• اگر سمپادی هستی همین الان عضو شو :
    ثبت نام عضویت

جانا! سخن از زبان ما می‌گویی :-"

تن من قایق لنگرزده در طوفان است
خودم اینجا، دل من پیش تو سرگردان است...:)
دل را به نگاه یغما برده ای
باشد
از آن شما اما
انگار
به جا مانده یک تندیس انسانی
ازان آغوش استعمار
این را چه کنم؟
 
تو در کنار درخت‌ها عکس نمی‌گیری،
اشتباه نکن؛
تو با دریا عکس نمی‌گیری،
تو با پروانه‌ ها عکس نمی‌گیری،
این جهان است که در یک لحظه می‌ایستد
و در کنار زیبایی‌‌ات عکس می‌گیرد،
تو منظره‌ی تمام عکس‌ها هستی...
مرتضی شالی
 
احتمالا وقتی،
دردا حمله می‌کنن بهت،
من خیلی دور از توام، زیر دردای خودم.
احتمالا وقتی،
از درد میفتی رو زانوت،
من خیلی دور از توام، روی زانوی خودم.

احتمالا وقتی ...
 
ای کوه،تو فریاد من امروز شنیدی
دردیست در این سینه
که همزاد جهان است
از دادووداد آن همه گفتن و نکردند
یا رب چقد فاصله دست و زبان است
خون میچکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من میکنم افشردن جان است
 
من به خودم تمامت را قول داده بودم.
گفته بودم سهم من خواهی شد...
تو در تمام جاهای خالی زندگیم پر شده بودی
تو تمامت سهم من بود...
آنچنان در آینده ام روشن به نظر می آمدی که تمام گذشته را خط زده بودم.
تو قول من، به خودم بودی...
بیا و مرا پیش خودم بد قول نکن...
 
من میترسم
که یه روز بیدار شم
ببینم این روزا
تنها یه خواب بودن
 
%D8%A2%D8%B1%D8%A7%D9%85%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AD%D8%A7%D9%81%D8%B8.jpg


کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی​
 
من به خاكستر نشينی عادت ديرينه دارم
سينه مالا مال درد اما دلی بی كينه دارم
من عاشق عاشق شدنم
به برگ گل نوشتم من كه او را دوست میدارم
ولی افسوس او گل را به زلف كودكی آويخت تا او را بخنداند

هایده
 
دستانم بوی گُل میداد
متهم شدم به گُل چیدن
اما هیچکس فکر نکرد؛
شاید گُلی کاشته باشم...
 
Back
بالا