من باید تا قبل از مهر تصمیمم رو بگیرم تا طول سال تحصیلی ببینم چکارباید بکنم
ریاضی را دوست دارم باهاش حال می کنم ،هر ساعت از زنگ ریاضی به اندازه ی یک دقیقه زنگ زیست می گذره برام
ولی از زیست هم بدم نمیاد ،ژنتیک رو دوست دارم ،
اینجوری نیست که کل زیستو دوست نداشته باشم یا کلش را دوست داشته باشم
فیزیک؟
خب فیزیک رو هم دوست دارم ولی نه به اندازه ریاضی ازش بدم نمیاد با فرمولا و مسئله هاش هم مشکل ندارم
حالا سوال اینجاست که من برم تجربی یا ریاضی؟!
خب لابد همه تون میگید با این اوصاف که تو گفتی پاشو برو ریاضی دیگه گیج شدنت چیه؟
باید بگم که کاملا اشتباه می کنید
اگه برم ریاضی دوحالت داره یا موفق میشم یا نمیشم
اگه برم تجربی باز یاموفق نمیشم یا میشم
البته توی حالت دوم در هر دوحالت من احتمالا شکست میخورم
چرا؟
اگه موفق بشم و پزشکی تهرانو قبول بشم
چندسال بعدش باید جلوی چشمام درد کشیدن مردمو ببینم ،هیچ کس وقتی حالش خوبه پیشم نمیاد این منم که باید حالشون رو خوب کنم این وظیفه منه که اگه ناراحت وارد شدن ناراحت بیرون نرن این کار ساده ای نیست اینکه حالشون رو خوب کنی و مواظب باشی ناراحت نشن اینکه حتی موقعی که سعی داری حالشون رو خوب کنی جلوی چشمات اذیت میشن این برای من دوست داشتنی نیست اصلا و ابدا
و اینکه بازم اگه موفق نشم و اون رشته ای را که توقع دارم از خودم قبول نشدم
یه عمر باید با درس هایی که ازشون خوشم نمیاد سر کنم
آخرشم همه اش غصه اینو بخورم که چرا نرفتم ریاضی ؟شاید موفق میشدم و این مسئله ذهنمو مثل خوره می خوره
حالا اگه برم ریاضی چی؟
خب هدفه من از اینکه برم رشته ریاضی اینه که به هدف اصلیم برسم ولی مسیری که تویه رشته ریاضی پیش رومه در حالت عادی اینه
میرم رشته ریاضی المپیاد شرکت می کنم یاموفق میشم یا نمیشم
اگه موفق شدم که هیچی چی بهتر از این ؟
ولی اگه موفق نشدم !
توی کنکور شرکت می کنم بعدش هم یه دانشگاه تقریبا تاپو می خونم و آخرش هم میشم یه مهندس بیکار و در آخر هم باز شاید مجبور شم پاشم بیام باز کنکور تجربی بدم و هدفم و فراموش کنم و القصه
مشکل اینجاس که من حتی درست نمی دونم اینی که به عنوان هدفم انتخاب کردم اصلا هدفمه ؟؟؟
از همه اینها هم که بگذریم
تویه خانواده ای که اکثرا یا دانشجو رشته حقوقن یا دارن پزشکی میخونن یا دندون و حتی یه نفرم نمیشه پیدا کرد که رشته ریاضی میخونه اینکه بین این همه آدم که همه توی رشته خودشون موفق هستن من برم ریاضی و موفق نشم چی ؟
می شم یه دونه تنبل بی خاصیت که حتی نتونسته هدف خودش را درست مشخص کنه
می دونم میگین حرف اونا که برات مهم نیستندو اینا
خب درسته برام مهم نیستن ولی آینده من احتمالا برای اونا مهمه اینکه من بشم یه بیکار احتمالا جایگاهم رو از دست می دم
همه اینها بازم یه طرف اینکه من به هدفمم نرسیدم یه طرفو هی نمک پاشیده رو زخمم
اصن نمیشه ترک تحصیل کنم جاست ریاضی بخونم
اینجوری تو اوجم از درس خدافظی کردم
اوف
چه قدر گیجم من
حالا پاشین بیاین بگین من چه گلی باید به سرم بزنم ؟
مرسی