صبائیم و عاقبت
پرواز می کنیم قفس را شکسته ایم

ما را ز شب وصل چه حاصل که تو از ناز
تا باز کنی بند قبا صبح دمیده‌ست...

 

[./.]

ما را ز شب وصل چه حاصل که تو از ناز
تا باز کنی بند قبا صبح دمیده‌ست...

ترک نوش شراب و رقص سماع، از توان من و تو بیرون است
شیخ و روزه، من و نگار و شراب، سهم هر یک ز دور گردون است

 

[حنا~]

ترک نوش شراب و رقص سماع، از توان من و تو بیرون است
شیخ و روزه، من نگار و شراب، سهم هر یک ز دور گردون است

تهی ست دستم اگرنه،برای هدیه به عشقت
چه جای جسم و جوانی که جان من به فدایت

حسین منزوی

 

[mani..]

تهی ست دستم اگرنه،برای هدیه به عشقت
چه جای جسم و جوانی که جان من به فدایت

حسین منزوی

تا به کنار بودیَم بود به جا قرار دل
رفتی و رفت راحت از خاطر آرمیده‌ام.

 

[Teylor]

ماییم که از بادهٔ بی‌جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم

گویند سرانجام ندارید شما
ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم

 

[./.]

ماییم که از بادهٔ بی‌جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم

گویند سرانجام ندارید شما
ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم

ما مانده ایم و بار گناهان و لطف دوست
امید بگذرد که نامه اعمال دست اوست
از دیر باز بین من و دوست رشته ایست
این رشته نگسلد اگرچه به قدر موست

 

[Nightmare8887]

ما مانده ایم و بار گناهان و لطف دوست
امید بگذرد که نامه اعمال دست اوست
از دیر باز بین من و دوست رشته ایست
این رشته نگسلد اگر چه به قدر موست

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

 

[mani..]

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

یافتم روشندلی، از گریه های نیمه شب
خاطری چون صبح دارم، از صفای نیمه شب

 

[baharekh]

یافتم روشندلی، از گریه های نیمه شب
خاطری چون صبح دارم، از صفای نیمه شب

باده بریز ای صنم
طرف صبا میرسد
از سمن روی تو
بخت دگر میرسد

 

[mani..]

باده بریز ای صنم
طرف صبا میرسد
از سمن روی تو
بخت دگر میرسد

در جهان بال و پر خويش گشودن آموز
كه پريدن نتوان با پر و بال دگران

 

[baharekh]

در جهان بال و پر خويش گشودن آموز
كه پريدن نتوان با پر و بال دگران

نماز دل به پاکن ای دل
گر هزار سجده تن رفتی و باور نکردی
کفر وایمانت یکیست
ای دل

 

[mani..]

نماز دل به پاکن ای دل
گر هزار سجده تن رفتی و باور نکردی
کفر وایمانت یکیست
ای دل

لب فرو بسته ام از ناله و فریاد؛ ولی
دل ماتمزده، در سینه من نوحه گر است.