مشاعره

[فائزه هستم]

دیدن روی تو را دیده ی جان بین باید
وین کجا مرتبه ی چشم جهان بین منست

توبه کردم که قلم دست نگیرم اما
هاتفی گفت که این بیت شنیدن دارد
و خدا خواست که یعقوب نبیند یک عمر
شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد؟

 

[majn0_0n]

توبه کردم که قلم دست نگیرم اما
هاتفی گفت که این بیت شنیدن دارد
و خدا خواست که یعقوب نبیند یک عمر
شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد؟

در نهانخانه ی عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف رخش نعل در اتش دارم

 

[فائزه هستم]

در نهانخانه ی عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف رخش نعل در اتش دارم

مرا دردیست اندر دل که گَر گویم زبان سوزد
وگرنه پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد

 

[majn0_0n]

مرا دردیست اندر دل که گَر گویم زبان سوزد
وگرنه پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد

در ره منزل لیلی که خطرهاست در ان
شرط اول قدم انست که مجنون باشی

 

[Sariii_m]

در ره منزل لیلی که خطرهاست در ان
شرط اول قدم انست که مجنون باشی

یک جرعه می ز ملک کاووس به است
از تخت قباد و ملکت طوس به است

 

[majn0_0n]

یک جرعه می ز ملک کاووس به است
از تخت قباد و ملکت طوس به است

تلخی عمر به شیرینی عشق اکنده است
چه سر انجام خوشی گردش دنیا دارد

 

[Sariii_m]

تلخی عمر به شیرینی عشق اکنده است
چه سر انجام خوشی گردش دنیا دارد

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

 

[majn0_0n]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد
بیپاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

 

[فائزه هستم]

دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد
بیپاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

 

[majn0_0n]

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

من همان خنده ی تلخم که به بغز الودست
من همان روح بهارم که خزان را دیدست

 

[KOURO$H]

من همان خنده ی تلخم که به بغز الودست
من همان روح بهارم که خزان را دیدست

تبم ترسم که پیراهن بسوزد
ز هرم آه من آهن بسوزد

مرا فردوس می شاید که ترسم
دل دوزخ به حال من بسوزد

 

[majn0_0n]

تبم ترسم که پیراهن بسوزد
ز هرم آه من آهن بسوزد

مرا فردوس می شاید که ترسم
دل دوزخ به حال من بسوزد

دست در حلقه ی ان زللف دو تا نتوان کرد
تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد

 

[Sariii_m]

دست در حلقه ی ان زللف دو تا نتوان کرد
تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند

 

[فائزه هستم]

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند

در حسرت دیدار تو آواره ترینم
هرچند که تا خانه تو فاصله ای نیست

 

[Sariii_m]

در حسرت دیدار تو آواره ترینم
هرچند که تا خانه تو فاصله ای نیست

تو را می خواهم ای دیرینه دلخواه
که با ناز گل رویا شکفتی
به هر زیبا که دل بستم تو بودی
که خود را در رخ او می نهفتی

 

[Gerrard 2]

تو را می خواهم ای دیرینه دلخواه
که با ناز گل رویا شکفتی
به هر زیبا که دل بستم تو بودی
که خود را در رخ او می نهفتی

یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کُند
کسی به کوچه سارِ شب درِ سحر نمی زند

نشسته ام در انتظارِ این غبارِ بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند

 

[Sariii_m]

یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کُند
کسی به کوچه سارِ شب درِ سحر نمی زند

نشسته ام در انتظارِ این غبارِ بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند

دستم نمی‌رسد که در اغوش گیرمت‌
ای ماه با که دست در اغوش می‌کنی
در ساغر تو چیست که با جرعه نخست
هشیار و مست را همه خاموش می‌کنی

 

[Gerrard 2]

دستم نمی‌رسد که در اغوش گیرمت‌
ای ماه با که دست در اغوش می‌کنی
در ساغر تو چیست که با جرعه نخست
هشیار و مست را همه خاموش می‌کنی

یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد؟ دوستداران را چه شد؟

 

[فاطمه الله]

یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد؟ دوستداران را چه شد؟

در پیش بی دردان چرا فریاد بی حاصل کنم
گر شکوه ای دارم ز دل با یار صاحب دل کنم

 

[Sariii_m]

یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد؟ دوستداران را چه شد؟

درد بی درمان شنیدی
حال من یعنی همین
بی تو بودن درد دارد
می زند من را زمین