حافظ

[smart girl]

پاسخ : حافظ

من نمی دونم شما چرا ادامه نمیدین

من تعبیر خودم رو از این جمله مینویسم
درباره لولی دو تا برداشت هست
اینکه اون لولی همون ترک شیرازی باشه
یا نه منظورش عشق های الکی باشه چون لولی همون کولیه فک کنم!
صبر از دل بردن هم نهایت شیفتگی و ایناست
ترکان هم اونطور که شنیدمتوی مهمونی پادشاه آخرش هرچی ظرف و اینا از طلا و نقره داشته میبردن واسه خودشون و در نهایت هیچی واسه شاه نمی زاشتن

تو چارپایه یکی از بچه ها() بحثش بود.
لولی هم به معنی اون کولی که خودت گفتی هس، هم به معنی بی شرم و بی حیا .

 

[N.M]

پاسخ : حافظ

لولی . (ص نسبی ، اِ) منسوب به لول که به معنی بی شرمی و بی حیائی باشد. (از غیاث ). لوری . فیج . غره چی . زط. چیگانه .زنگاری . کولی . غربالبند. غرچه . قرشمال . سوزمانی . توشمال . زنگانه . کاولی . کابلی . کاول . کاوول . بکاوول . بکاول . زرگر کرمانی . گیلانی . حرامی . لوند. غربتی . یوت .الواط. سرودگوی کوچه ها و گدای در خانه ها و در هندوستان زن فاحشه و قحبه را گویند

خوان يغما هم سفره‌اي بوده كه روزاي عيد و اينا، پادشاها مي‌نداختن و مردمُ دعوت مي‌كردن. مردم بعضي وقتا غذاها و ظرفاشُ مي‌دزديدن.

اين بيته واج آرايي "ش" + "تنسيق‌الصفات"( شوخ شيرين‌كار شهر آشوب)ـَم داره.

 

[sahere]

پاسخ : حافظ

ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

زیبایی یار نیازی به عشق ما ندارد! یار انقدر زیبا هست که نیازی به آب و رنگ و اینا نیست!
این دو تا رو به هم ربط داده چون عرفا میگن عشق عاشق هست که باعث زیبایی معشوق میشه و اینجا داره اینو نفی میکنه و همینطور میگه که عشق خودش ناقصه و باعثه زیبایی معشوق نمیشه

 

[سنگین دل]

پاسخ : حافظ

حیف نیست این تاپیک بخوابه؟

من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را
​

به اون جریان سه برادر در ملکوت اشاره می کنه این بیت، به نام های: حُزن، حُسن و عشق.
حسن همان یوسف. حزن همان یعقوب و عشق همان زلیخاست.
که باتوجه به داستان حضرت یوسف که در قرآن اومده، آن حضرت به سبب حسن و زيبارویی مورد علاقه ی زليخا، همسر پوطيفار قرار مي گيرد. که درنتیجه زليخا حيا و شرم را كنار گذاشته و بی پروا به او اظهار عشق می كند.
مفهوم کلی بیت: جلوه ی جمال بر شرم و حيا غلبه خواهد کرد، در هر زمان و مکانی.​

 

[sk1v]

پاسخ : حافظ

چرا تاپیک اینگونه غریب افتاده؟ این موات را احیا کنید!
درباره همون بیت " من از آن حسن..." چن تا مطلب بنظر م میاد که در تکمیل فرمایش حضرت سنگین دل() عرض میکنم
یکی اینکه حسنش "روزافزون"ـه یعنی مثل زیبایی معمولی نیست که با گذشت زمان پیری بیاد و زیبایی بره بلکه ساکن هم نیست و بهتر میشه!
اگه بخوایم یه مقدار عرفانیتر بگیریم میشه گفت بفیض الهی، مدام در تکامله.
دیگه اینکه برای عاشق(زلیخا) نقش فاعلی قائل نیست و او رو منفعل میبینه
شاید یه چیز دیگه هم بشه گفت و اون اینکه حافظ اینجا عشق رو نه امری نادر وعجیب که ثمر طبیعی زیبایی معشوق میدونه

@فاط: بیتی که اینجا گفته شده طبق تصحیح مرحوم قزوینیه . سایه هم گویا این بیتو اینوجور ضبط کرده
اونی که تو گفتی مث که تصحیحای خانلری و نیساریه. قدسی رحمه الله ضبط کرده که بدم گفتی و خرسندم
عفاک الله کرم کردی. غیر از تصحیح قزوینی بقیه دزدی حافظ از سعدی رو نشون میدن !

 

[F@temeh]

پاسخ : حافظ

اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم
جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را

خب!
از لب ِ لعل ِ تو حتی سخن ِ ناخوشایند هم زیباست! و مثل ِ شکر شیرینه!

آقا من رفتم کتاب ِ شرح غزلهای حافظ رو دیدیم. دنبال این بیت میگشتم، بعد اصن این بیت رو اینجوری نوشته بود:

" بدم گفتی و خرسندم عفاک الله نکو گفتی جواب تلخ می زیبد لب لعل شکر خارا"​

چرا؟ مصرع اولش کاملا فرق داشت

@ k1 : در اینحد تصحیح ها باهم فرق میکنه ینی؟
فک میکردم جزئی باشه . دزدی ِ حافظ از سعدی؟ ها؟

 

[brano]

پاسخ : حافظ

نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را

حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را
​

با اجازه چون بيت اولش واضح و مبرهن است دوتا بيت آورديم
بيت دومي كه مشخص كردم:
دقيقا مترادف به اين بيت خود حافظه:در عيش كوش و مستي كاين كيمياي هستي قارون كند گدا را
و البته هم رديف باشعر سهراب:
كار ما نيست شناسايي راز گل سرخ
كار ما شايد اينست كه در افسون گل سرخ شناور باشيم
و نكته اي كه مرتبا توسط فلاسفه و عارفاي بزرگ گذشته گفته ميشه:عرفان عملي
اين بيت خيلي قرابت معنايي با بيتهاي ديگه از خيلي از شاعرا داره
و به نظرم خيلي قابل تامله!

 

[ریـحـانـه]

پاسخ : حافظ

فک کنم بیت اول خیلی حرف داشته باشه ها!
داره یه چیز واضحُ مبرهنُ میگه؟ یا میگه جوانان سعادتمند باید اینجوری باشن؟!

 

[sahere]

پاسخ : حافظ

من فک میکنم داره همون واضح و مبرهن رو میگه
منظورش از معما چیه اینجا؟
عشق؟ معشوق؟راهش؟ یا کلا یه چی دیگه؟

 

[F@temeh]

پاسخ : حافظ

معما منظور راز ِ دهره. راز دهر چیه حالا؟


حافظ غنیمت شمردن فرصت رو توصیه میکرده همیشه، اینجام میگه که از شراب و شادی حرف بزن و دنبال ِ راز ِ دهر نرو.


تو کتاب "شرح غزلهای ِ حافظ" نوشته که، خطاب ِ حافظ تو این بیت به کسایی هست که میخوان با عقل و فلسفه مسایل ِ ماوراءالطبیعه رو حل کنن. اما عارفان معتقدند که عقل انسان محدوده و نمیتونه اسرار ِ خلقت رو بفهمه.

 

[پوریا]

پاسخ : حافظ

@فاط:اینایی ک میگی داره حافظ رو میبره ی همون سمتی ک خیام اواخر عمرش رفت...نهیلیسم لذت گرا(نمیخوام اسم لاویسم بذارم روش و کثیفش کنم)...
یعنی میگه از دم"لذت"ببر و کلا تو فکر این نباش ک همچین چیزی درسته یا غلطه و...
ب عبارتی زندگی برای"چگونه"و حذف"چرا"از زندگی...
درست متوجه شدم؟...

مطمئنی واقعا حافظ اینه؟

 

[سعید الوند]

پاسخ : حافظ

با صبا در چمن لاله سحر میگفتم که شهیدان که اند این همه خونین کفنان
گفت حافظ من و تو محرم این راز نه ایم از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان
این دو بیت هم تا حدودی همین مفهومو دارن... و در بیت اولش گفته راز چیه... نظرتون چیه؟

 

[brano]

پاسخ : حافظ

@فاط:اینایی ک میگی داره حافظ رو میبره ی همون سمتی ک خیام اواخر عمرش رفت...نهیلیسم لذت گرا(نمیخوام اسم لاویسم بذارم روش و کثیفش کنم)...
یعنی میگه از دم"لذت"ببر و کلا تو فکر این نباش ک همچین چیزی درسته یا غلطه و...
ب عبارتی زندگی برای"چگونه"و حذف"چرا"از زندگی...
درست متوجه شدم؟...

مطمئنی واقعا حافظ اینه؟

من خيلي خودم با اين حرفا مشكل دارم چه درباره خيام چه بدترش حافظ
خود حافظ ميگه:
در خــرابات مغـان، نـور خــــدا مي بينم وين عجب بين كه چه نوري زِكجا مي‌بينم
البته كي ميتونه سند بياره كه منظور حافظ از مي و مطرب همون مي مطربه يا كي ميتونه عكسش رو ثابت كنه؟
تنها كاري كه ما ميتونيم بكنيم اينه كه باور كنيم يه حافظ قرآن حتما بارها خونده كه یأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا إِنَّمَا الخَْمْرُ وَ الْمَیسرُ وَ الأَنصاب وَ الأَزْلَمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشیطنِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ‏
ولي خوب خود خدا هم گفته كه (از من مپرسيد)يعني درباره من چه بسا درباره خيلي چيزاي ديگه هم...
به علاوه ما اينجا فقط ظاهر ابيات رو بيان ميكنيم چون:
وصل خورشيد به شب پره ي اعمي نرسد
كه در اين آينه صاحب نظران حيرانند

غزل گفتي و در سفتي بيا و خوش بخوان حافظ
كه بر نظم تو افشاند فلك عقد ثريا را

نظر من:
حافظ به خودش ميگه خيلي شعرت بي نظيره و مثل اين ميمونه كه يه سري مرواريد رو رشته كرده باشي (كه البته الان در سفتن هم كنايه از همون نغز سخن گفتنه) و حالا پاداش تو گردنبندي از ثريا ست

 

[F@temeh]

پاسخ : حافظ

@فاط:اینایی ک میگی داره حافظ رو میبره ی همون سمتی ک خیام اواخر عمرش رفت...نهیلیسم لذت گرا(نمیخوام اسم لاویسم بذارم روش و کثیفش کنم)...
یعنی میگه از دم"لذت"ببر و کلا تو فکر این نباش ک همچین چیزی درسته یا غلطه و...
ب عبارتی زندگی برای"چگونه"و حذف"چرا"از زندگی...
درست متوجه شدم؟...

مطمئنی واقعا حافظ اینه؟

من نمیگم حافظ اینه
همچین چیزی خوندم توی ِ اون کتاب دیگه
الان مشکل چیه؟ :د

نمیگه " از دم لذت ببر " میگه که هیچکس نمیتونه راز و معماهای ِ جهان رو با عقل ِ خودش بفهمه.

 

[پوریا]

پاسخ : حافظ

من نمیگم حافظ اینه
همچین چیزی خوندم توی ِ اون کتاب دیگه
الان مشکل چیه؟ :د

نمیگه " از دم لذت ببر " میگه که هیچکس نمیتونه راز و معماهای ِ جهان رو با عقل ِ خودش بفهمه.

معمولا جمله ی"عقل انسان محدود پس تفحص بی فایده"ب کل متعلق ب"نهیلیست ها"بوده است...نمیدونم شاید سواد فلسفی من تو این قضیه ناقصه...اما توی فلسفه گروه دیگه ای رو ندیدم ک این رو بگه...
این تنها گروهی هست ک معتقد است ب 0و1 و میگه چون صفر و یک هست و ما نمیتوانیم ب حقیقت کامل برسیم پس بیخیال حقیقت و بیخیال همه چیز...
من کاری ب اون کتاب ندارم...برداشت خودم رو میگم...
حافظ ب هیچ وجه چنین آدمی نبوده...
@برانول:تاپیک در مورد خیام نیست...در مورد خیام همین بس ک شعری از او ک در کتاب درسی دوم دبیرستان هست این را تایید میکند...

 

[sahere]

پاسخ : حافظ

بچه ها زودتر حرفاتونو جمع بندی کنید تا بریم سراغ شعر بدی :)

 

[barani]

پاسخ : حافظ

شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است
آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش

 

[sahere]

پاسخ : حافظ

اینم شعر بعد:

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست

سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید

تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست

در اندرون من خسته دل ندانم کیست

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب

بنال هان که از این پرده کار ما به نواست

مرا به کار جهان هرگز التفات نبود

رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست

نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من

خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست

چنین که صومعه آلوده شد ز خون دلم

گرم به باده بشویید حق به دست شماست

از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند

که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

چه ساز بود که در پرده می‌زد آن مطرب

که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست

ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند

فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست



بیت اول:

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست

میگه که اگه تو حرف دل بقیه رو نمیفهمی (چون حافظ هست مثلا حرف عشاق رو یا یاران خدا رو) مشکل ازین نیس که اونا اشتباه میگن و راه اشتباه رو رفتن مشکل از توئه!
کلا گیرنده رو ببر تعمیرگاه شاید درست شد

 

[sk1v]

پاسخ : حافظ

باشد تا دوباره فرتی نره ته صفحه!
---------
بیت اول همین که ساحره گفت! شاید بشه اعتقاد به صحت شهود و مکاشفه بطور کلی و احتمال اشتباه در
تأویل و تفسیر اونها رو هم از این بیت برداشت کرد. :-گرداندن لقمه دور سر
بیت دوم رو اگر قرار باشه توحیدی و عرفانی تفسیر کنیم میتونیم بگیم حرف اینه که محب فقط محبوب رو میخواد،یعنی
واسه دوزار پول و ترس از جهنم و میل به بهشت کار نمیکنه!

 

[sahere]

پاسخ : حافظ

در اندرون من خسته دل ندانم کیست

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

میفرمایند که بسی فسرده شده اند.
وی افزوده است: از درون برای معشوق عاشقی میکند و در انتظار اوست( ) ولی در ظاهر خاموش و آرام است.