مشاعره واژه‌نما

[Aynazi]

ما نبودیم و تقاضامان نبود
لطف تو ناگفته‌ی ما می‌شنود

ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم
ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما.

تکراری بود
آقا تسلیممم =)

 

[./.]

عشقبازی و جوانی و شراب لعل فام
مجلس انس و حريف همدم و شرب مدام

شراب تلخ میخواهم که داغ دل بخشکاند
تن و بازوی صد زاهد به یک جرعه بجنباند

 

[Lament of silence]

شراب تلخ میخواهم که داغ دل بخشکاند
تن و بازوی صد زاهد به یک جرعه بجنباند

به قمار خانه رفتم همه پاکباز دیدم
چو به صومعه رسیدم، همه زاهد ریایی

 

[MRΣZA]

به قمار خانه رفتم همه پاکباز دیدم
چو به صومعه رسیدم، همه زاهد ریایی

در صومعه‌ی زاهد و در خلوت صوفی
جز گوشه ابروی تو محراب دعا نیست

 

[اَشی مَشی]

در صومعه‌ی زاهد و در خلوت صوفی
جز گوشه ابروی تو محراب دعا نیست

گر صومعه‌ی خویش خرابات کنی تو
من روی همه سوی خرابات تو دارم

 

[MRΣZA]

گر صومعه‌ی خویش خرابات کنی تو
من روی همه سوی خرابات تو دارم

در خرابات مغان نور خدا می‌بینم
وین عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم

 

[Flying_girl]

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی خبر نبود ز راه و رسم منزل ها

سالک آن نیست که صدگونه ملامت نکشد
عارف آن نیست که صد مرتبه تکفیر نشد

 

[MRΣZA]

سالک آن نیست که صدگونه ملامت نکشد
عارف آن نیست که صد مرتبه تکفیر نشد

سعدیا! عاشق صادق ز بلا نگریزد
سست‌عهدانِ ارادت ز ملامت بِرَمند

 

[اَشی مَشی]

سعدیا! عاشق صادق ز بلا نگریزد
سست‌عهدانِ ارادت ز ملامت بِرَمند

به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی است
به ارادت بکشم درد که درمان هم از اوست

 

[Lament of silence]

از این پنج شین روی رغبت متاب
شب و شاهد و شمع و شهد و شراب

جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را
نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را

 

[Flying_girl]

جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را
نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را

جوانی بود خوبی آدمی
چو خوبی رود کی بود خرمی

 

[MRΣZA]

جوانی بود خوبی آدمی
چو خوبی رود کی بود خرمی

بکوش اندر بهار زندگانی
که شد پیرایه‌ی پیری جوانی

 

[Flying_girl]

پیری چه خرابی است که تعمیر ندارد
ویران شود آن خانه که یک پیر ندارد

چه عجب ملک دل ار ویران شد
همه دیدیم که معمار نداشت

 

[./.]

چه عجب ملک دل ار ویران شد
همه دیدیم که معمار نداشت

خاک ما را نیست معماری که آبادش کند
از صفا و صلح و شادی راست بنیادش کند

 

[s@rah]

خاک ما را نیست معماری که آبادش کند
از صفا و صلح و شادی راست بنیادش کند

گرم بیایی و پرسی چه بردی اندر خاک
ز خاک نعره برآرم که آرزوی تورا

 

[./.]

گرم بیایی و پرسی چه بردی اندر خاک
ز خاک نعره برآرم که آرزوی تورا

خاک ما را خاک خواندن ناصواب است و خطاست
بایدش خاکستری خواندن که غرق آتش است

 

[s@rah]

خاک ما را خاک خواندن ناصواب است و خطاست
بایدش خاکستری خواندن که غرق آتش است

آتشم بر جان ولی از شکوه لب خاموش بود
عشق را از اشک حسرت ترجمانی داشتم

 

[MRΣZA]

آتشم بر جان ولی از شکوه لب خاموش بود
عشق را از اشک حسرت ترجمانی داشتم

چرا به صد غم و حسرت سپهر دایره‌شکل
مرا چو نقطهٔ پرگار در میان گیرد

 

[s@rah]

چرا به صد غم و حسرت سپهر دایره‌شکل
مرا چو نقطهٔ پرگار در میان گیرد

دل چو پرگار به هر سو دورانی می‌کرد
و اندر آن دایره سرگشته‌ی پابرجا بود

 

[MRΣZA]

دل چو پرگار به هر سو دورانی می‌کرد
و اندر آن دایره سرگشته‌ی پابرجا بود

عاقلان نقطه‌ی پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند