کوچک نوشته ها
- شروع کننده موضوع parnian.d
- تاریخ شروع
ali.mashi
کاربر فوق‌حرفه‌ای
- ارسالها
- 1,246
- امتیاز
- 8,840
- نام مرکز سمپاد
- هاشمــــ II
- دانشگاه
- علوم پزشکی مشهد
- رشته دانشگاه
- دندانپزشکی
پاسخ : کوچک نوشته ها
ضجه می‌زند، آه می‌کشد، از عمق تن فریــــاد.
چشم‌هایش کور، دست‌هایش بسته و بال‌هایش شکسته.
نه صدایش را کسی می‌شنود نه تقلّایش را کسی می‌بیند.
محکوم است به ذلّتِ بودن. محکوم است به سکوتی که هیچ‌گاه شکسته نمی‌شود.
محکوم است. تو چه می‌دانی محکوم بودن یعنی چه..؟
ضجه می‌زند، آه می‌کشد، از عمق تن فریــــاد.
چشم‌هایش کور، دست‌هایش بسته و بال‌هایش شکسته.
نه صدایش را کسی می‌شنود نه تقلّایش را کسی می‌بیند.
محکوم است به ذلّتِ بودن. محکوم است به سکوتی که هیچ‌گاه شکسته نمی‌شود.
محکوم است. تو چه می‌دانی محکوم بودن یعنی چه..؟
پاسخ : کوچک نوشته ها
ب چپ رفتیم.نشد
راست را امتحان کردیم.چیزی نبود
نگاه ب دور و بر کردیم.هیچ نبود
تا اینک صدای خنده ای اومد..بله.او همان جا بود و ب تلاش های ما میخندید و با گریه هامان اشک میریخت..فقط ما او را نمیدیدیم
صدای خنده اش ابتدا عذاب آور بود.باورش نمیکردیم چون ندیدیمش.سپس خواستیم صاحب خنده را حتی اگر نبینیم بشناسیم..در راه شناختش زجر کشیدیم
و نهایتا او لبخند زد بر تلاش ما!و لبخند بی صداست..
ب چپ رفتیم.نشد
راست را امتحان کردیم.چیزی نبود
نگاه ب دور و بر کردیم.هیچ نبود
تا اینک صدای خنده ای اومد..بله.او همان جا بود و ب تلاش های ما میخندید و با گریه هامان اشک میریخت..فقط ما او را نمیدیدیم
صدای خنده اش ابتدا عذاب آور بود.باورش نمیکردیم چون ندیدیمش.سپس خواستیم صاحب خنده را حتی اگر نبینیم بشناسیم..در راه شناختش زجر کشیدیم
و نهایتا او لبخند زد بر تلاش ما!و لبخند بی صداست..
ShiNinG
کاربر حرفه‌ای
- ارسالها
- 326
- امتیاز
- 4,247
- نام مرکز سمپاد
- دبیرستان فرزانگان 1
- شهر
- مشهد
و خورشید از آن پس ، در ِ هیچ کلبه ای را نزد ...
گفتند بارانی باید ، تا که رنگین کمانی برآید ...
باران آمد ، دنیایمان را نابود کرد ،
رویایمان را ، خواب ِ شیرینمان را در هم شکست ...
کودکی هایمان را وارونه کرد ،
لبخندمان را خشکاند ...
قلبمان را بر صخره های سخت ِ فاصله کوباند ...
امیدمان را ، امیدمان را غرق ِ در یاس کرد ...
رفتیم ، مردیم ،
نماندیم که رنگین کمانش را ببینیم ...
باران آمد ...
اشاره به شعر ِ کولین مک کارتی .
گفتند بارانی باید ، تا که رنگین کمانی برآید ...
باران آمد ، دنیایمان را نابود کرد ،
رویایمان را ، خواب ِ شیرینمان را در هم شکست ...
کودکی هایمان را وارونه کرد ،
لبخندمان را خشکاند ...
قلبمان را بر صخره های سخت ِ فاصله کوباند ...
امیدمان را ، امیدمان را غرق ِ در یاس کرد ...
رفتیم ، مردیم ،
نماندیم که رنگین کمانش را ببینیم ...
باران آمد ...
اشاره به شعر ِ کولین مک کارتی .
میترا
میترا
- ارسالها
- 666
- امتیاز
- 4,645
- نام مرکز سمپاد
- دبیرستان فرزانگان ۱
- شهر
- تهران
- سال فارغ التحصیلی
- 96
- دانشگاه
- دانشکدهی هنر و معماری تهران مرکز
- رشته دانشگاه
- ادبیات نمایشی
پاسخ : کوچک نوشته ها
همه چیز به طرز عجیبی برای ـم اسلوموشن است .
همه چیز سیاه و سفید .. و فقط تو را رنگی میبینم در این بین . و فقط انگار تو حرکات عادی داری .
همه چیز به طرز عجیبی برای ـم اسلوموشن است .
همه چیز سیاه و سفید .. و فقط تو را رنگی میبینم در این بین . و فقط انگار تو حرکات عادی داری .
