مشاعره

[Strangers]

ز غفلت با تبه کاري به سر بردم جواني را کنون از زندگي سيرم نخواهم زندگاني را
صائب تبريزی

ای ماه شب‌افروز شبستان‌افروز
خرم تن آنکه با تو باشد شب و روز
تو خود به کمال خلقت آراسته‌ای
پیرایه مکن، عرق مزن، عود مسوز
سعدی

 

[..Mehrab..]

ای ماه شب‌افروز شبستان‌افروز
خرم تن آنکه با تو باشد شب و روز
تو خود به کمال خلقت آراسته‌ای
پیرایه مکن، عرق مزن، عود مسوز
سعدی

زین نگاه پر ز عشوه ک بدیدم
گر بمیرم من ز ذوقش پس شهیدم
#شعر های_ بداهه ی_خودم

 

[amirvictor]

موج زلف و برق چشمش در دلم میتازد
عطر دست و رخش عشقش در دلم میتازد

#خودم_:/

شادیِ شکفتنِ غنچه ی عشق را عجب است
چون آب گوارا بر لبِ تشنه نشینِ سحر است

#خودم(در حد فقرا و معلولین)

 

[phoenix_s9]

یک عدد هرزنامه: اینجا که نباید چیزشعر های خودتون رو بگید، باید شعر بگید، واسه چیزشعر سراییدن تاپیک های مرتبطی هست
باتشکر

 

[lyamyy]

دین و دل بردند و قصد جان کنند
الغیاث از جور خوبان الغیاث
حافظ

ثانیه ها در پی هم میروند
نیست کسی در پی آنها رود

 

[Strangers]

ثانیه ها در پی هم میروند
نیست کسی در پی آنها رود

در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل

بربست مشاطه‌وار پیرایهٔ گل

از سایه به خورشید اگرت هست امان

خورشید رخی طلب کن و سایهٔ گل

 

[رعـنـا]

در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل

بربست مشاطه‌وار پیرایهٔ گل

از سایه به خورشید اگرت هست امان

خورشید رخی طلب کن و سایهٔ گل

لعل شاهد نشنیدیم بدین شیرینی
زلف معشوقه ندیدیم بدین زیبایی

 

[Strangers]

لعل شاهد نشنیدیم بدین شیرینی
زلف معشوقه ندیدیم بدین زیبایی

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست؟؟

جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست؟؟

حالیا خانه برانداز دل و دین من است

تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست؟!

 

[dorincii]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست؟؟

جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست؟؟

حالیا خانه برانداز دل و دین من است

تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست؟!

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده‌ام
رهی معیری

 

[Strangers]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده‌ام
رهی معیری

می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
که دل نازک او مایل افسانه کیست
یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین
در یکتای که و گوهر یک دانه کیست

 

[dorincii]

می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
که دل نازک او مایل افسانه کیست
یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین
در یکتای که و گوهر یک دانه کیست

تهمت نا لایقی بر ما زدی رفتی قبول
در پی لایق برو ماهم تماشایش کنیم

 

[Strangers]

تهمت نا لایقی بر ما زدی رفتی قبول
در پی لایق برو ماهم تماشایش کنیم

میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

خوش خرامان شو که پیش قد رعنا میرمت

گفته بودی کی بمیری پیش من تعجیل چیست

خوش تقاضا می‌کنی پیش تقاضا میرمت

 

[dorincii]

میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

خوش خرامان شو که پیش قد رعنا میرمت

گفته بودی کی بمیری پیش من تعجیل چیست

خوش تقاضا می‌کنی پیش تقاضا میرمت

تو همایی و من خسته بیچاره گدای
پادشاهی کنم ار سایه به من برفکنی
بنده وارت به سلام آیم و خدمت بکنم
ور جوابم ندهی می‌رسدت کبر و منی
سعدی

 

[dorincii]

یادایام جوانی جگرم خون می کرد
خوب شد پیر شدم کم کم و نسیان آمد

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشهٔ بامی که پریدیم ، پریدیم
وحشی بافقی

 

[Strangers]

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشهٔ بامی که پریدیم ، پریدیم
وحشی بافقی

ماه و خورشید به منزل چو به امر تو رسند

یار مه روی مرا نیز به من بازرسان

 

[Strangers]

نمی دانم چه می خواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته ست
سایه

تو نه مثل افتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند و تو در میان جانی

 

[dorincii]

تو نه مثل افتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و ایند و در میان جانی

یارب ان نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[Strangers]

یارب ان نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی
غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

 

[dorincii]

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی
غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

یک نفس هشیار بودن عمر ضایع کردن است
گر نباشد باده باید خویش را دیوانه ساخت

 

[dorincii]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

مژگان تو تا تیغ جهانگیر برآورد
بس کشته دل زنده که بر یک دگر افتاد
حافظ