مشاعره

[.A.]

دل چه بندی در این سرای مجاز
همت پست کی رسد به فراز

زلیخا مرد از این حسرت که یوسف گشته زندانی
چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی​

 

[Sariii_m]

زلیخا مرد از این حسرت که یوسف گشته زندانی
چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی​

یکی دشت با دیدگان پر ز خون
که تا او کی اید ز اتش برون

 

[Hyazinthe]

یکی دشت با دیدگان پر ز خون
که تا او کی اید ز اتش برون

نعره زد عشق که خونین جگری پیدا شد
حسن لرزید که صاحب نظری پیدا شد

 

[Sariii_m]

نعره زد عشق که خونین جگری پیدا شد
حسن لرزید که صاحب نظری پیدا شد

دردناک است که در دام شغال افتد شیر
یا که محتاج فرومایه شود مرد کریم

 

[Hyazinthe]

دردناک است که در دام شغال افتد شیر
یا که محتاج فرومایه شود مرد کریم

ما هر چه را که باید از دست داده باشیم،
از دست داده‌ایم
ما بی چراغ به راه افتادیم

 

[Sariii_m]

ما هر چه را که باید از دست داده باشیم،
از دست داده‌ایم
ما بی چراغ به راه افتادیم

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست
ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

 

[Hyazinthe]

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست
ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

تهدید نکن سینه مارا به جهنم
دریا زده از خیسی باران نهراسد

 

[Sariii_m]

تهدید نکن سینه مارا به جهنم
دریا زده از خیسی باران نهراسد

دریاب که از روح جدا خواهی رفت
در پرده اسرار فنا خواهی رفت

 

[majn0_0n]

دریاب که از روح جدا خواهی رفت
در پرده اسرار فنا خواهی رفت

تا تو نگاه میکنی کار من اه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

 

[هناس]

تا تو نگاه میکنی کار من اه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

تو محالی و به ممکن شدنت درگیرم
من همانم که تو غمگین بشوی می میرم

 

[majn0_0n]

تو محالی و به ممکن شدنت درگیرم
من همانم که تو غمگین بشوی می میرم

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه میپنداشتیم

 

[هناس]

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه میپنداشتیم

ما را صنما بدی همی پیش آری

وز ما تو چرا امید نیکی داری

 

[majn0_0n]

ما را صنما بدی همی پیش آری

وز ما تو چرا امید نیکی داری

یاد باد انکه خط عشق نوشت
بر دفتر قلب من پاکیزه سرشت

 

[هناس]

یاد باد انکه خط عشق نوشت
بر دفتر قلب من پاکیزه سرشت

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودا زده از غصه دو نیم افتادست

 

[majn0_0n]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودا زده از غصه دو نیم افتادست

ترسم این قوم که بر دردکشان میخندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را

 

[هناس]

ترسم این قوم که بر دردکشان میخندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را

ای که در کوی خرابات مقامی داری
جم وقت خودی ار دست به جامی داری

 

[majn0_0n]

ای که در کوی خرابات مقامی داری
جم وقت خودی ار دست به جامی داری

یاد باد انکه صبوحی زده بر مجلس انس
جز من و یار نبودیم خدا با ما بود

 

[هناس]

یاد باد انکه صبوحی زده بر مجلس انس
جز من و یار نبودیم خدا با ما بود

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

[majn0_0n]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

دردم از یارست و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[هناس]

دردم از یارست و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها