مشاعره واژه‌نما

[MarMari]

رفت

از کوی تو رفتم من تا دل بشود آرام
بیهوده سفرکردم وقتی که تو ماوایی

دل
دل که خونابه‌ی غم بود و جگرگوشه‌ی دهر
بر سر آتش جور تو کبابش کردم

 

[مهسـا]

دل
دل که خونابه‌ی غم بود و جگرگوشه‌ی دهر
بر سر آتش جور تو کبابش کردم

جگرگوشه
ای صبا حال جگر گوشهٔ ما چیست بگو
در دل آن مه خورشید لقا چیست بگو

صبر چون در مرض خسته دلان نافع نیست
درد ما را به جز از صبر دوا چیست بگو

 

[MarMari]

جگرگوشه
ای صبا حال جگر گوشهٔ ما چیست بگو
در دل آن مه خورشید لقا چیست بگو

صبر چون در مرض خسته دلان نافع نیست
درد ما را به جز از صبر دوا چیست بگو

درد
ای درد توام درمان، در بستر ناکامی
وی یاد توام مونس، در گوشه‌ی تنهایی

 

[مهسـا]

درد
ای درد توام درمان، در بستر ناکامی
وی یاد توام مونس، در گوشه‌ی تنهایی

تنهایی

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

 

[MarMari]

تنهایی

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

جان

ای پادشه خوبان، داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد، وقت است که باز آیی

 

[مهسـا]

جان

ای پادشه خوبان، داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد، وقت است که باز آیی

وقت
نتوان دل شاد را به غم فرسودن
وقت خوش خود بسنگ محنت سودن

کس غیب چه داند که چه خواهد بودن
می باید و معشوق و به کام آسودن

 

[MarMari]

وقت
نتوان دل شاد را به غم فرسودن
وقت خوش خود بسنگ محنت سودن

کس غیب چه داند که چه خواهد بودن
می باید و معشوق و به کام آسودن

غیب
ساقی بیا که هاتف غیبم به مژده گفت
با درد صبر کن که دوا می‌فرستمت

 

[مهسـا]

غیب
ساقی بیا که هاتف غیبم به مژده گفت
با درد صبر کن که دوا می‌فرستمت

مژده
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست

که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

 

[زمستون]

مژده
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست

که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

سروش
تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی / گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش
_حافظ

 

[MarMari]

سروش
تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی / گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش
_حافظ

پرده
تا پرده برافکنم از آن صورت زیبا
صاحب‌نظران را همه حیران تو کردم

 

[مهسـا]

پرده
تا پرده برافکنم از آن صورت زیبا
صاحب‌نظران را همه حیران تو کردم

حیران
همچوآیینه هزارت چشم حیران رو به‌رو
همچوکاکل یک‌جهان جمع‌پریشان درقفا

تیغ مژگانت به آب ناز دامن می‌کشد
چشم مخمورت به‌خون تاک می‌بندد حنا

 

[MarMari]

حیران
همچوآیینه هزارت چشم حیران رو به‌رو
همچوکاکل یک‌جهان جمع‌پریشان درقفا

تیغ مژگانت به آب ناز دامن می‌کشد
چشم مخمورت به‌خون تاک می‌بندد حنا

قفا
رفتی و رفت جان و دلم در قفای تو
خالیست بر دو دیده‌ام ای دوست جای تو

 

[مهسـا]

قفا
رفتی و رفت جان و دلم در قفای تو
خالیست بر دو دیده‌ام ای دوست جای تو

خالی
خوشا آنانکه پا از سر ندونند
مثال شعله خشک و تر ندونند

کنشت و کعبه و بتخانه و دیر
سرائی خالی از دلبر ندونند

 

[MarMari]

خالی
خوشا آنانکه پا از سر ندونند
مثال شعله خشک و تر ندونند

کنشت و کعبه و بتخانه و دیر
سرائی خالی از دلبر ندونند

کعبه

در میکده و دیر که جانانه تویی تو
مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

 

[مهسـا]

کعبه

در میکده و دیر که جانانه تویی تو
مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

بتخانه
رفتم به کلیسیای ترسا و یهود
دیدم همه با یاد تو در گفت و شنود

با یاد وصال تو به بتخانه شدم
تسبیح بتان زمزمه ذکر تو بود

 

[زمستون]

بتخانه
رفتم به کلیسیای ترسا و یهود
دیدم همه با یاد تو در گفت و شنود

با یاد وصال تو به بتخانه شدم
تسبیح بتان زمزمه ذکر تو بود

بتان
یارم چو قدح به دست گیرد / بازار بتان شکست گیرد
_حافظ

 

[مهسـا]

بتان
یارم چو قدح به دست گیرد / بازار بتان شکست گیرد
_حافظ

گویند بهشت و حور و کوثر باشد
جوی می و شیر و شهد و شکر باشد

پر کن قدح باده و بر دستم نه
نقدی ز هزار نسیه خوش‌تر باشد
- خیام

 

[ذوالفقاری]

گویند بهشت و حور و کوثر باشد
جوی می و شیر و شهد و شکر باشد

پر کن قدح باده و بر دستم نه
نقدی ز هزار نسیه خوش‌تر باشد
- خیام

قدح

چه شود گر من و تو چند قدح باده خوریم

باده از خون رزان است نه از خون شماست

 

[MarMari]

قدح

چه شود گر من و تو چند قدح باده خوریم

باده از خون رزان است نه از خون شماست

خون

خون بود شرابی که ز مینای تو خوردم
غم بود نشاطی که به دوران تو کردم

 

[saba.hjm]

لایک

خون

خون بود شرابی که ز مینای تو خوردم
غم بود نشاطی که به دوران تو کردم

غم

دل در بر من زنده برای غم توست
بیگانه خلق و آشنای غم توست