اي يار من اي يار من اي يار بي زنهار من
نگردد شاخک بی بن برومند
دیر یا زود تو را رحلت و کوچی باید
دارم هواي صحبت ياران رفته را
ما ز بیداد تو سرگردان شدیم
ما عهد بستیم و پیمان نشکستیم
در اين درگه که گه گه کُه کَه و کَه کُه شود ناگه
هوای تو دارُم ولی نیستیدر اين درگه که گه گه کُه کَه و کَه کُه شود ناگه
مشو غره به امروزت که از فردا نه اي آگه
یک روز میایی که من دیگر دچارت نیستم
من که هر خط نوشتم و خواندم
تا زمانی که رسیدن به تو امکان دارد
ما که از خیر تو ای عشق گذشتیم ولی
تو رفتی و مرا همراه بردی
یک نفر امد صدایم کرد و رفت
ترا تا آسمان صاحب نظر کرد
درین سرای بی کسی کسی به در نمیزند
در راه خویشتن اثر پای ما بین
یارب چه دلست این و چه خو دارد این
نتوان بود با فلک گستاخ
