دهان باز است و کف ، اندر دهانم !
من کی ام؟ هیچ مشتی خاکم
شعر اگر کم آمده، آبش ببندکم آوردم و شعرام ته کشیده
از پس شعرات ، قلبم پر کشیده
هر چه را آبش ببندی عاقبت وا می شود
آب را گر آب بندی قطره دریا می شود
قطره ها بنگر به هر کنجی روان
ای که هَجوَم کنی ولی مضمرگر چه بتوانم از برای جواب
بنویسم هزار خط به صواب
لکن افسانه‌ی می و مغ و گیس
به از این هزل ها دهن سرویس! (@پهلوی)
هزل اگر در غذا چو خس باشد
دو سه تا دانه‌ایش بس باشد
لیک تا شکر نعمتش بکنیم
شاید ار سوی هزل غش بکنیم:"
گر چه بی دانشیم و نادانیم
بسراییم تا که بتوانیم
دریا به جذر و تو ماه میشوی بر او :/
شعرات خوبه قشنگهاتل متل توتوله
شعرای من چه جوره؟
به دعوت پاسخی درخور نیاید
من کجا جنگیده ام با @پهلوی
