قسمـت‌های جالـبِ کتـاب‌ها

[_Vina_]

نگاهشان از یکدیگر برمیگردد. یکدیگر را به اندازه کافی فهمیده اند که دیگر نخواهند بیش از این فهمیده شوند. ولی میدانند که هر دوشان زیر یک ابر باران زا راه میروند.

جان شیفته . رومن رولان

 

[پابلو]

| مراقب باشید
چون وقتی من نترسم
پس قدرتمندم |

فرانکنشتاین – مری شلی

 

[Lament of silence]

نمی‌دانم زندگی بدون واژه‌ی «افسوس» چه شکلی خواهد بود! شیرین‌تر است یا مزه‌ی یکنواختی دارد!؟

تنهایی پر هیاهو - بهومیل هرابال

 

[مثبت]

بهترین موبایل لمسی رو ساختن الان بابت این هیچ افتخاری نداره
که اپل حدود ۱۵ سال پیش به این نتیجه رسید
کتاب نو اوری های استیو جابز

 

[Aynazi]

افرا : دوبرابر مرگم مُرده ام و نصف زندگی ام زندگی نکرده ام.

- افرا یا روز میگذرد/بهرام بیضایی

 

[پابلو]

| يک روز حس می كنی كه در حال مرگ هستی و روز بعد می فهمی كه تنها كاری كه بايد می كردی اين بود كه چند پله پايين می رفتی تا چراغی را برای روشن كردن پيدا كنی تا همه چيز را كمی شفاف تر ببينی |


آنا گاوالدا
با هم بودن

 

[پابلو]

| من نفهمیده بودم که موسیقی می‌تواند قفل‌هایی را در تو باز کند. می‌تواند تو را به مکان‌هایی ببرد که کسی پیش‌بینی نمی‎کند و هاله‌ای در اطراف تو باقی می‏‌گذارد. انگار که باقی‌مانده‌های سفرت را با خود آورده‌ای است |


من پیش از تو

 

[Mani.F]

«تا وقتی آدم انتظار چیزی را دارد، یا وقتی کسی به انتظار آدم نشسته، آدم تنها نمی ماند. اگر هم تنها بماند تنهایی اش عین یک تب تند است که زود می گذرد. نه مثل تب لازم که دم به ساعت بر می گردد.»

نفرین زمین، جلال آل احمد

 

[golden babe]

.We’ll be alright
-Harry Styles
(!!)

 

[پابلو]

| ما خواب هستیم تا این که عاشق می شویم |


کتاب جنگ و صلح | لئو تولستوی

 

[melina03]

صدای خنده و ضبحه، فریادو گریه،ناله و شلاق و باز هم چکه ی آب!
ژرف- متین سرمد

 

[Amirhossein_Sa]

شیرجه های نرفته گاهی اوقات کوفتگی های عجیبی به جا میگذارند
سقوط - آلبر کامو

 

[melina03]

دو زنی که در اصل، دلیل این همه خشونت بودند! دو دو زنی ک یکی نزدیک ده سال بود، کنار نوزادی که تولد را هم تجربه نکرد، زیر خروارها خاک بدون اینکه کسی یادش کند، خوابیده بود و زن دیگری که تمام جوانی اش رویِ تخت یک اسایشگاه گذشت. زنی که انگ دیوانگی رویش گذاشتند تا هرزه به حساب نیاید..

پایگاه ویژه-جلد یک- سارا هاشمی

 

[Roxan]

فکر کردم همه‌مان در داستانی عجیب زندگی می‌کنیم، با این وجود اکثر آدم‌ها معتقدند که این دنیا کاملا طبیعی است و یکسره دنبال چیزهایی هستند که غیر طبیعی باشند، مثل فرشته و آدم فضایی، فقط به این دلیل که نمی‌توانند ببینند دنیا خودش یک معمای بزرگ است.
راز فال ورق
یاستین گوردر

 

[golden babe]

"امروز سخت است و فردا بسیار سخت تر.پس فردا بسیار زیبا خواهد بود اما بیشتر مردم فردا عصر تسلیم می شوند." (پ.ن:این یه نوشته بود که یادم نیست از کجاس ولی جادوییه به نظرم.)

 

[Thea]

هیچوقت هیچ فرصتی رو برای افسانه ای شدن از دست نده

کاش وقتی ۲۰ ساله بودم میدانستم
تینا سیلیگ

 

[nokia]

طنز تلخ ماجرا این است: معمولاً امید ریشه افسردگی است
دلایل خوب برای احساس های بد
راندولف ام

 

[Lament of silence]

آن زمان که این کالبد خاکی را بشکافیم درون آن رویا های مرگباری را می بینیم. ترس از همین رویا هاست که عمر مصیبت بار را دو چندان میکند زیرا اگر‌ انسان یقین داشته باشد که میتواند با خنجری برهنه خود را آسوده سازد، کیست که در مقابل ظلم ظالم، تفرعن جابر، تکبر متکبر، درد های عشق شکست خورده و رنج هایی که لایقان صبور از دست نالایقان می بینند تن به تحمل دهد؟!


شکسپیر - هملت

 

[Amirhossein_Sa]

بیکاری حاصل کمبود کار نیست بلکه نتیجه گستردگی بیش از حد آن است
نتیجه حاکمیت این تفکر ناسالم که باید کار کنیم تا بتوانیم زندگی کنیم و حق زیستن را برای خود بخریم
فرسودگی - کریستین بوبن

 

[سیاوش]

تو این تاپیک از هر جای کتابی که خوشتون اومد متنشو با اسم کتاب و نویسندشو بگین

فکر کردن به این که من این پست رو ۱۲ سال پیش نوشتم اذیتم میکنه. زندگی چقدر عجیب غریب گذشت در این ۱۲ سال )

آدم از روی بهت سر می‌جنباند و در دل می‌گوید که عمر چه زود می‌گذرد! آدم از خود می‌پرسد که تو با این سال‌ها چه کردی ؟ بهترین سال‌های عمرت را در کجا حاک کردی ؟ زندگی کردی یا نه ؟ با خود می‌گویی نگاه کن ببین این دنیا چه سرد می‌شود…

سال‌ها همچنان می‌گذرد و بعد از آن‌ها تنهایی غمبار است و عصای نا استوار پیری به دستت می‌دهند و بعد حسرت است و نومیدی، دنیای رویاهای رنگین رنگ می‌بازد… رویاهایت مثل گل‌های پژمرده گردن خم می‌کند و مثل برگ‌های زرد از درختِ خزان زده می‌ریزند.


وای ناستنکا تنها ماندن سخت محزون خواهد بود ، محزون است که حتی کاری نکرده باشی که افسوسش را بخوری . هیچ هیچ هیچ ، زیرا آن‌چه بر باد رفته چیزی نبوده است. هیچ، یک “هیج” احمقانه و بی معنی، همه خواب بوده است .

شب های روشن، داستایوفسکی