مشاعره واژه‌نما

[baharekh]

در حلقه عشاق به ناگه خبر افتاد

کز بخت یکی ماه رخی خوب درافتاد

ماه من بودم کس طالب بختم نبود
عشقِ آتش به دلم بود
و او دل به چشمه افکنده بود

رستانه

 

[MRΣZA]

مجمع اکبر ار نخواهد بود
طالب جامع کبیر مباش

خود اوست جمله طالب و ما همچو سایه‌ها
ای گفت و گوی ما همگی گفت و گوی دوست

 

[s@rah]

خود اوست جمله طالب و ما همچو سایه‌ها
ای گفت و گوی ما همگی گفت و گوی دوست

مژده بده مژده بده یار پسندید مرا
سایه‌ی او گشتم و او برد به خورشید مرا

 

[mani..]

مژده بده مژده بده یار پسندید مرا
سایه‌ی او گشتم و او برد به خورشید مرا

مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید
که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید

 

[s@rah]

مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید
که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید

ای مسیحا نفس بیا نفسی
تا رسد از دم تو امدادم

 

[MRΣZA]

ای مسیحا نفس بیا نفسی
تا رسد از دم تو امدادم

نفس باد صبا مُشک‌ فشان خواهد شد
عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد

 

[s@rah]

نفس باد صبا مُشک‌ فشان خواهد شد
عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد

ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی؟
چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی؟

 

[mani..]

ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی؟
چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی؟

ناخورده شراب می‌خروشیم
بنگر چه کنیم اگر بنوشیم

 

[baharekh]

ناخورده شراب می‌خروشیم
بنگر چه کنیم اگر بنوشیم

دریای حیات است تو را
جام ممات است تورا
گر طالب عیشی زنهار
دریا بخروش است تورا

رستانه

 

[mani..]

دریای حیات است تو را
جام ممات است تورا
گر طالب عیشی زنهار
دریا بخروش است تورا

رستانه

افتادگی آموز اگر طالب فیضی
هرگز نخورد آب زمینی که بلند است

 

[baharekh]

افتادگی آموز اگر طالب فیضی
هرگز نخورد آب زمینی که بلند است

چهره زدودم ز غم
آب زدم بر رخم
رخت به نو کرده ام
تا برسی
جان من

رستانه

 

[mani..]

چهره زدودم ز غم
آب زدم بر رخم
رخت به نو کرده ام
تا برسی
جان من

رستانه

غم دارم و غمگسار می‌باید و نیست
در دست من آن نگار می‌باید و نیست

 

[baharekh]

غم دارم و غمگسار می‌باید و نیست
در دست من آن نگار می‌باید و نیست

نگار من ز بهر جفا رفته است
ازعیش باده
به خطا رفته است

رستانه

 

[mani..]

نگار من ز بهر جفا رفته است
ازعیش باده
به خطا رفته است

رستانه

عیش است بر کنار سمن‌زار خواب صبح
نی، در کنار یار سمن‌بوی خوش‌ترست.

 

[baharekh]

عیش است بر کنار سمن‌زار خواب صبح
نی، در کنار یار سمن‌بوی خوش‌ترست.

نه میل سخن با یار سمن بو دارم
نه میل طرف چمن با صنم دارم

رستانه

 

[Skyblu.e]

نه میل سخن با یار سمن بو دارم
نه میل طرف چمن با صنم دارم

رستانه

یار من چون بخرامد به تماشای چمن
برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی

 

[Skyblu.e]

شادی بدین بهار چو می‌بینی
چون بوستان خسرو صحرا را
برنا کند صبا به فسون اکنون
این پیر گشته صورت دنیا را

از گلستان دل بریدم راهی صحرا شدم
دیدم آنجـا جلوه ای از پرتو دلدار نیست

 

[MRΣZA]

از گلستان دل بریدم راهی صحرا شدم
دیدم آنجـا جلوه ای از پرتو دلدار نیست

دل چو پرگار به هر سو دوَرانی می‌کرد
و اندر آن دایره سرگشته‌‌ی پابرجا بود

 

[Skyblu.e]

دل چو پرگار به هر سو دوَرانی می‌کرد
و اندر آن دایره سرگشته‌‌ی پابرجا بود

سرگشته چو پرگار همه عمر را دویدیم
آخر به همان نقطه که بودیم رسیدیم

 

[ROSEE]

سرگشته چو پرگار همه عمر را دویدیم
آخر به همان نقطه که بودیم رسیدیم

هرچه آید به سرم باز بگویم گذرد
وای از این عمر که با میگذرد ، میگذرد