- ارسالها
- 306
- امتیاز
- 7,910
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان
- شهر
- رفسنجان
- سال فارغ التحصیلی
- 1399
- رشته دانشگاه
- روانشناسی
درسته گفتم حرفی برای گفتن ندارم ولی حالا که فکر میکنم یه چیزی رو حیفه نپرسم:)اقا یه سوال تکراری ایا خداتون میتونه یه سنگ بیافرینه که خودش نتونه بلندش کنه؟
من از اول در مواجه با اینطور مسائل درمورد خدا به یه توجیه میرسیدم.خوشال میشم ایرادش رو بگید
اول اینکه خب چقدر این مسئله خودش عظمت داره یعنی داریم درمورد یه چیزی بالاتر از کیهان فکر میکنیم.حالا خدا که خالق کیهانه از حدود و قوانین اون فراتره درسته؟حالا ما میایم وجودش رو چون در حدود قوانین عالممون نمیگنجه زیر سوال میبریم.یعنی با قوانینی که خدا از اونها فراتره نقضش میکنیم.مثلا توی زمین فوتبال یه سری قوانین مشخصی درمورد استفاده از توپ هستش نمیتونی وسط زمین با دست بگیریش حالا بازیکنی که وجودش در حد همین زمین فوتبال و قوانین اون هستش نمیتونه هر چیزی رو (مثلا درمورد خدا)بپذیره و با قوانین فوتبال استدلال هم میکنه.اما خب خدا فراتر از قوانین زمین فوتباله.
مشابهش اینکه مثلا نقطه که ماهیتش تک بعدیه نمیتونه ویژگی های مکعب رو قبول کنه و درک کنه.چون ابعادش از نقطه بالاتره.
مثلا توی همین سوال که ریپلای کردم ما براساس قانون هایی که در دنیامون درکشون کردیم خدا رو زیر سوال میبریم ولی خدا لزوما در سلطه این قوانین نیست
آره وقتی "منطقی" به قضیه ای که اشاره کردم نگاه کنی به این میرسی.ولی خود قضیه داره میگه من رو منطقی نگاه نکناگه منطق خونده باشید (من شخصا ادعایی تو زمینه علوم انسانی ندارم و خیلی بیسیک مطالعه داشتم) یکی از اصل های منطق اینه که چیزی که در دایره اش نمیگنجه واقیعت نداره
...
منم از اینجور استدلال ها خیلی شنیدم
- نه من هیچ سواد قابل ملاحظه ای در هیچ زمینه ای ندارم برای همین اولش گفتم در کل حرفی برای گفتن ندارم