مشاعره واژه‌نما

[اسدالهی]

خنجر

خنجری بر قلب بیمارم زدند
بی‌گناهی بودم و دارم زدند

دشنه‌ای نامرد بر پشتم نشست
ازغم نامردمی پشتم شکست

سنگ را بستند و سگ آزاد شد
یک شبه بیداد آمد داد شد!

عشق آخر تیشه زد بر ریشه‌ام
تیشه زد بر ریشه‌ی اندیشه‌ام!

تیشه

پدر آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل
تیشه‌ای بود که شد باعث ویرانی من
یوسفت نام نهادند و به گرگت دادند
مرگ، گرگ تو شد، ای یوسف کنعانی من
مه گردون ادب بودی و در خاک شدی
خاک، زندان تو گشت، ای مه زندانی من
از ندانستن من، دزد قضا آگه بود
چو تو را برد، بخندید به نادانی من

پروین اعتصامی

 

[Hecate]

تیشه

پدر آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل
تیشه‌ای بود که شد باعث ویرانی من
یوسفت نام نهادند و به گرگت دادند
مرگ، گرگ تو شد، ای یوسف کنعانی من
مه گردون ادب بودی و در خاک شدی
خاک، زندان تو گشت، ای مه زندانی من
از ندانستن من، دزد قضا آگه بود
چو تو را برد، بخندید به نادانی من

پروین اعتصامی

من

گر بخواهی خمس لبهایت به مسکینی دهی
شاه مسکینان منم خمست مرا واجب تر است

 

[saba.hjm]

من

گر بخواهی خمس لبهایت به مسکینی دهی
شاه مسکینان منم خمست مرا واجب تر است

لب

شیرین لب او تلخ نگفتی هرگز
این بی‌نمکی ز شور بختی من‌ست

 

[اسدالهی]

لب

شیرین لب او تلخ نگفتی هرگز
این بی‌نمکی ز شور بختی من‌ست

بخت

هیچ امدادگر و هیچ صلیب سرخی
نکند یاد از این حادثه ، این ویرانی
وای بر بخت سیاه و بد آن گلدانی
که بفهمد خبر مرگ گُل خندانی
بعد یک عمر هم آغوشی و همدم بودن
حال افتادن نعشی به دل دامانی

 

[saba.hjm]

بخت

هیچ امدادگر و هیچ صلیب سرخی
نکند یاد از این حادثه ، این ویرانی
وای بر بخت سیاه و بد آن گلدانی
که بفهمد خبر مرگ گُل خندانی
بعد یک عمر هم آغوشی و همدم بودن
حال افتادن نعشی به دل دامانی

ویرانی

هیچ کس ویرانیم را حس نکرد
وسعت تنهاییم را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من
گریه پنهاییم را حس نکرد
در هجوم لحظه های بی کسی
درد بی کس ماندنم راحس نکرد
آن کـه با آغاز من مایوس بود
لحظه پایانیم را حس نکرد...

 

[s@rah]

ویرانی

هیچ کس ویرانیم را حس نکرد
وسعت تنهاییم را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من
گریه پنهاییم را حس نکرد
در هجوم لحظه های بی کسی
درد بی کس ماندنم راحس نکرد
آن کـه با آغاز من مایوس بود
لحظه پایانیم را حس نکرد...

لحظه
جان گر ره عشق او نپوید چه کند
دل دولت وصل او نجوید چه کند
آن لحظه که در آینه تابد خورشید
آیینه اناالشمس نگوید چه کند

 

[saba.hjm]

لحظه
جان گر ره عشق او نپوید چه کند
دل دولت وصل او نجوید چه کند
آن لحظه که در آینه تابد خورشید
آیینه اناالشمس نگوید چه کند

عشق

ای که می پرسی نشان عشق چیست
عشق چیزی جز ظهور مهر نیست


عشق یعنی مشکلی آسان کنی
دردی از در مانده ای درمان کنی

 

[اسدالهی]

عشق

ای که می پرسی نشان عشق چیست
عشق چیزی جز ظهور مهر نیست


عشق یعنی مشکلی آسان کنی
دردی از در مانده ای درمان کنی

درد


درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس
گشته ام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیده ام که مپرس

حافظ

 

[saba.hjm]

درد


درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس
گشته ام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیده ام که مپرس

حافظ

هجر

هر شبم با غم هجران تو سر بر بالین
روزی ار با تو نشد دست در آغوش مرا

 

[./.]

هجر

هر شبم با غم هجران تو سر بر بالین
روزی ار با تو نشد دست در آغوش مرا

هرکس که چو من یاری از او کم شده بود
دانست امشب سر من رو سوی بالین نکند

 

[saba.hjm]

هرکس که چو من یاری از او کم شده بود
دانست امشب سر من رو سوی بالین نکند

امشب

امشب ای ماه به درد دل من تسکینی
آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی

کاهش جان تو من دارم و من می دانم
که تو از دوری خورشید چها می بینی

شهریار

 

[./.]

امشب

امشب ای ماه به درد دل من تسکینی
آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی

کاهش جان تو من دارم و من می دانم
که تو از دوری خورشید چها می بینی

شهریار

آه! ای ماه! خوشا بر تو که از خورشیدت
روز و شب پرتو عشقی به رخت می افتد

 

[saba.hjm]

آه! ای ماه! خوشا بر تو که از خورشیدت
روز و شب پرتو عشقی به رخت می افتد

شب

هر شب از حسرت ماهی من و یک دامن اشک
تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی

 

[f.hn]

شب

هر شب از حسرت ماهی من و یک دامن اشک
تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی

یک

یک نگاه توام از نقد دو عالم بس بود
یک نظر دیدم و تاوان دو عالم دادم
من اگر رشته پیمان تو بستم ز ازل
پای پیمان تو هم تا به ابد استادم
شهریارا چه غمم هست که چون خواجه خویش
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم

 

[saba.hjm]

یک

یک نگاه توام از نقد دو عالم بس بود
یک نظر دیدم و تاوان دو عالم دادم
من اگر رشته پیمان تو بستم ز ازل
پای پیمان تو هم تا به ابد استادم
شهریارا چه غمم هست که چون خواجه خویش
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم

پیمان

برو ای تُرک که تَرک تو ستمگر کردم
حیف از آن عمر که در پای تو من سر کردم

عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران
ساده دل من که قسم های تو باور کردم

 

[f.hn]

پیمان

برو ای تُرک که تَرک تو ستمگر کردم
حیف از آن عمر که در پای تو من سر کردم

عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران
ساده دل من که قسم های تو باور کردم

تو

من نه آنم که به تیغ از تو بگردانم روی
امتحان کن به دوصد زخم مرا، بسم الله

 

[saba.hjm]

تو

من نه آنم که به تیغ از تو بگردانم روی
امتحان کن به دوصد زخم مرا، بسم الله

امتحان

باز برای امتحان زیر سوال دلبرم
ممتحن است ماه من غافل حال دلبرم

 

[f.hn]

امتحان

باز برای امتحان زیر سوال دلبرم
ممتحن است ماه من غافل حال دلبرم

حال

حال من حال اسیریست که هنگام فرار
یادش آمد که کسی منتظرش نیست، نرفت...

 

[saba.hjm]

حال

حال من حال اسیریست که هنگام فرار
یادش آمد که کسی منتظرش نیست، نرفت...

منتظر

هجوم خواب ها پلک مرا از پا نمی انداخت
چه شب هایی طلوعت را به جانم منتظر بودم

 

[s@rah]

منتظر

هجوم خواب ها پلک مرا از پا نمی انداخت
چه شب هایی طلوعت را به جانم منتظر بودم

هجوم
سفر مرا به در باغ چند سالگی‌ام برد
و ایستادم تا
دلم قرار بگیرد
صدای پرپری آمد
و در که باز شد
من از هجوم حقیقت به خاک افتادم