مشاعره واژه‌نما

[./.]

نرگس از چشم تو دم زد بر دهانش زد صبا
درد دندان دارد اینک می‌خورد آب از قلم

یا رب قلم عفوت، چرخان و ز ما بگذر
بر مفلس افتاده، تندی نه جوانمردیست

 

[./.]

قلم
اگر او را قلم خوانم وگر او را علم خوانم
در او هوش است و بی‌هوشی زهی بی‌هوش هشیاری

بر قلم سرنوشت، تیغ نباید کشید
هرچه معوج نگاشت، نخوانده باید چشید

 

[./.]

تیغ
ثریا کرد با من تیغ بازی
عطارد تا سحر افسانه سازی

لبخند برایم شده افسانه سیمرغ
نامش به لبم هست و خودش بر لب من نیست

 

[Amin rouhi]

لبخند برایم شده افسانه سیمرغ
نامش به لبم هست و خودش بر لب من نیست

غرق خون بود و نمی‌مرد ز حسرت فرهاد
خواندم افسانه‌ی شیرین و به خوابش کردم.
~فرخی یزدی.

 

[f.hn]

غرق خون بود و نمی‌مرد ز حسرت فرهاد
خواندم افسانه‌ی شیرین و به خوابش کردم.
~فرخی یزدی.

خون
خون از مژه می ریخت به تشییع غریبش
آن نیزه که میبرد سر بی بدنش را

 

[saba.hjm]

خون
خون از مژه می ریخت به تشییع غریبش
آن نیزه که میبرد سر بی بدنش را

خون

ای هم‌نفسان تا اجل آمد به سر من
از پای درافتادم و خون شد جگر من

 

[Amin rouhi]

خون

ای هم‌نفسان تا اجل آمد به سر من
از پای درافتادم و خون شد جگر من

زین دایره‌ی مینا خونین جگرم، می ده
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی!
~لسان‌الغیب.

 

[Amin rouhi]

ساغر
ساقیا در گردش ساغر تعلل تا به چند
دور چون با عاشقان افتد تسلسل بایدش

حدیث «حافظ» و ساغر که می زند پنهان
چه جای محتسب و شحنه، پادشه دانست.

 

[saba.hjm]

حافظ
مگر دل میکنم از تو، بیا مهمان به راه انداز
که با حسرت وداعت میکنم حافظ، خداحافظ

دل
عشق را چاره محال است و ندانم که چرا
بیشتر جا به دل مردم بیچاره کند؟

 

[Amin rouhi]

دل
عشق را چاره محال است و ندانم که چرا
بیشتر جا به دل مردم بیچاره کند؟

اگر مراد نصیحت‌کنان ما این است
که ترک دوست بگوییم، تصوری‌ست محال!
~شیخ اجل.

 

[D3la]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به‌خدا رسیده‌ام
رهی معیری

 

[saba.hjm]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به‌خدا رسیده‌ام
رهی معیری

فراق

شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق دربند است

 

[Shkf.tv]

فراق

شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق دربند است

شب
در دل تاریک این شب های سرد، ای امید ناامیدی های من
برق چشمان تو همچون آفتاب، می‌درخشد بر رخ فردای من
فریدون مشیری

 

[Amin rouhi]

شب
در دل تاریک این شب های سرد، ای امید ناامیدی های من
برق چشمان تو همچون آفتاب، می‌درخشد بر رخ فردای من
فریدون مشیری

صبح امید که بد معتکف پرده‌ی غیب
گو برون آی که کار شب تار آخر شد!
~لسان‌الغیب.

 

[saba.hjm]

صبح امید که بد معتکف پرده‌ی غیب
گو برون آی که کار شب تار آخر شد!
~لسان‌الغیب.

شب

شب سردیست، هوا منتظر باران است
وقت خواب است و دلم پیش تو سرگردان است

 

[./.]

خواب:
ز فرط غصه و اندوه آنچنان گشتم
که خواب در نظرم به ز وقت بیداری

 

[saba.hjm]

خواب:
ز فرط غصه و اندوه آنچنان گشتم
که خواب در نظرم به ز وقت بیداری

غصه

و به کوتاهی آن لحظه شادی
که گذشت غصه هم می گذرد؛
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند…
لحظه ها عریانند.

 

[Amin rouhi]

لحظه
خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد
آرزومند نگاری به نگاری برسد

برآی ای صبح مشتاقان! اگر نزدیک روز آمد
که بگرفت این شب یلدا ملال از ماه و پروینم!
~شیخ اجل.

 

[s@rah]

صبح
صبح روزی پشت در می آید و من نیستم
قصه ی دنیا به سر می آید و من نیستم

قصه
تلخ و شیرین جهان جمله شنیدن دارد
قصه بی شخصیت تلخ کسل میگردد

 

[./.]

تلخ
کی شود کز خانه ام نامحرمان بیرون روند
تلخی دیدارشان صد زهر را فائق شده