گفت صرفا جهت اطلاعت اونا رو با دستمال بگیر سری آخر بدبخت شدم اثر انگشتتو از روش پاک کنم
گیج بودم نمی تونستم باور کنم که اون زنده باشهبیاین اینو تموم کنیم یکی دیگه باز کنیم
....................................................
وسط بانک ایستاده بودم و داشتم تعداد دوربینای امنیتی شون رو میشمردم کهکه یک نفر سراسیمه جلوم سبز شد و گفت:آقا این ماشینی که بد پارک کرده بود جلوی در برای شماست؟اگر آره که جرثقیل بردش
با عجله رفتم سراغ ماشین دیر رسیدم بهش؛ ماشینمو برده بودن
داشتم فکر می کردم که چرا ماشینمو بردن اون اطراف که تابلوی توقف ممنوع نبود! با دقت اطرافمو نگاه کردم ولی نبود که نبود
گیج بودم ...مدام دور خودم میپرخیدم...نمیدونستم باید چیکار کنم...تا اینکه ...
یهو یه موتوری اومد و کیفمو زد . تا سی ثانیه مثل گیج و منگا نگاه میکردم نه حرکتی نه هیچی .....30 میلیون وامی که پایه ی زندگیمو روش ساخته بودم دیگه نبود ..... شروع کردم به لرزیدن . داد میزدم و کمک می خواستم . صورتم خیس بود ......
یهو یه ماشین مشکی جلوم نگه داشت و گفت بپر بالا بریم دنبالش...!
بلند شدم . لنگون لنگون خودمو انداختم تو ماشینش . درو فوری بست و حرکت کرد . با سرعت سرسام آوری رانندگی کرد . چشمام باز نمی شدن . هق هق نمیزاشت صحبت کنم .
ولی عجیب بود...هیچ سوالی ازم نمیپرسید،نگاهش برام آشنا بود،حواسم از دزده شدن کیفم پرت بود...
فقط فکر میکردم که این مرد رو کجا دیدم!
کنارش حس آرامش عجیبی داشتم . خیلی جدی رانندگی می کرد و با نگاه تیزبینش تعقیبش میکرد . آروم تر که شدم اطرافمو بررسی کردم . واااااو ....
حیرت زده به سیستم پیشرفته ی ماشین نگاه میکردم . خود ماشین اندازه ی تمام دارایی خودم و خونوادم میرزید ....
یهو گفتم وایسا ببینم تو با این همه پول چرا به من کمک میکنی؟؟؟یه نگام کرد و گفت:بیش از اونی که بدونی مسئول دزدیده شدن ماشینتم!
یکم گیج نگاهش کردم ....یعنی چی که من مسئول دزدیده شدن ماشینتم ؟؟؟؟؟
مطمئنا الان وقت مناسبی برای شوخی نبود و اونم شوخی نمی کرد .... خیلی مرموز حرف میزد . الان احساس آشنایی خیلی بیشتری میکردم......
نگاهش کردم....نگاه کوتاهی بهم انداخت !....نه ....امکان نداشت !!!!!!!!!!!!
یه تصویر مبهم از گذشته تو ذهنم تداعی شد ..... یه گذشته ی خیلی دور .... یه بچه ی تپل با یه چهره ی مظلوم و باطنی ناپیدا.
یه اخم کردم زور زدم اسمش یادم بیاد نیومد، گفتم: خب حالا باید کامل توضیح بدی کی هستی و با منو ماشینم چیکار داری!
مطمئنا این ادم مرموز حاضر نبود توضیح بده ... همه رفتارهاش برام آشنا بودن . مدل رفتارش و حرکت های بعدیشو میونستم پیش بینی کنم ... ازش اجازه گرفتم داشبوردشو باز کنم...
یه نگاه بهم کرد شونه شو بالا انداخت که باشه ببین.. اونجا دوتا اسلحه بود و 30 میلیون تومن !
گفت صرفا جهت اطلاعت اونا رو با دستمال بگیر سری آخر بدبخت شدم اثر انگشتتو از روش پاک کنم
این جمله!برام آشنا بود به یاد دوران کودکیم افتادم .امکان نداره خودش باشه!چقدر ازش متنفر بودم!
new
و در عین حال چقدر دوستش داشتم
هم بازی کودکی هایم ک در آغوش مرگ خفته بود
مسلما اگر زنده بود اینچنین شمایلی داشت
ولی مگر می‌شود مرده ای بار دیگر وجود یابد؟/
نمیدانم؛شاید همه اینها یک خواب باشد ولی چه خواب عجیبی؛درست عین واقعیتبیاین اینو تموم کنیم یکی دیگه باز کنیم
....................................................
وسط بانک ایستاده بودم و داشتم تعداد دوربینای امنیتی شون رو میشمردم کهکه یک نفر سراسیمه جلوم سبز شد و گفت:آقا این ماشینی که بد پارک کرده بود جلوی در برای شماست؟اگر آره که جرثقیل بردش
با عجله رفتم سراغ ماشین دیر رسیدم بهش؛ ماشینمو برده بودن
داشتم فکر می کردم که چرا ماشینمو بردن اون اطراف که تابلوی توقف ممنوع نبود! با دقت اطرافمو نگاه کردم ولی نبود که نبود
گیج بودم ...مدام دور خودم میپرخیدم...نمیدونستم باید چیکار کنم...تا اینکه ...
یهو یه موتوری اومد و کیفمو زد . تا سی ثانیه مثل گیج و منگا نگاه میکردم نه حرکتی نه هیچی .....30 میلیون وامی که پایه ی زندگیمو روش ساخته بودم دیگه نبود ..... شروع کردم به لرزیدن . داد میزدم و کمک می خواستم . صورتم خیس بود ......
یهو یه ماشین مشکی جلوم نگه داشت و گفت بپر بالا بریم دنبالش...!
بلند شدم . لنگون لنگون خودمو انداختم تو ماشینش . درو فوری بست و حرکت کرد . با سرعت سرسام آوری رانندگی کرد . چشمام باز نمی شدن . هق هق نمیزاشت صحبت کنم .
ولی عجیب بود...هیچ سوالی ازم نمیپرسید،نگاهش برام آشنا بود،حواسم از دزده شدن کیفم پرت بود...
فقط فکر میکردم که این مرد رو کجا دیدم!
کنارش حس آرامش عجیبی داشتم . خیلی جدی رانندگی می کرد و با نگاه تیزبینش تعقیبش میکرد . آروم تر که شدم اطرافمو بررسی کردم . واااااو ....
حیرت زده به سیستم پیشرفته ی ماشین نگاه میکردم . خود ماشین اندازه ی تمام دارایی خودم و خونوادم میرزید ....
یهو گفتم وایسا ببینم تو با این همه پول چرا به من کمک میکنی؟؟؟یه نگام کرد و گفت:بیش از اونی که بدونی مسئول دزدیده شدن ماشینتم!
یکم گیج نگاهش کردم ....یعنی چی که من مسئول دزدیده شدن ماشینتم ؟؟؟؟؟
مطمئنا الان وقت مناسبی برای شوخی نبود و اونم شوخی نمی کرد .... خیلی مرموز حرف میزد . الان احساس آشنایی خیلی بیشتری میکردم......
نگاهش کردم....نگاه کوتاهی بهم انداخت !....نه ....امکان نداشت !!!!!!!!!!!!
یه تصویر مبهم از گذشته تو ذهنم تداعی شد ..... یه گذشته ی خیلی دور .... یه بچه ی تپل با یه چهره ی مظلوم و باطنی ناپیدا.
یه اخم کردم زور زدم اسمش یادم بیاد نیومد، گفتم: خب حالا باید کامل توضیح بدی کی هستی و با منو ماشینم چیکار داری!
مطمئنا این ادم مرموز حاضر نبود توضیح بده ... همه رفتارهاش برام آشنا بودن . مدل رفتارش و حرکت های بعدیشو میونستم پیش بینی کنم ... ازش اجازه گرفتم داشبوردشو باز کنم...
یه نگاه بهم کرد شونه شو بالا انداخت که باشه ببین.. اونجا دوتا اسلحه بود و 30 میلیون تومن !
گفت صرفا جهت اطلاعت اونا رو با دستمال بگیر سری آخر بدبخت شدم اثر انگشتتو از روش پاک کنم
این جمله!برام آشنا بود به یاد دوران کودکیم افتادم .امکان نداره خودش باشه!چقدر ازش متنفر بودم!
و در عین حال چقدر دوستش داشتم
هم بازی کودکی هایم ک در آغوش مرگ خفته بود
مسلما اگر زنده بود اینچنین شمایلی داشت
ولی مگر می‌شود مرده ای بار دیگر وجود یابد؟/
گیج بودم نمی تونستم باور کنم که اون زنده باشه
خودم جنازشو دیدم چطور ممکنه ازون آتیش جون سالم به در برده باشه؟
آن‌چه اتفاق افتاده بود را بار دیگر از نظر گذراندم
آیا خود من از آن آتش سوزی جان به در برده ام؟/
چه خواب عجیبی بود عین واقعیت رفتم و از داخل کمد البوم رو بیرون اوردم واقعا خودش بود؟چرا من این خوابو دیدم؟
میخواستم بروم
دیگه نمیتونستم تحمل کنم
