مشاعره

[dorincii]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست؟؟

جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست؟؟

حالیا خانه برانداز دل و دین من است

تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست؟!

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده‌ام
رهی معیری

 

[Strangers]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده‌ام
رهی معیری

می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
که دل نازک او مایل افسانه کیست
یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین
در یکتای که و گوهر یک دانه کیست

 

[dorincii]

می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
که دل نازک او مایل افسانه کیست
یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین
در یکتای که و گوهر یک دانه کیست

تهمت نا لایقی بر ما زدی رفتی قبول
در پی لایق برو ماهم تماشایش کنیم

 

[Strangers]

تهمت نا لایقی بر ما زدی رفتی قبول
در پی لایق برو ماهم تماشایش کنیم

میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

خوش خرامان شو که پیش قد رعنا میرمت

گفته بودی کی بمیری پیش من تعجیل چیست

خوش تقاضا می‌کنی پیش تقاضا میرمت

 

[dorincii]

میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

خوش خرامان شو که پیش قد رعنا میرمت

گفته بودی کی بمیری پیش من تعجیل چیست

خوش تقاضا می‌کنی پیش تقاضا میرمت

تو همایی و من خسته بیچاره گدای
پادشاهی کنم ار سایه به من برفکنی
بنده وارت به سلام آیم و خدمت بکنم
ور جوابم ندهی می‌رسدت کبر و منی
سعدی

 

[dorincii]

یادایام جوانی جگرم خون می کرد
خوب شد پیر شدم کم کم و نسیان آمد

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشهٔ بامی که پریدیم ، پریدیم
وحشی بافقی

 

[Strangers]

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشهٔ بامی که پریدیم ، پریدیم
وحشی بافقی

ماه و خورشید به منزل چو به امر تو رسند

یار مه روی مرا نیز به من بازرسان

 

[Strangers]

نمی دانم چه می خواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته ست
سایه

تو نه مثل افتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند و تو در میان جانی

 

[dorincii]

تو نه مثل افتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و ایند و در میان جانی

یارب ان نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[Strangers]

یارب ان نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی
غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

 

[dorincii]

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی
غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

یک نفس هشیار بودن عمر ضایع کردن است
گر نباشد باده باید خویش را دیوانه ساخت

 

[dorincii]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

مژگان تو تا تیغ جهانگیر برآورد
بس کشته دل زنده که بر یک دگر افتاد
حافظ

 

[lyamyy]

در نماز و در رکوع و در سجود
سر بجنبد دل نجنبد این چه سود

دردمندان را سر كويش نه گر دار الشفاست
حيرتم آن درد را پس با چه درمانش كنند

 

[lyamyy]

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

تو در کنار فراتی ندانی این معنی
به راه بادیه دانند قدر آب زلال

​

 

[lyamyy]

لطف حق با تو مداراها کند
چون که از حد بگذرد رسوا کند

دانی که چرا سر نهان با تونگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

 

[dorincii]

دانی که چرا سر نهان با تونگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

 

[phoenix_s9]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

ای آنکه طبیب دردهای مایی
این درد از حد رفت، چه می‌فرمایی

 

[lyamyy]

ای آنکه طبیب دردهای مایی
این درد از حد رفت، چه می‌فرمایی

یادایام جوانی جگرم خون می کرد
خوب شد پیر شدم کم کم و نسیان آمد

 

[phoenix_s9]

یادایام جوانی جگرم خون می کرد
خوب شد پیر شدم کم کم و نسیان آمد

دارنده چو ترکیب طبایع آراست
از بهر چه او فکندش اندر کم و کاست

 

[lyamyy]

دارنده چو ترکیب طبایع آراست
از بهر چه او فکندش اندر کم و کاست

ترک ما کردی و کردی دشمنی با دوستان
شرم بادت زین عملها ، یار با یار این کند