رضا امیرخانی

[parnian.d]

پاسخ : رضا امیرخانی

بیوتن و منِ او انقدرررر رضا امیرخانی رو برای من قابل احترام کردن که میترسم ازش کتاب دیگه ای بخونم و این جایگاه قهرمانی ای که ازش ساختم تنزل پیدا کنه!

 

[N.M]

پاسخ : رضا امیرخانی

اِرمیا رم بخون . اگه با عقایدش مشکل نداشته باشی ، جایگاهشُ مطمئن باش خراب نمیکنه ! :)

× علم می‌گوید ماهی به خاطر دور شدن از آب به دلایل طبیعی می‌میرد. اما هرکس یک بار بالا و پایین پریدن ماهی را دیده باشد تصدیق می‌کند که ماهی از بی‌آبی به دلیل طبیعی نمی‌میرد. ماهی به خاطر آب خودش را می‌کشد. خشم، عجز، تنهایی، خفقان... اینها لغاتی علمی نیستند. ارمیا ماهی بی دست و پای حلال گوشتی شده بود روی زمین!

 

[dorna]

پاسخ : رضا امیرخانی

به نظر من امیرخانی یه آدمی هست که عقاید متعصبانه ش و یک سری شعار رو تو ی جلد روشن فکری به خورد خواننده میده.شخصن کتاب هاش رو که میخونم حس میکنم داره شعور خواننده رو زیر سوال میبره.مثلن "بیوتن"ش حقیقتن شعاری بود و فقط هـــــــــــــی ادای روشن فکر ها رو در میاورد.یعنی تیریپ اینایی که یه موضع نرم و غیرتهاجمی نسبت به غرب و حالا چیزی که بهش فرهنگ غرب میگن میگیرن اما بعد موقع قضاوت درباره ی همین فرهنگ تو ایران که میشه خبر از اون فکر روشن نیست!
درواقع امیرخانی = یه روشن فکر نمای مدرن ایرانی!
و ما بزرگترین ضربه رو از آثار بی کیفیت و سطح پایین نویسنده ی سطح پایین نیست که میبینیم.بزرگترین ضربه رو از کسایی میبینیم که با آثارشون خواندده رو گول میزنن ولی در واقع افکار "جور دیگه" رو به اسم روشنفکری به خورد خواننده میدن.بعد همین نویسنده ها هم هستن که قشر "تحصیل کرده" و اینایی که دوست دارن کتاب بخونن و بگن ما کتاب خوندیم بهشون جدب میشن و نهایتن همین آقا کتاباش دو رقمی چاپ میشه...
این همه نکته ی منفی گفتم یه چیز مثبت هست ولی نثر آقای امیر خانی خوب هست.یعنی معلومه یه نفر باسواد کتاب نوشته.تمیز مینویسه.این نکته ی مثبتی هست که خیلی نویسنده های ایرانی الان ندارن!

 

[sayna]

پاسخ : رضا امیرخانی

ببینید ، این قطعا برداشت ِ شماست و شما نمی تونید اون رو مستقیم نسبت بدید به امیرخانی . این که عقاید امیرخانی به شما نمیخوره ، اصلا دلیل خوبی برای این که ببریش زیر سوال نیست . امیر خانی موضعش مشخصه ، توی ِ ارمیا مشخصش کرده ، بار ها توی ِ من ِ او مشخصش کرده ، توی بیوتن هم روی همون عقیده مانور میده . این که شما بش میگی شعار ، عقاید یک آدمه . : ]
من نمیدونم از کجای کتاب این استنباط شده که امیرخانی تظاهر به موضع نرم و غیر تهاجمی نسبت به آمریکا می کنه ، اما من حقیقتا همچین موضعی احساس نکردم و اصلا موضوع اصلی کتاب ، آمریکا یا ایران نیـست . موضوع بی وطن بودنه ، این رو توی یک قسمت از کتاب نقل قول می کنم [ اصولا زیاد نیستند جاهایی از کتاب که صریحا به مقایسه ایران و آمریکا پرداخته باشـه و این قسمت این ویژگی رو داره ] :

_ : از ایران زدیم بیرون دیگر ...
_ : ارمیا هم همین را میگفت ... چرا آخر ؟
_ : خمینی به ما یاد داد که وسط جنگ ، هر روز صبح بلند شویم و دست‌مان را بگیریم به زانوی خودمان و بگوییم یا علی ... بگوییم یا خدا .. بعد رسیدیم به جایی که صبح به صبح بایستی میگفتیم یا دولت ... مثل همین الآن که باید برویم واشنگتن و دفتر حفاظت منافع و بگوییم یا دولت ...
آرمیتا نگاهی می کند به تپه های سبز اطراف ِ های-وی نود و پنج و پوزخند می زند :
_ : خوب ! توی آمریکا هم نمی گویند یا علی ... نمی گویند یا الله .. حتا نمی گویند یا جی‌زز ! این جا هم صبح به صبح می گویند یا ...
_ : توی آمریکا صبح به صبح می گویند یا خودم ! من فکر می کردم یا خودم ، بهتر باشد از یا دولت ! یا خودم را یک جورایی می شود تبدیل کرد به یا علی ... اما یا دولت با هیج سریشی نمی چسبد به یا علی ...
آرمیتا ساکت میشود ، خود حاج مهدی هم ، بعد از مدتی حاج مهدی میگوید :
_ : شاید هم اشتباه کرده باشم ...دیگر هیچ جا جای ما نیست ... ما بی وطن شده ایم خواهر ...

ببینید امیر خانی موضعش کاملا مشخصه ، و موضعش حقیقا ربطی به آمریکا یا ایران نداره ، کاراکتر ِ امیرخانی میخواد برسه به یا علی ، دیگه واضح تر از این بگه ؟ این که شما از این موضع بدت میاد مشکل دیگه ای هست ( خود منم باش موافق نیستم ) حالا کجاش گفته آمریکا خوبه یا ایران خوبه یا کی بده و اینا ... :- ؟؟
گفتی روشنفکر ، شما باید روشنفکر رو تعریف کنی ، این که بگی آمریکا خوبه = روشنفکری ؟ که حالا امیر خانی بخواد بش تظاهر کنه؟ : )) کلمات رو نا مناسب آوردی به نظرم ، یا طبق تعریفات خودت .

 

[Elcid Parsa]

پاسخ : رضا امیرخانی

من اصلن در اندازه ای نیستم که بخوام راجع به آقای امیرخانی نظر بدم ولی ایشون یک عیبی که دارند اینه که از مقربان حاکم هستند. اخلاقی نیست که انسان های روشن فکر -که نویسنده ها یک گروهشون به حساب میان- خدمت حکومت را بکنن! شما با همراهی روشن فکران با حاکمین موافقین؟

پی نوشت: منظورم از روشن فکر intellectual هست که فکر می کنم در فرهنگ غرب شامل چندین گروه از قبیل نویسنده ها میشه.

 

[N.M]

پاسخ : رضا امیرخانی

من اصلن در اندازه ای نیستم که بخوام راجع به آقای امیرخانی نظر بدم ولی ایشون یک عیبی که دارند اینه که از مقربان حاکم هستند. اخلاقی نیست که انسان های روشن فکر -که نویسنده ها یک گروهشون به حساب میان- خدمت حکومت را بکنن! شما با همراهی روشن فکران با حاکمین موافقین؟

پی نوشت: منظورم از روشن فکر intellectual هست که فکر می کنم در فرهنگ غرب شامل چندین گروه از قبیل نویسنده ها میشه.

عقيده‌ي نويسنده‌س. حالا اين كه نويسنده بايد راجع به اوضاع كشور و جامعه‌ش بنويسه موضوعِ جداييه (+) ، اما اون‌طور كه من برداشت كردم مشكل شما با خود عقايدشه نه بيان شدنشون توسط اميرخاني توي كتاباش.
من عقايدشُ قبول ندارم، اما به‌نظرم كاملاً اين حقُ داره كه از عقايدش بنويسه.

 

[sayna]

پاسخ : رضا امیرخانی

عقیده من اینه که نویسنده خوب کسی نیست که عقیده ی من رو اون طور که میخوام بیان کـنه ، نویسنده‌ی خوب کسی ِ کـه عقاید خودش رو خوب بیان کنه . مشکل شما با عقاید یک انسان ، کاملا بی ربطه به مشکل شما با نثر اون انسان . و عقاید نویسندگان توی نقد اون ها بررسی نمیشن ، بلکه نحوه ی بیان اون ها بررسی میشه . موضع امیرخانی کاملا مشخصه . ( اگر خواستید مثال های متعدد می تونم بزنم ) ، و روی این مانور میده .

( من واقعا نمیدونم مخالفت مده یا چی : )) )

 

[dorna]

پاسخ : رضا امیرخانی

ببینید ، این قطعا برداشت ِ شماست و شما نمی تونید اون رو مستقیم نسبت بدید به امیرخانی . این که عقاید امیرخانی به شما نمیخوره ، اصلا دلیل خوبی برای این که ببریش زیر سوال نیست . امیر خانی موضعش مشخصه ، توی ِ ارمیا مشخصش کرده ، بار ها توی ِ من ِ او مشخصش کرده ، توی بیوتن هم روی همون عقیده مانور میده . این که شما بش میگی شعار ، عقاید یک آدمه . : ]
من نمیدونم از کجای کتاب این استنباط شده که امیرخانی تظاهر به موضع نرم و غیر تهاجمی نسبت به آمریکا می کنه ، اما من حقیقتا همچین موضعی احساس نکردم و اصلا موضوع اصلی کتاب ، آمریکا یا ایران نیـست . موضوع بی وطن بودنه ، این رو توی یک قسمت از کتاب نقل قول می کنم [ اصولا زیاد نیستند جاهایی از کتاب که صریحا به مقایسه ایران و آمریکا پرداخته باشـه و این قسمت این ویژگی رو داره ] :ببینید امیر خانی موضعش کاملا مشخصه ، و موضعش حقیقا ربطی به آمریکا یا ایران نداره ، کاراکتر ِ امیرخانی میخواد برسه به یا علی ، دیگه واضح تر از این بگه ؟ این که شما از این موضع بدت میاد مشکل دیگه ای هست ( خود منم باش موافق نیستم ) حالا کجاش گفته آمریکا خوبه یا ایران خوبه یا کی بده و اینا ... :- ؟؟
گفتی روشنفکر ، شما باید روشنفکر رو تعریف کنی ، این که بگی آمریکا خوبه = روشنفکری ؟ که حالا امیر خانی بخواد بش تظاهر کنه؟ : )) کلمات رو نا مناسب آوردی به نظرم ، یا طبق تعریفات خودت .

:-s
خب مسلمه که برداشت منه!
یعنی به حرف من که کسی زیر سوال نمیره اما من به شخصه این نظر رو دارم حالا ممکنه خلاف نظر خیلی ها باشه.خیلی عادیه!
من نمیگم امیرخانی سیاسی مینویسه و "آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند" و این داستانا!نه!
منظورم حالت سیاسیش نبود.منظورم فرهنگ رایج بود...
اون بعد عرفانیش هم مثلن شخصیت درویش و اون که دو تا قلب داشت تو "من او" خب برای من باز زیاد معنی نداشت و خوشم نیومد ...برای من البته!

عقیده من اینه که نویسنده خوب کسی نیست که عقیده ی من رو اون طور که میخوام بیان کـنه ، نویسنده‌ی خوب کسی ِ کـه عقاید خودش رو خوب بیان کنه . مشکل شما با عقاید یک انسان ، کاملا بی ربطه به مشکل شما با نثر اون انسان . و عقاید نویسندگان توی نقد اون ها بررسی نمیشن ، بلکه نحوه ی بیان اون ها بررسی میشه . موضع امیرخانی کاملا مشخصه . ( اگر خواستید مثال های متعدد می تونم بزنم ) ، و روی این مانور میده .

( من واقعا نمیدونم مخالفت مده یا چی : )) )

نویسنده ی خوب
یه بحث مهارت در نویسندگی داریم که آره آقای امیرخانی این مهارت رو داره.نثر و نوشتنش خوبه! کتاباشم تقریبن تمیزه!اما "نویسنده ی خوب" بودن چیز کلی نیست.یعنی به عقاید کسی که میخواد تعیین کنه یه نویسنده به نظرش خوبه یا خوب نیست مربوطه.یعنی من مثلن از عقاید امیرخانی خوشم نمیاد.از شیوه ی نگرشش و موضوع داستان به کلی خوشم نمیاد این مسلمن اهمیت داره.یعنی نقد رو رو موضوع و شیوه ی نگرش هم انجام میدن فقط مربوط به نثر نیست!

عقيده‌ي نويسنده‌س. حالا اين كه نويسنده بايد راجع به اوضاع كشور و جامعه‌ش بنويسه موضوعِ جداييه (+) ، اما اون‌طور كه من برداشت كردم مشكل شما با خود عقايدشه نه بيان شدنشون توسط اميرخاني توي كتاباش.
من عقايدشُ قبول ندارم، اما به‌نظرم كاملاً اين حقُ داره كه از عقايدش بنويسه.

آره خب.مشخصن حق داره.این که با عقایدش مخالف باشی هم مهارتش تو نویسندگی رو زیر سوال میبره...اما به هر حال اگه با عقایدش و کل موضوع کتاباش مخالفی مشکلی نیست به نظرم که نقد کنی و بگی خوشم نمیاد و به نظرم تعصب داره یا روشنفکر نیست یا ... !این خیلی عادیه!طرز تفکر ماهر ترین نویسنده ها از نظر نثر رو حتا به نظرم میشه مخالفت کرد باهاش!

 

[sayna]

پاسخ : رضا امیرخانی

اون بعد عرفانیش هم مثلن شخصیت درویش و اون که دو تا قلب داشت تو "من او" خب برای من باز زیاد معنی نداشت و خوشم نیومد ...برای من البته!

طبیعتا من هم با این عقاید موافق نیستم و اصلا هم خوشم نیومد و اینـا ، بحث ِ سیاسی و روشنفکر بودن امیر خانی بود ، راجع به موضع ِ امیر خانی توی من ِ او که گفتم هم منظورم همون به یا علی رسیدنه‌ست که توی تمام کتاباش تکرار شده و به نظر من هم موضع قشنگیه ( البته باز هم میگم این چیز ها بررسی نمیشه از نظر من یا حداقل الویت نداره )

 

[afroDt]

پاسخ : رضا امیرخانی

+ حوصله ندارم وارد این بحثی شم که این بالاس!

اقا من به شدت با بیوتن مشکل داشتم...در حدی که تمومش نکردم با این که داستان اصلن خسته کننده نبود!

یه طوری فضای داستان برام خیلی دلگیر بود ، برعکسِ ارمیا....

 

[پوریا]

پاسخ : رضا امیرخانی

از طرف در حد اسمش آشنایی دارم و البته اینکه سمپادیه...
هنوز حتی پاراگرافی ازش رو شروع نکردم...
ولی با تعاریفی که توی این چند صفحه ازش دیدم به طرز غریبی م3 آدمی میمونه که ادعا داره آزاد مینویسه اما بویی از مخالفت نبرده...همون جور که کامو گفت:زنده ام چون عصیان میکنم...
شک دارم دوست سمپادیمون حتی زنده باشن...
با این وجود ممکنه پس از خوندن اولین پاراگراف ازش نظرم 180 درجه برگرده...

 

[N.M]

پاسخ : رضا امیرخانی

از طرف در حد اسمش آشنایی دارم و البته اینکه سمپادیه...
هنوز حتی پاراگرافی ازش رو شروع نکردم...
ولی با تعاریفی که توی این چند صفحه ازش دیدم به طرز غریبی م3 آدمی میمونه که ادعا داره آزاد مینویسه اما بویی از مخالفت نبرده...همون جور که کامو گفت:زنده ام چون عصیان میکنم...
شک دارم دوست سمپادیمون حتی زنده باشن...
با این وجود ممکنه پس از خوندن اولین پاراگراف ازش نظرم 180 درجه برگرده...

خب وقتي يك پاراگرافم ازش نخوندين، چه شكلي به خودتون اجازه مي‌دين كه درباره‌ش اين‌طور بنويسين؟!!!
(جداً مي‌مونه آدم!! )

 

[dorna]

پاسخ : رضا امیرخانی

ولی با تعاریفی که توی این چند صفحه ازش دیدم به طرز غریبی م3 آدمی میمونه که ادعا داره آزاد مینویسه اما بویی از مخالفت نبرده...

اگه همه ی این صفحه فحش بود به آقای امیرخانی باز تو نمیتونستی نتیجه ای بگیری وقتی خودت چیزی نخوندی.
چه برسه حالا که تو این صفحه یه سری از مناظر مختلف با ایشون موافق بودن به عنوان یه نویسنده!
اصل مهمیه که تو فرهنگ ما متاسفانه جا نیفتاده.سعی کنیم نظری که میدیم با شناخت و مطالعه باشه.کل ارزش نظر به همینه

 

[پوریا]

پاسخ : رضا امیرخانی

3 4 تا عبارت کافیه تا فضای کلیش دستم بیاد...
با"حاجی گفتن"هیچ داستانی جذاب نشده...حداقل برای من...
بازم تاکید میکنم این نظر اولیمه ولی تا حالا نظرات اولیه ام حداقل کلیتش در مورد کتاب درست بوده...
فعلا دیگه نمیجوابم اینجا تا بخونمش...
از کدومش شروع کنم به نظرتون؟

 

[N.M]

پاسخ : رضا امیرخانی

3 4 تا عبارت کافیه تا فضای کلیش دستم بیاد...
با"حاجی گفتن"هیچ داستانی جذاب نشده...حداقل برای من...
بازم تاکید میکنم این نظر اولیمه ولی تا حالا نظرات اولیه ام حداقل کلیتش در مورد کتاب درست بوده...
فعلا دیگه نمیجوابم اینجا تا بخونمش...
از کدومش شروع کنم به نظرتون؟

خب جذابيت كتاب اميرخانيم براي طرفداراش (مخالفش نيستم، اما طرفدار پر و پا قرصشم نيستم!) حاجي گفتناش و حتّي مفهومشم نيست!!!
من بيشتر با طرز بازي اميرخاني با كلمه‌ها حال مي‌كردم! مخصوصاً توي بي وتن كه انگليسي و عربي و فارسي قاطي شده بودن.
بهرحال، با درنا شديداً موافقم كه:سعی کنیم نظری که میدیم با شناخت و مطالعه باشه.کل ارزش نظر به همینه.

 

[dorna]

پاسخ : رضا امیرخانی

3 4 تا عبارت کافیه تا فضای کلیش دستم بیاد...
با"حاجی گفتن"هیچ داستانی جذاب نشده...حداقل برای من...
بازم تاکید میکنم این نظر اولیمه ولی تا حالا نظرات اولیه ام حداقل کلیتش در مورد کتاب درست بوده...
فعلا دیگه نمیجوابم اینجا تا بخونمش...
از کدومش شروع کنم به نظرتون؟

فضای کلی که با 3-4 تا عبارت به دست بیاد زیاد قابل تامل نیست.
شما دست به نقد "من او" و "بیوتن" رو بخون و شروع کن .اونموقع تازه میشه بحث کرد راجع بهش!

 

[ریـحـانـه]

پاسخ : رضا امیرخانی

البته برای شروع کردن بیوتن ، باید یه پیش زمینه ای از امیرخانی داشت .
به نظرم اون پیش زمینه ارمیاس !

از طرف در حد اسمش آشنایی دارم و البته اینکه سمپادیه...
هنوز حتی پاراگرافی ازش رو شروع نکردم...
ولی با تعاریفی که توی این چند صفحه ازش دیدم به طرز غریبی م3 آدمی میمونه که ادعا داره آزاد مینویسه اما بویی از مخالفت نبرده...همون جور که کامو گفت:زنده ام چون عصیان میکنم...
شک دارم دوست سمپادیمون حتی زنده باشن...
با این وجود ممکنه پس از خوندن اولین پاراگراف ازش نظرم 180 درجه برگرده...

اینکه راجبه نویسنده ای که این همه طرفدار داره ، بدون اطلاعات اینجوری حرف بزنی واقعا اعتماد به نفس میخواد به نظرم ... !
لایک درناُ نرگس .

 

[sk1v]

پاسخ : رضا امیرخانی

بنظر من اگه تو "بيوتن" آمريكا رو يه تمثيل از هرجايي كه اون حالت رو داشته باشه بگيرين ، در اون حد مخالفت نميكنين
اينطوري هم نيست كه اصلاً انتقاد نداشته باشه! شما همون سفرنامه افغانستانش رو بخونين ، متلكاي سياسي سنگيني داره !
من تا حالا فقط همون جانستان كابلستان، ارميا و بيوتن رو خوندم. تو قفسه ام هم گفتم تو ارميا داد ميزنه نويسنده جوونه! تو بيوتن پخته تره
يعني تو ارميا حرارتش خيلي زياده اما تو بيوتن داره با بغض به گذشته نگاه ميكنه و دنل=بال بويي از معنويت قديمه
مثلاً تو ارميا تو جنگل ميخوابه لذت غالب فرار از بقيه و زهده اما تو بيوتن تو جنگل خوابيدنش اين لذتو داره كه رو "زمين خدا" خوابيده و آسمون رو ميبينه
البته من كماكان رسم الخط امير خاني رو دوست ندارم

 

[سنگین دل]

پاسخ : رضا امیرخانی

در یک کلام، کتاب هاشون برای زنان عزیز خانه داری نوشته شده که نوشته های خاک خورده ی تقویم رو تازه می کنند.

 

[Mahshid.M]

پاسخ : رضا امیرخانی

عــالیه و من کاراهاشو فوق العاده دوست دارم . خلاقیت خیلی زیادی داره ُ به قول نرگس از طرز بازی کردنش با کلمه ها حال میکنم ! خدایی من او ، بیوتن ، ارمیا ش فوق العادن ! ناصر ارمنی هم که یک سری داستانه کوتاهه واقعا خوبه . مخصوصا داستان "خیابان " .
ینی من همیشه وقتی کتابای این ادمُ میخونم تا یه هفته تو کف کتاباشم ...

+ چشمانش را باز کرد .صحرا وسیع بود . خاکریز ها مثل چوب دست بچه های بازی گوش روی صحرا خط انداخته بودند . افتاب وقتی در صحرا طلوع میکرد ، یعنی بلافاصله بعد از طلوع وسط اسمان می رفت . ان جا یک سپیده داشت و یک ظهر و یک غروب . در بین ان چیزی از جنس زمان نبود . فقط گرما بود و گرما .
مصطفا را از وقتی دید، یعنی بلافاصله بعد از مسجد ، عاشقش شد . آن جا یک دیدن در مسجد داشت ، یک عشق و یک شهادت . در ان بین چیزی از جنس دوستی های ساده وجود نداشت . فقط عشق بود ُ عشق ...
ارمیا