جانا! سخن از زبان ما می‌گویی :-"

[*100RA*]

ترسم که سر کوی تورا سیل بگیرد
ای بی خبر از گریه مستانه ام امشب

 

[Teylor]

مثل مجنون گریه کن
زیر بارون گریه کن
مثل فرهاد تو دل کوه خون گریه کن

 

[شیما؛]

چه غریب ماندی ای دل
نه غمی، نه غمگساری

نه به انتظارِ یاری
نه ز یار، انتظاری ...

 

[*100RA*]

از دست دل پر میزنی
با خنده خنجر میزنی
با غیر ساغر میزنی
با من مدارا میکنی

حال مرا میدانی و
از خود مرا میرانی و
در گوش من میخوانی و
هنگامه برپا میکنی

یک شب مرا میسوزی و
یک شب تماشا میکنی
با گریه میپرسم چرا
باخنده حاشا میکنی؟

یک آن امانم میدهی
جانی به جانم میدهی
خود را نشانم میدهی
دیوانه رسوا میکنی​

 

[Ayeshe]

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست
هرکسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

 

[zeynabgol]

آتش آن نیست که از شعله‌ی او خندد شمع
آتش آن است که بر خرمن پروانه زدند...

 

[*100RA*]

دل و دین و عقل و هوشم ، همه را به باد دادی
ز کدام باده ساقی به من خراب دادی
دل عالمی ز جا شد چو نقاب برگشودی
دو جهان به هم برآمد چو به زلف تاب دادی
همه کس نصیب دارد ز نشاط و شادی اما
به من غریب مسکین غم بی حساب دادی

رَوم به جای دگر دل دهم به یار دگر
هوای یار دگر دارم و دیار دگر
به دیگری دهم این دل که خوار کرده ی توست
چرا که عاشق نو دارد اعتبار دگر
خبر دهید به صیاد ما ، که ما رفتیم
به فکر صید دگر باشد و شکار دگر​

 

[Teylor]

نترسم که با دیگری خو کنی
تو با من چه کردی که با او کنی

 

[...Maryam...]

آدم حریص اگه اقیانوسم سر بکشه باز تشنشه...

 

[شیما؛]

شب دوباره همانیم؛
آزرده، غمگین، تنها و ترسیده از دنیا!
حتی اگر تمام روز،
در قوی ترین حالاتِ ممکن یک انسان
زیسته باشیم ...

 

[Kiamehr]

من از بیداریِ کابوس‌وارم سخت می‌ترسم
کسی را می‌شناسی این حوالی خواب بفروشد؟...:)

 

[Mahsa_j]

رتبه میخواهی چو خورشید از خلایق دور باش
سایه از همراهی مردم به خاک افتاده است
_صائب تبریزی

 

[بنیاد مستضعفان]

تجلیگه خود کرد خدا دیده ما را
درین دیده درآیید و ببینید خدا را

خدا در دل سودا زدگانست بجوئید
مجوئید زمین را و مپوئید سما را

گدایان در فقر و فنائیم و گرفتیم
بپاداش سر و افسر سلطان بقا را

خیالات و هواهای بد خود نپسندیم
بخندیم خیالات و ببندیم هوی را

جم عرش بساطیم و سلیمان اولوالامر
هوا گر نشود بنده نشانیم هوا را

بلا را بپرستیم و برحمت بگزینیم
اگر دوست پسندید پسندیم بلا را

طبیبان خدائیم و بهر درد دوائیم
بجائیکه بود درد فرستیم دوا را

ببندید در مرگ وز مردن مگریزید
که ما باز نمودیم در دار شفا را

گدایان سلوکیم و شهنشاه ملوکیم
شهنشاه کند سلطنت فقر گدا را

گذشت از سر سلطانی و شد بنده درویش
شه ار دید فر مملکت فقر و فنا را

بهل بار گل از دوش که بر دل نبود بار
اسیر زن و فرزند و عبید من و ما را

حجاب رخ مقصود من و ما و شمائید
شمائید ببینید من و ما و شما را

صفا را نتوان دید که در خانه فقرست
درین خانه بیائید و ببینید صفا را

 

[شیما؛]

شب ها
سراغت را از ماه می‌گيرم
پرده‌ی اتاقت را كمی كنار بزن
ماه را سپرده‌ام تا به جای من
نگاهت كند ...

 

[*100RA*]

کاشکی میشد بهت بگم چقد صداتو دوست دارم
چقد مثل بچگیام لالایی هاتو دوست دارم
سادگیاتو دوست دارم
خستگیاتو دوست دارم

 

[Teylor]

ای برده گُل رازقی از روی تو رشک
بر دیده ی مه ز دود سیگار تو اشک

گفتم که چو لاله داغدار است دلم
گفتی که دهم کام دلت ، یعنی کشک​

 

[melina03]

طوری متهم می کنید انگار سوسکی را کشته ام! آدم بود ب سزایش رسید.

شمس لنگرودی

 

[پریا :)]

پنبه نهیم گوش را از هذیان آن و این...

 

[شیما؛]

چو گل هرجا که لبخند آفرینی
به هر سو رو کنی لبخند بینی

چه اشکت همنفس باشد، چه لبخند
ز عمرت لحظه لحظه می‌ ربایند

گذشت لحظه را آسان نگیری
چو پایان یافت پایان می ‌پذیری

مشو در پیچ و تاب رنج و غم گم
به هر حالت تبسم کن، تبسم!

 

[Kiamehr]

تن من قایق لنگرزده در طوفان است
خودم اینجا، دل من پیش تو سرگردان است...:)