تا از تو جدا شده است آغوش مرا
تنها تویی تو که میتپی به نبض این رهایی
در جای تو جا نیست به جز آن جان را
ای دل بگو به عقل که دشمن هم این چنین
تا عشق ترا است این شکرخایی‌ها
از خیر هست و نیست دنیا به شوق دوست
تا کی باشی ز دور نظارهٔ ما
اینقدر اگر معطل پرسش نمی شدم
تو را نادیدن ما غم نباشد
در فکر تو بستم چمدان را و همین فکر
من ندانستم از اول که تو بی عیب و وفایی
یکی از ما دو نفر کشته به دست دگری‌ست
در عشق جانان جان بده، بی عشق نگشاید گره
وفایی نیست در گُل ها منال ای بلبل مسکین
از سایه سنگین تو من کمترم آیا؟
مرا به یاد تو می‌کشانم،
موجم و جرأت پیش آمدنم نیست مگر
دل محرم بیان این بگفتی
محرمی که در دل است، بی‌نهایت است