مشاعره واژه‌نما

[s@rah]

هرچه آید به سرم باز بگویم گذرد
وای از این عمر که با میگذرد ، میگذرد

هنگام سپیده‌دم خروس سحری
دانی که چرا همی کند نوحه‌گری؟
یعنی که نمودند در آیینه‌ی صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بی‌خبری

 

[baharekh]

هنگام سپیده‌دم خروس سحری
دانی که چرا همی کند نوحه‌گری؟
یعنی که نمودند در آیینه‌ی صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بی‌خبری

آیینه دل به هرکس ننمای
گه دیو شود دل
گه دلدار

رستانه

 

[MRΣZA]

آیینه دل به هرکس ننمای
گه دیو شود دل
گه دلدار

رستانه

آینه کز زنگِ آلایش جداست
پُر شعاعِ نورِ خورشیدِ خداست

رو تو زنگار از رخِ او پاک کن
بعد از آن تو نور را ادراک کن

 

[Skyblu.e]

آینه کز زنگِ آلایش جداست
پُر شعاعِ نورِ خورشیدِ خداست

رو تو زنگار از رخِ او پاک کن
بعد از آن تو نور را ادراک کن

این همه عکس می و نقش نگارین که نمود
یک فروغ رخ ساقیست که در جام افتاد

 

[baharekh]

این همه عکس می و نقش نگارین که نمود
یک فروغ رخ ساقیست که در جام افتاد

فروغ رخ او بود
که بگفتند
غرق خون بود و نمیمرد ز حسرت فرهاد
خواندن افسانه شیرین وبخوابش کردن

 

[Skyblu.e]

فروغ رخ او بود
که بگفتند
غرق خون بود و نمیمرد ز حسرت فرهاد
خواندن افسانه شیرین وبخوابش کردن

عشق، شیرین می‌کند اندوه را
در رخ لیلی نمودم خویش را

 

[baharekh]

عشق شیرین می‌کند اندوه را
در رخ لیلی نمودم خویش را

در ره لیلی مینداز دل را
که فرجامش غم است وخون

رستانه

 

[Skyblu.e]

در ره لیلی مینداز دل را
که فرجامش غم است وخون

رستانه

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

 

[Skyblu.e]

نبود با او هرگز مرا مراد دو چیز
یکی ز عمر نشاط و یکی ز شادی نیز

ای که افسوس خوری عمر گران می‌گذرد
بنگر این چرخه‌ی سرگشته چه‌‌ سان می‌گذرد

 

[mani..]

ای که افسوس خوری عمر گران می‌گذرد
بنگر این چرخه‌ی سرگشته چه‌‌ سان می‌گذرد

می‌خواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است؟

 

[MRΣZA]

می‌خواره و و رندیم و نظرباز
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است؟

نیست در شهر نگاری که دلِ ما ببرد
بختم اَر یار شود رختم از اینجا ببرد

 

[Skyblu.e]

نیست در شهر نگاری که دلِ ما ببرد
بختم اَر یار شود رختم از اینجا ببرد

عشق چه باشد اگرت یار نیست
دل که به جز مقدم دلدار نیست

 

[MRΣZA]

عشق چه باشد اگرت یار نیست
دل که به جز مقدم دلدار نیست

عاقلان نقطه‌ی پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند

 

[Skyblu.e]

عاقلان نقطه‌ی پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند

رو که همه برده‌ی اقمار تنی
از برکت عشق واژه انبار مکن

 

[baharekh]

رو که همه برده‌ی اقمار تنی
از برکت عشق واژه انبار مکن

برکت گر همان عالم فانی باشد
چه حاصل که دل بی روزی باشد؟

رستانه

 

[Skyblu.e]

برکت گر همان عالم فانی باشد
چه حاصل که دل بی روزی باشد؟

رستانه

حافظا گر ندهد داد دلت اصف عهد
کام دشوار به دست آوری از خودکامی

 

[Hecate]

حافظا گر ندهد داد دلت اصف عهد
کام دشوار به دست آوری از خودکامی

ندانستم که مه رویان به عهد خود نمی پایند
از آن عهد و از آن پیمان پشیمانی پشیمانی.

 

[Skyblu.e]

ندانستم که مه رویان به عهد خود نمی پایند
از آن عهد و از آن پیمان پشیمانی پشیمانی.

پشیمان ز گفتار دیدم بسی
پشیمان نگشت از خموشی کسی

 

[f.hn]

پشیمان ز گفتار دیدم بسی
پشیمان نگشت از خموشی کسی

دیدم

...چون ترا دیدم محالم حال شد
جان من مستغرق اجلال شد

چون ترا دیدم خود ای روح البلاد
مهر این خورشید از چشمم فتاد...

مولانا

 

[baharekh]

من عاشق روزت شده ام
فکرم همین بود وبس
خورشید
وکار
و یار هم نفس
گر شب همی آمد پدید
رو سر بنه بر بالین عیش
عیشی کجا؟
یاری کجا ؟
عالم همه افسانه است
خورشید و ماه طالع است

رستانه

دیدم

...چون ترا دیدم محالم حال شد
جان من مستغرق اجلال شد

چون ترا دیدم خود ای روح البلاد
مهر این خورشید از چشمم فتاد...

مولانا