جانا! سخن از زبان ما می‌گویی :-"

[من؟]

شب های هجر را گذراندیم و زنده ایم
ما را به سخت جانی خود این گمان نبود

 

[KOURO$H]

رسیده وقت رفتن
هر چند من قلبت خیلی وقته رفتم
تورو دست نمیزنم تورو نفس میکشم۰

 

[من؟]

من سهمِ خودم را انجام دادم،
امیدوارم غیبت من آرامشی به تو بدهد که “عشق” من نتوانست.

 

[نرگسیوم]

بمیرید، بمیرید وزین نفس ببرید
که این نفس چو بند است و شما همچو اسیرید

 

[من؟]

کسی که درد و اندوه مرا نداشته باشد
نمی‌تواند به من پند بدهد
نه نصیحتم نکن
درد من از پند تو بلندآوازتر است.

شکسپیر

 

[نرگسیوم]

پول می‌کنه کبوترو کبرا.

 

[KOURO$H]

در کلاس عاشقی شاگرد نوپایت منم
مینویسم با غلط:《 من دو صطط دارم فغت 》

 

[NaHaL01]

این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمت است؟
کاین همه درد نهان هست و مجال آه نیست

 

[iminoo]

همه شب با دل دیوانه خود در حرفم
چه کنم، جز دل خود نامه بری نیست مرا..

 

[من؟]

من اختیار نکردم پس از تو یار دگر
به غیر گریه که آن هم به اختیارم نیست

 

[majn0_0n]

جهنم خالیست و تمامی شیاطین در همین جهان حضور دارند
شکسپیر

 

[KOURO$H]

هر آنچه غیر غمت را کنار باید زد
؛
بنا نبود عاشق کنی محل ندهی

 

[Ayeshe]

<<ما باید از هم جدا بشیم نباید همدیگه رو به زنجیر بکشیم . انسان شدن این جوریه .این درست همون چیزیه که دربارش تو کتابا مینویسم .این همون چیزیه که میخوام بچه های خودم و همه بچه ها باشند.استقلال یافته>>
مامان و معنی زندگی

 

[Sui]

دنیا زشت است و آدم ها غمگین اند
کتاب:هر چه بادا باد

 

[Fatemeh.g]

شبان آهسته می نالم مگر دردم نهان ماند
به گوش هر که در عالم رسید آواز پنهانم

 

[ماهی سیاه کوچولو]

عشق تو خوابی بود و بس!
نقش سرابی بود و بس!
این آمدن این رفتن هم
رنج و عذابی بود و بس!

---

غُلام هِمت آنم که زیر چَرخِ کبود ، زِ هرچه رنگ تعلق پذیرد، آزادست ...

 

[MOKA]

..لیلای مجنون که باشی، انگار همه یک جور نگاهت می کنند؛ چه خود مجنون، صفت باشد، چه مضافٌ الیه...


نوشته شده در چهارشنبه بیست و نهم شهریور ۱۳۹۱ ساعت توسط پوریا دیارکجوری
پ.ن: از یکی از بلاگ های خاطرات حلیه برای 13 سال پیش...

 

[KOURO$H]

کاش معشوق ز عاشق طلب جان می کرد
تا که هر بی سر و پایی نشود یار کسی

 

[Strawberry]

مادر! تمام زندگی‌ام درد می‌کند
دارد چه کار با خودش این مرد می‌کند؟
دارد مرا شبیه همان بچه‌ی لجوج
که تا همیشه گریه نمی‌کرد می‌کند
این باد از کدام جهنم رسیده است؟
که برگ، برگ، برگ مرا زرد می‌کند
هی می‌رسد به نقطه‌ی پایان، به خودکشی
یک لحظه مکث، بعد عقبگرد می‌کند
ابری‌ست غوطه‌ور وسط خواب‌های مرد
که آتش نگاه مرا سرد می‌کند
بی‌فایده است سعی کنم مثلتان شوم
دنیای خوب باز مرا طرد می‌کند
هی فکر می‌کنم و به جایی نمی‌رسم
هی فکر می‌کنم و سرم درد می‌کند

• سید مهدی موسوی

 

[من؟]

آدمی چه عجیب و بیچاره است. افرادی دوستت داشتند، دارند و خواهند داشت، اما تو از اینکه یک نفر دوستت نداشت رنج میکشی.